۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
روحانیت و حوزه‌های علمیه از دیدگاه امام خمینی(س) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۰۱
، ۱ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'امام خمينى' به 'امام خمينى'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی (س) را به روحانیت و حوزه‌های علمیه از دیدگاه امام خمینی (س) منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'امام خمينى' به 'امام خمينى') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''روحانيت و حوزه‌هاى علميه از ديدگاه امام خمينى(س)'''، دفتر دهم از آثار موضوعى تبيان است كه توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره) استخراج و تنظيم شده است. از آنجا كه حوزه‌هاى علميه و علماى متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع، مهم‌ترين پايگاه محكم اسلام در برابر حملات و انحرافات و كجروى‌ها بوده‌اند، امام راحل نيز در عالى‌ترين جايگاه اين نهاد؛ يعنى «مرجعيت»، از نقش خطير و والاى اين قشر غافل نبوده و داراى ديدگاه‌هاى ژرف و منحصربه‌فرد در اين زمينه مى‌باشند. اين اثر با عناوينى چون هويت روحانيت، هشدارها و توصيه‌ها و حوزه‌هاى علميه، تقديم علاقه‌مندان گرديده است. | '''روحانيت و حوزه‌هاى علميه از ديدگاه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س)'''، دفتر دهم از آثار موضوعى تبيان است كه توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) استخراج و تنظيم شده است. از آنجا كه حوزه‌هاى علميه و علماى متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع، مهم‌ترين پايگاه محكم اسلام در برابر حملات و انحرافات و كجروى‌ها بوده‌اند، امام راحل نيز در عالى‌ترين جايگاه اين نهاد؛ يعنى «مرجعيت»، از نقش خطير و والاى اين قشر غافل نبوده و داراى ديدگاه‌هاى ژرف و منحصربه‌فرد در اين زمينه مى‌باشند. اين اثر با عناوينى چون هويت روحانيت، هشدارها و توصيه‌ها و حوزه‌هاى علميه، تقديم علاقه‌مندان گرديده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در مقدمه كتاب پس از بررسى رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانيت و حوزه‌هاى علميه و در آخر نيز ملاحظاتى درباره كتاب ذكر شده است <ref>مقدمه، ص12-14</ref>. | در مقدمه كتاب پس از بررسى رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانيت و حوزه‌هاى علميه و در آخر نيز ملاحظاتى درباره كتاب ذكر شده است <ref>مقدمه، ص12-14</ref>. | ||
امام خمينى(ره) در خصوص ايفاى نقش عظيم علمى و معنوى روحانيت اسلام در جهان تشيع مى‌فرمايند: «ترديدى نيست كه حوزه‌هاى علميه و علماى متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع، مهم‌ترين پايگاه محكم اسلام در برابر حملات و انحرافات و كجروى‌ها بوده‌اند. علماى بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‌اند تا مسائل حلال و حرام الهى را بدون دخل و تصرف ترويج نمايند. اگر فقهاى عزيز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومى به‌عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل‌بيت(ع) به خورد توده‌ها داده بودند <ref>همان، ص39</ref>. | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) در خصوص ايفاى نقش عظيم علمى و معنوى روحانيت اسلام در جهان تشيع مى‌فرمايند: «ترديدى نيست كه حوزه‌هاى علميه و علماى متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع، مهم‌ترين پايگاه محكم اسلام در برابر حملات و انحرافات و كجروى‌ها بوده‌اند. علماى بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‌اند تا مسائل حلال و حرام الهى را بدون دخل و تصرف ترويج نمايند. اگر فقهاى عزيز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومى به‌عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل‌بيت(ع) به خورد توده‌ها داده بودند <ref>همان، ص39</ref>. | ||
امام(ره) پاسدارى و دفاع روحانيت از اسلام را اين‌گونه تبيين مى‌فرمايند: «اينكه فرموده‌اند «فقها حصون اسلامند»؛ يعنى مكلفند اسلام را حفظ كنند و زمينه‌اى را فراهم آورند كه بتوانند حافظ اسلام باشند و اين از اهم واجبات است و از واجبات مطلق مى‌باشد نه مشروط و از جاهايى است كه فقهاى اسلام بايد دنبالش بروند، حوزه‌هاى دينى بايد به فكر باشند و خود را مجهز به تشكيلات و لوازم و قدرتى كنند كه بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانى كنند؛ همان گونه كه خود رسول اكرم(ص) و ائمه(ع) حافظ اسلام بودند و عقايد و احكام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ مى‌كردند» <ref>همان، ص184</ref>. | امام(ره) پاسدارى و دفاع روحانيت از اسلام را اين‌گونه تبيين مى‌فرمايند: «اينكه فرموده‌اند «فقها حصون اسلامند»؛ يعنى مكلفند اسلام را حفظ كنند و زمينه‌اى را فراهم آورند كه بتوانند حافظ اسلام باشند و اين از اهم واجبات است و از واجبات مطلق مى‌باشد نه مشروط و از جاهايى است كه فقهاى اسلام بايد دنبالش بروند، حوزه‌هاى دينى بايد به فكر باشند و خود را مجهز به تشكيلات و لوازم و قدرتى كنند كه بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانى كنند؛ همان گونه كه خود رسول اكرم(ص) و ائمه(ع) حافظ اسلام بودند و عقايد و احكام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ مى‌كردند» <ref>همان، ص184</ref>. | ||