پرش به محتوا

روان جاوید در تفسیر قرآن مجید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'مسايل ' به 'مسائل ')
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR01996J1.jpg|بندانگشتی|روان جاوید در تفسیر قرآن مجید]]
| تصویر =NUR01996J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =روان جاوید در تفسیر قرآن مجید
|+ |
| عنوان‌های دیگر =
|-
| پدیدآوران =  
! نام کتاب!! data-type='bookName'|روان جاوید در تفسیر قرآن مجید
[[ثقفی تهرانی، محمد]] (نویسنده)
|-
| زبان =فارسی
|نام های دیگر کتاب
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ث‎‏7‎‏ر‎‏9
|data-type='otherBookNames'|
| موضوع =
|-
تفاسیر شیعه - قرن ۱۴
|پدیدآورندگان
| ناشر =
|data-type='authors'|[[ثقفی تهرانی، محمد]] (نويسنده)
برهان
|-
| مکان نشر =تهران - ایران
|زبان  
| سال نشر =  
|data-type='language'|فارسی
|-
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ث‎‏7‎‏ر‎‏9
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|تفاسیر شیعه - قرن ۱۴
|-
|ناشر  
|data-type='publisher'|برهان
|-
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|تهران - ایران
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'|
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1996AUTOMATIONCODE
|}
</div>
 


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01996AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| تعداد جلد =5
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01996
| کتابخوان همراه نور =01996
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''روان جاويد در تفسير قرآن مجيد'''، تأليف، مرحوم حاج [[ثقفی تهرانی، محمد|ميرزا محمّد ثقفى تهرانى]] (متوفاى 406ق) به زبان فارسى است.
'''روان جاويد در تفسير قرآن مجيد'''، تأليف، مرحوم حاج [[ثقفی تهرانی، محمد|ميرزا محمّد ثقفى تهرانى]] (متوفاى 406ق) به زبان فارسى است.


خط ۵۰: خط ۳۸:
اين نكات و آنچه به صورت استطرادى ارائه مى‌كند، ممكن است دربارۀ قرائت آيه، شأن نزول آن يا بحثى كلامى، فقهى، تاريخى و امثال آن باشد.
اين نكات و آنچه به صورت استطرادى ارائه مى‌كند، ممكن است دربارۀ قرائت آيه، شأن نزول آن يا بحثى كلامى، فقهى، تاريخى و امثال آن باشد.


براى نمونه در تفسير آيۀ ''' «مالك يوم الدّين» ''' توضيح مى‌دهد كه فرق بين قرائت «مالك» و «ملك» در چيست و از نظر فقهى در قرائت نماز بهتر است هر دو صورت خوانده شود. آنگاه به مناسبت توضيح كلمۀ ''' «يوم» ''' نظريۀ فقها را در خصوص تعيين نيمه شب شرعى مطرح مى‌كند؛ بحث مفصّل او دربارۀ «آيه» قرآن و ملاك تشخيص و تعيين آن بحثى دلنشين است، به عقيدۀ ايشان، هر آيه معرّف يك «واحد خطاب» است كه فرشتۀ وحى بر رسول خدا القا كرده و آن حضرت نيز بى‌كم و كاست و حتّى با حفظ فاصلۀ بين دو واحد، آن را بر مؤمنان و مخاطبان تلاوت مى‌كرده‌اند. از اين رو چه بسا روى مى‌دهد كه يك مطلب در چند آيه تمام مى‌شود و اين بدان معناست كه آن مطلب در چند «واحد خطاب» القا شده است؛ بحث‌هاى كلامى و استدلالى مؤلّف دربارۀ چگونگى اثبات معاد جسمانى و گزارش وى از برخى كوشش‌هاى اهل حكمت در تبيين استدلالى و عقلانى اين معاد و انتقاد او از برخى توضيحات حكما، با اين عبارت كه اين توضيحات «با ظواهر آيات و اخبار و كيفيّت مغروسه در اذهان متشرّعه كاملا وفق ندارد، اگر چه انصاف آن است كه خيلى زحمت كشيده و مجاهدت نموده و تمام مشكوك و شبهات را دفع نموده‌اند»، از نمونه‌هايى است كه هم از آگاهى وافر مؤلّف در مباحث فلسفى حكايت دارد و هم روش و ديدگاه او را باز مى‌شناساند؛ همچنين است بحثى مبسوط دربارۀ عذاب دوزخ و خلود در آتش و نقد وى از نظريۀ [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در اين خصوص؛ در يك جا به مناسبت آيۀ ''' «و لا تلقوا بايديكم الى التّهلكة» ''' بحثى تذكارى دربارۀ «تقيّه» و لزوم رعايت اين قاعدۀ عقلايى-دينى پيش مى‌كشد و تأكيد مى‌كند كه «بر حسب فرمودۀ حضرت امير(ع) در نهج البلاغه، خداوند از علما اخذ ميثاق نموده است كه با ظلمه به هيچ وجه توافق ننمايند، چه رسد به تبعيّت و معاونت كه موجب سلب توفيق و انحراف از طريق هدايت و ترويج شرع خواهد بود». در همين بحث است كه از مجاهدت‌هاى استادش مرحوم آيت‌اللّه حايرى يزدى ياد مى‌كند كه تحمّل ناملايمات نمود و در موقع هتك حرمت از خودش و حرم ائمۀ اطهار چه صبر و بردبارى بروز داد كه ما مبهوت و متحيّر شديم تا در ظرف چند سال ايران را از علم پر كرد».
براى نمونه در تفسير آيۀ''' «مالك يوم الدّين»''' توضيح مى‌دهد كه فرق بين قرائت «مالك» و «ملك» در چيست و از نظر فقهى در قرائت نماز بهتر است هر دو صورت خوانده شود. آنگاه به مناسبت توضيح كلمۀ''' «يوم»''' نظريۀ فقها را در خصوص تعيين نيمه شب شرعى مطرح مى‌كند؛ بحث مفصّل او دربارۀ «آيه» قرآن و ملاك تشخيص و تعيين آن بحثى دلنشين است، به عقيدۀ ايشان، هر آيه معرّف يك «واحد خطاب» است كه فرشتۀ وحى بر رسول خدا القا كرده و آن حضرت نيز بى‌كم و كاست و حتّى با حفظ فاصلۀ بين دو واحد، آن را بر مؤمنان و مخاطبان تلاوت مى‌كرده‌اند. از اين رو چه بسا روى مى‌دهد كه يك مطلب در چند آيه تمام مى‌شود و اين بدان معناست كه آن مطلب در چند «واحد خطاب» القا شده است؛ بحث‌هاى كلامى و استدلالى مؤلّف دربارۀ چگونگى اثبات معاد جسمانى و گزارش وى از برخى كوشش‌هاى اهل حكمت در تبيين استدلالى و عقلانى اين معاد و انتقاد او از برخى توضيحات حكما، با اين عبارت كه اين توضيحات «با ظواهر آيات و اخبار و كيفيّت مغروسه در اذهان متشرّعه كاملا وفق ندارد، اگر چه انصاف آن است كه خيلى زحمت كشيده و مجاهدت نموده و تمام مشکوک و شبهات را دفع نموده‌اند»، از نمونه‌هايى است كه هم از آگاهى وافر مؤلّف در مباحث فلسفى حكايت دارد و هم روش و ديدگاه او را باز مى‌شناساند؛ همچنين است بحثى مبسوط دربارۀ عذاب دوزخ و خلود در آتش و نقد وى از نظريۀ [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در اين خصوص؛ در يك جا به مناسبت آيۀ''' «و لا تلقوا بايديكم الى التّهلكة»''' بحثى تذكارى دربارۀ «تقيّه» و لزوم رعايت اين قاعدۀ عقلايى-دينى پيش مى‌كشد و تأكيد مى‌كند كه «بر حسب فرمودۀ [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) در نهج‌البلاغه، خداوند از علما اخذ ميثاق نموده است كه با ظلمه به هيچ وجه توافق ننمايند، چه رسد به تبعيّت و معاونت كه موجب سلب توفيق و انحراف از طريق هدايت و ترويج شرع خواهد بود». در همين بحث است كه از مجاهدت‌هاى استادش مرحوم آيت‌اللّه حايرى يزدى ياد مى‌كند كه تحمّل ناملايمات نمود و در موقع هتك حرمت از خودش و حرم ائمۀ اطهار چه صبر و بردبارى بروز داد كه ما مبهوت و متحيّر شديم تا در ظرف چند سال ايران را از علم پر كرد».


ذكر اين نمونه از بحث مؤلف نيز بى‌وجه نيست كه ايشان به مناسبت بحث معاد بر تخصصى بودن شاخه‌هاى مختلف علوم دينى تأكيد مى‌كند و اينكه ورود به هر يك از اين شاخه‌ها نيازمند آگاهى از مباحث آنهاست و «هر علمى اهل و متخصّص و خبره دارد» و وظيفۀ فقها بيان احكام شرعيّه فرعيّه است و اين منصب را امام به آنها مرحمت فرموده است و مورد تقليد نيز، چنانكه علماى اعلام و فقهاى اسلام بيان فرموده‌اند، احكام فرعيۀ عملّيه است و در اصول دين و اصول فقه و نحو و صرف و لغت و موضوعات مستنبطۀ عرفى يا لغوى و موضوعات صرفه تقليد راه ندارد». آنگاه نتيجه مى‌گيرد كه پرداختن به مسائل عقلى و پاسخ‌گويى به پرسش‌هاى كلامى براى علما مستلزم وقوف بر اين مباحث است و آن «علاوه بر استعداد و عقل كامل، يك عمر زحمت و مجاهدت مى‌خواهد».
ذكر اين نمونه از بحث مؤلف نيز بى‌وجه نيست كه ايشان به مناسبت بحث معاد بر تخصصى بودن شاخه‌هاى مختلف علوم دينى تأكيد مى‌كند و اينكه ورود به هر يك از اين شاخه‌ها نيازمند آگاهى از مباحث آنهاست و «هر علمى اهل و متخصّص و خبره دارد» و وظيفۀ فقها بيان احكام شرعيّه فرعیّه است و اين منصب را امام به آنها مرحمت فرموده است و مورد تقليد نيز، چنانكه علماى اعلام و فقهاى اسلام بيان فرموده‌اند، احكام فرعیۀ عملّيه است و در اصول دين و اصول فقه و نحو و صرف و لغت و موضوعات مستنبطۀ عرفى يا لغوى و موضوعات صرفه تقليد راه ندارد». آنگاه نتيجه مى‌گيرد كه پرداختن به مسائل عقلى و پاسخ‌گويى به پرسش‌هاى كلامى براى علما مستلزم وقوف بر اين مباحث است و آن «علاوه بر استعداد و عقل كامل، يك عمر زحمت و مجاهدت مى‌خواهد».


از اين دست مباحث استطرادى در اين كتاب كم نيست و بر ارزش و اعتبار آن افزوده است. مؤلف به مناسبت‌هاى مختلف از كتاب‌هاى گوناگون نقل مطلب مى‌كند و وقوفش بر مباحث كلامى، فقهى و فلسفى كاملا آشكار است. آرا و اقوال علما را با احترام نقل مى‌كند و از نقد علمى و استدلالى آنها ابا ندارد و به ويژه نسبت به استنباطات و بيانات مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]، كه روان جاويد، در واقع شرحى بر آن مى‌تواند تلقّى شود، بارها مناقشه كرده است. مرحوم آيه اللّه آقا ميرزا يوسف ايروانى كه عهده‌دار تصحيح و مقابلۀ چاپ نخست كتاب بوده است، در يادداشت خود بر كتاب، نكات ممتاز اين تفسير را بازگفته كه نقل همراه با تلخيص آن مى‌تواند پرتوى روشن‌تر بر اين اثر ارجمند بيفكند:
از اين دست مباحث استطرادى در اين كتاب كم نيست و بر ارزش و اعتبار آن افزوده است. مؤلف به مناسبت‌هاى مختلف از كتاب‌هاى گوناگون نقل مطلب مى‌كند و وقوفش بر مباحث كلامى، فقهى و فلسفى كاملا آشكار است. آرا و اقوال علما را با احترام نقل مى‌كند و از نقد علمى و استدلالى آنها ابا ندارد و به ويژه نسبت به استنباطات و بيانات مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]، كه روان جاويد، در واقع شرحى بر آن مى‌تواند تلقّى شود، بارها مناقشه كرده است. مرحوم آيه اللّه آقا ميرزا يوسف ايروانى كه عهده‌دار تصحيح و مقابلۀ چاپ نخست كتاب بوده است، در يادداشت خود بر كتاب، نكات ممتاز اين تفسير را بازگفته كه نقل همراه با تلخيص آن مى‌تواند پرتوى روشن‌تر بر اين اثر ارجمند بيفكند:
خط ۶۶: خط ۵۴:


از مقدمۀ فرزند مؤلّف دانسته مى‌شود كه ايشان متن تفسير را ويرايش كرده‌اند و البتّه، در حفظ شيوۀ نگارش مؤلّف و دقت در تطبيق ترجمه با آيات قرآن، تا آنجا كه ممكن بوده، كوشيده‌اند با اين همه از مقايسۀ اين چاپ با چاپ قبلى چنين فهميده مى‌شود كه ميزان تغييرات ترجمه آيات بسيار زياد است و شگفتا كه گاه از مقولۀ «شدرسنا» ست: مؤلف دانشمند كتاب در ترجمۀ آيۀ 20 سورۀ حديد، به حقّ واژۀ «كفّار» را به «كشاورزان» ترجمه كرده و سپس در تفسير نيز دلايل اين انتخاب را توضيح داده است، امّا در ويرايش چهارم، برجاى كشاورزان، -احتمالا به تبع برخى مترجمان قرآن-كفّار گذاشته‌اند كه درست به نظر نمى‌رسد. ديگر اينكه نسبت به كتابى با اين ارزش، حقّ آن بود كه كار تحقيق دربارۀ منقولات آن با دقّت انجام گيرد و نمايۀ موضوعى و اعلام براى آن فراهم گردد.
از مقدمۀ فرزند مؤلّف دانسته مى‌شود كه ايشان متن تفسير را ويرايش كرده‌اند و البتّه، در حفظ شيوۀ نگارش مؤلّف و دقت در تطبيق ترجمه با آيات قرآن، تا آنجا كه ممكن بوده، كوشيده‌اند با اين همه از مقايسۀ اين چاپ با چاپ قبلى چنين فهميده مى‌شود كه ميزان تغييرات ترجمه آيات بسيار زياد است و شگفتا كه گاه از مقولۀ «شدرسنا» ست: مؤلف دانشمند كتاب در ترجمۀ آيۀ 20 سورۀ حديد، به حقّ واژۀ «كفّار» را به «كشاورزان» ترجمه كرده و سپس در تفسير نيز دلايل اين انتخاب را توضيح داده است، امّا در ويرايش چهارم، برجاى كشاورزان، -احتمالا به تبع برخى مترجمان قرآن-كفّار گذاشته‌اند كه درست به نظر نمى‌رسد. ديگر اينكه نسبت به كتابى با اين ارزش، حقّ آن بود كه كار تحقيق دربارۀ منقولات آن با دقّت انجام گيرد و نمايۀ موضوعى و اعلام براى آن فراهم گردد.


{{تفاسیر}}
{{تفاسیر}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[غرر العوائد من درر الفوائد]]


== پیوندها ==
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/12450 مطالعه کتاب روان جاوید در تفسیر قرآن مجید در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده: تفسیر]]
[[رده: تفسیر]]
[[رده:متون تفاسیر]]
[[رده:متون تفاسیر]]
۸٬۳۱۳

ویرایش