سدیدالسلطنه، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''')
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۲: خط ۲۲:
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |1251 ش
| data-type="authorbirthDate" |1251ش
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
خط ۲۸: خط ۲۸:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |1320 ش یا 1360ق
| data-type="authorDeathDate" |1320ش یا 1360ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[سيد جواد مجتهد يزدى]]
 
[[شيخ عبدالله، امام جمعه بوشهر]]
 
[[ميرزا حسين اهرمى]]
 
[[احمد اديب پيشاورى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |[[سرزمین‌های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان]]
 
[[سفرنامه سدید السلطنه]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE3631AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03631AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''ميرزا محمد على خان سديد السلطنه كبابى مينابى بندر عباسى'''، فرزند حاجى احمد خان سرتيپ كبابى مينابى بندر عباسى، امير پنجه و داراى لقب سرهنگى، در 22 رجب 1291ق1249/ش در بغداد به دنيا آمد و در يازدهم رجب 1360ق برابر با 1320ش در بندر عباس درگذشت.  
'''ميرزا محمدعلى خان سديد السلطنه كبابى مينابى بندر عباسى''' (1251-1320ش)، ملقب به سدیدالسلطنه و متخلص به عاری و معروف به سدیدالسلطنه کبابی، مورخ، شاعر، نویسنده و پژوهنده‌ی جنوب ایران، در سال‌های آخر دوره قاجار و آغاز دوره پهلوی بود. نوه دختری ایشان مرحومه بی‌بی زهرا بیگم ستایش با مرحوم میرزا محمد احمدی شهردار اسبق میناب ازدواج کرده است.
 
== ولادت ==
او فرزند حاجى احمد خان سرتيپ كبابى مينابى بندر عباسى، امير پنجه و داراى لقب سرهنگى، در 22 رجب 1291ق1249/ش در بغداد به دنيا آمد.  


سديد هفتاد و يك سال زندگى خود را در خدمات ديوانى و دولتى و مسافرت‌هاى تحقيقى و تتبع در مسائل مختلف خليج فارس به خصوص جغرافياى تاريخى بندرها و جزيره‌هاى آن به سرآورد.
سديد هفتاد و يك سال زندگى خود را در خدمات ديوانى و دولتى و مسافرت‌هاى تحقيقى و تتبع در مسائل مختلف خليج فارس به خصوص جغرافياى تاريخى بندرها و جزيره‌هاى آن به سرآورد.


وى صرف و نحو را نزد مرحوم سيد جواد مجتهد يزدى و مرحوم حاج شيخ عبدالله، امام جمعه بوشهر، عروض و بديع را نزد مرحوم ميرزا حسين اهرمى بوشهرى متخلص به معتقد و مرحوم حسين كبكانى متخلص به محمود و علوم جغرافيا و فيزيك را نزد مرحوم سيد جمال‌الدين اسدآبادى در شهر بوشهر فرا گرفت. شش ماه در مدرسه انگليسى‌ها در بوشهر زبان انگليسى آموخت، مدتى هم نزد مرحوم احمد اديب پيشاورى تلمذ كرد و گاهى شعر هم مى‌سرود و در شاعرى، (نهانى) و آخر عمر (عارى) تخلص مى‌كرد.
== تحصیلات ==
وى صرف و نحو را نزد مرحوم [[سيد جواد مجتهد يزدى]] و مرحوم حاج [[شيخ عبدالله، امام جمعه بوشهر]]، عروض و بديع را نزد مرحوم [[ميرزا حسين اهرمى]] بوشهرى متخلص به معتقد و مرحوم حسين كبكانى متخلص به محمود و علوم جغرافيا و فیزیک را نزد مرحوم سيد جمال‌الدين اسدآبادى در شهر بوشهر فرا گرفت. شش ماه در مدرسه انگليسى‌ها در بوشهر زبان انگليسى آموخت، مدتى هم نزد مرحوم [[احمد اديب پيشاورى]] تلمذ كرد و گاهى شعر هم مى‌سرود و در شاعرى، (نهانى) و آخر عمر (عارى) تخلص مى‌كرد.


خدمات ادارى، ديوانى و دولتى وى، عموماًدر خليج فارس بوده و به مشاغلى از قبيل فتح بندر لنگه و طرد محمد بن خليفه از بندر مزبور به سال 1316ق، رياست تذكره خليج فارس به سال 1317ق، كفالت كارگزارى بنادر به سال 1318ق و كارگزارى دولت روسيه تزارى در بندر لنگه و وكالت كنسولگرى دولت روسيه در بندر عباس، معاونت حكومت بندر جنوب، حكومت بندر لنگه و وكالت كنسولگرى دولت فرانسه و مشاغل ديوانى و ادارى متعدد ديگر نائل آمده و به نشان تمثال مظفرالدين شاه، سرافراز گشته است. از دربار مظفرالدين شاه قاجار لقب (عمده الامراء)، با درجه سرهنگى دريافت داشت و به سال 1319ق فرمان پالتوى ترمه خلعت دريافت نمود.
خدمات ادارى، ديوانى و دولتى وى، عموماًدر خليج فارس بوده و به مشاغلى از قبيل فتح بندر لنگه و طرد محمد بن خليفه از بندر مزبور به سال 1316ق، رياست تذكره خليج فارس به سال 1317ق، كفالت كارگزارى بنادر به سال 1318ق و كارگزارى دولت روسيه تزارى در بندر لنگه و وكالت كنسولگرى دولت روسيه در بندر عباس، معاونت حكومت بندر جنوب، حكومت بندر لنگه و وكالت كنسولگرى دولت فرانسه و مشاغل ديوانى و ادارى متعدد ديگر نائل آمده و به نشان تمثال مظفرالدين شاه، سرافراز گشته است. از دربار مظفرالدين شاه قاجار لقب (عمده الامراء)، با درجه سرهنگى دريافت داشت و به سال 1319ق فرمان پالتوى ترمه خلعت دريافت نمود.
خط ۶۳: خط ۷۵:
گفته‌اند در اواخر عمر سخت به الكل روى آورد و قوت لايموت او در مدتى كه بيدار بود و كار مى‌كرد، چند دانه انار و يا رطب خرما بود كه با جرعه‌هاى پياپى، ماكول و مشروب روزمره و عادى او بوده است.
گفته‌اند در اواخر عمر سخت به الكل روى آورد و قوت لايموت او در مدتى كه بيدار بود و كار مى‌كرد، چند دانه انار و يا رطب خرما بود كه با جرعه‌هاى پياپى، ماكول و مشروب روزمره و عادى او بوده است.


فضلاء زمان و اهل علم را به خوبى و با دقت و وسواس عالمانه مى‌شناخت و با مرحوم سيد حسن تقى‌زاده، رجل علمى و سياسى ايران به خوبى آشنايى داشت و حتى يك دوره از كتاب «اعلام الناس فى احوال بندر عباس» را براى او به تهران فرستاد.
فضلاء زمان و اهل علم را به خوبى و با دقت و وسواس عالمانه مى‌شناخت و با مرحوم [[سيد حسن تقى‌زاده]]، رجل علمى و سياسى ايران به خوبى آشنايى داشت و حتى يك دوره از كتاب «اعلام الناس فى احوال بندر عباس» را براى او به تهران فرستاد.
 
== وفات ==
در يازدهم رجب 1360ق برابر با 1320ش در بندر عباس درگذشت.


== آثار ==
== آثار ==


در ميان آثار مختلفى كه به صورت كتاب، يادداشت، رساله، تحقيق، سفرنامه و اوراق مسوده، دست‌نويس، جنگ شعر و رونويسى از كتب و مجلات باقى مانده است، كتاب‌هاى «صيد مرواريد» «اعلام الناس فى احوال بندر عباس»، «مفاتيح الادب فى تواريخ العرب»، «برهان السديد»، «مشوش‌نامه» كه اشعار شعراى معاصر و بعضى به خط خود شاعران است، «مجموعه الظرائف،» «مجموعه النوادر»، «مغاض اللئالى» و «منار الليالى»، چاپ و نشر شده است.
در ميان آثار مختلفى كه به صورت كتاب، يادداشت، رساله، تحقيق، سفرنامه و اوراق مسوده، دست‌نويس، جنگ شعر و رونويسى از كتب و مجلات باقى مانده است، كتاب‌هاى «صيد مرواريد» «اعلام الناس فى احوال بندر عباس»، «مفاتيح الادب فى تواريخ العرب»، «برهان السديد»، «مشوش‌نامه» كه اشعار شعراى معاصر و بعضى به خط خود شاعران است، «مجموعه الظرائف،» «مجموعه النوادر»، «مغاض اللئالى» و «منار الليالى»، چاپ و نشر شده است.
خط ۷۲: خط ۸۶:
اما رساله‌هايى كه از وى به چاپ رسيده، شامل موارد زير است: آقاخانى‌ها، احوال لنگه، اخبار عمان، اصطلاحات كشتى، اوزان چو، ايران و لشكر، بوشهر در سال 1322ق، تعليق بر خواج و چند رساله ديگر.
اما رساله‌هايى كه از وى به چاپ رسيده، شامل موارد زير است: آقاخانى‌ها، احوال لنگه، اخبار عمان، اصطلاحات كشتى، اوزان چو، ايران و لشكر، بوشهر در سال 1322ق، تعليق بر خواج و چند رساله ديگر.


از ميان سفرنامه‌هاى وى مى‌توان به سفر تهران تا خرم آباد، سفر مشهد به تهران، سفر از شهر رى به عتبات، سفر در ايران و عراق و عرب، سفر تهران 1307ش و كيفيت راه از عباسى تا شيراز و سفر از لنگه به عباسى اشاره كرد.
از ميان سفرنامه‌هاى وى مى‌توان به سفر تهران تا خرم آباد، سفر مشهد به تهران، سفر از شهر رى به عتبات، سفر در ايران و عراق و عرب، سفر تهران 1307ش و کیفیت راه از عباسى تا شيراز و سفر از لنگه به عباسى اشاره كرد.
 
==منابع مقاله==
[[:noormags:1028389|حسن نیا، محمد؛، «سدیدالسلطنه کبابی در آینه اسناد»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: پیام بهارستان، بهار 1392، دوره دوم، سال پنجم - شماره 19 (38 صفحه - از 263 تا 300)]].


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


== وابسته‌ها ==
[[سرزمین‌های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان]]  
[[سرزمین‎های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان]]  


[[سفرنامه سدید السلطنه]]  
[[سفرنامه سدید السلطنه]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:امامان جمعه]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش