رد الإمام الدارمي عثمان بن سعيد علی بشر المريسي العنيد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR87228J1.jpg | عنوان = رد الإمام الدارمي عثمان بن سعید على بشر المريسي العنید | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = دارمی، عثمان بن سعید (نويسنده) فقی، محمد حامد (مصحح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /د4 ر42 2...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س')
     
    (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''رد الإمام الدارمي عثمان بن سعيد علی بشر المريسي العنيد'''، ردیه عثمان بن سعید دارمی (متوفی 200-208ق)، بر تفاسیر و عقاید بشر بن غیاث مریسی جهمی است. تصحیح و تحقیق کتاب به قلم [[محمد حامد فیقی]] انجام شده است.
    '''رد الإمام الدارمي عثمان بن سعيد علی بشر المريسي العنيد'''، ردیه [[دارمی، عثمان بن سعید|عثمان بن سعید دارمی]] (متوفی 200-208ق)، بر تفاسیر و عقاید [[بشر بن غیاث مریسی جهمی]] است. تصحیح و تحقیق کتاب به قلم [[فقی، محمد حامد|محمد حامد فیقی]] انجام شده است.


    از جمله شخصیت‌های نامدار جهمی، بشر بن غیاث مریسی، فقیه دوره مأمون بود که فرقه مریسیه منسوب به اوست. از قرن سوم به بعد بر جهمیه ردیه‌های بسیاری نوشته شد. ظاهراً اولین آنها، که یکی از مهم‌ترین منابع در شناخت جهم بن صفوان و پیروان او محسوب می‌شود، [[الرد علی الزنادقة و الجهمية]] اثر احمد بن حنبل (متوفی 241ق) است و یا از همین عثمان بن سعید دارمی کتاب دیگری با عنوان [[الرد علی الجهمية]] تألیف شده است<ref>ر.ک: هاشمی، محمدمنصور، ج11، ص538</ref>.‏
    از جمله شخصیت‌های نامدار جهمی، [[بشر بن غیاث مریسی]]، فقیه دوره مأمون بود که فرقه مریسیه منسوب به اوست. از قرن سوم به بعد بر جهمیه ردیه‌های بسیاری نوشته شد. ظاهراً اولین آنها، که یکی از مهم‌ترین منابع در شناخت جهم بن صفوان و پیروان او محسوب می‌شود، [[الرد علی الزنادقة و الجهمية]] اثر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (متوفی 241ق) است و یا از همین عثمان بن سعید دارمی کتاب دیگری با عنوان [[الرد علی الجهمية]] تألیف شده است<ref>ر.ک: هاشمی، محمدمنصور، ج11، ص538</ref>.‏


    بـشر‌ بـن غیاث مریسی در زمان هارون‌الرشید‌ مدعی‌ قول به خلق قرآن شد. در سرآغاز قـرن سـوم این نظر به معتزله می‌رسد‌ و نظریه‌ مخلوق بودن قرآن با نام معتزله‌ و خلیفه‌ هم‌پیمان ایشان‌ مأمون‌ پیـوند‌ مـی‌یابد؛ گرچه واثق خلیفه را احمد بن‌ حنبل‌ به جهمیه منسوب داشته است. درهرحـال پیـروان سنت و حنبلیان‌ اعتقاد‌ به خلق قرآن را نـوعی بـدعت‌ و مـأخوذ از بیگانگان و زندیقان‌ شمرده‌اند؛ چنان‌که بشر بن غـیاث مـریسی‌ را یهودی‌‌زاده‌ای می‌دانستند که عقاید پیشین خود را در قالب اسلام ریخت<ref>ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علی‌‎رضا، ص55-56</ref>.‏ دارمی معتقد است که مریسی قرآن را مخلوق و کلام بشر می‌داند که خداوند به حرفی از آن تکلم نکرده است. همان گونه که معتقد است اسامی الهی از ساخته‌های بشر است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10</ref>‏.
    [[بشر‌ بن غیاث مریسی]] در زمان هارون‌الرشید‌ مدعی‌ قول به خلق قرآن شد. در سرآغاز قرن سوم این نظر به معتزله می‌رسد‌ و نظریه‌ مخلوق بودن قرآن با نام معتزله‌ و خلیفه‌ هم‌پیمان ایشان‌ مأمون‌ پیوند‌ می‌یابد؛ گرچه واثق خلیفه را [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن‌ حنبل‌]] به جهمیه منسوب داشته است. درهرحال پیروان سنت و حنبلیان‌ اعتقاد‌ به خلق قرآن را نوعی بدعت‌ و مأخوذ از بیگانگان و زندیقان‌ شمرده‌اند؛ چنان‌که بشر بن غیاث مریسی‌ را یهودی‌‌زاده‌ای می‌دانستند که عقاید پیشین خود را در قالب اسلام ریخت<ref>ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علی‌‎رضا، ص55-56</ref>.‏ دارمی معتقد است که مریسی قرآن را مخلوق و کلام بشر می‌داند که خداوند به حرفی از آن تکلم نکرده است. همان گونه که معتقد است اسامی الهی از ساخته‌های بشر است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10</ref>‏.


    نزول خداوند به آسمان دنیا<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>‏؛ قائل شدن حد برای خداوند<ref>ر.ک: همان، ‏ص23 </ref>؛ رؤیت خداوند در روز قیامت<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>‏ و تفسیر کرسی به علم الهی<ref>ر.ک: همان، ص71</ref>‏، از دیگر شبهاتی است که دارمی به آنها پرداخته است.
    نزول خداوند به آسمان دنیا<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>‏؛ قائل شدن حد برای خداوند<ref>ر.ک: همان، ‏ص23 </ref>؛ رؤیت خداوند در روز قیامت<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>‏ و تفسیر کرسی به علم الهی<ref>ر.ک: همان، ص71</ref>‏، از دیگر شبهاتی است که دارمی به آنها پرداخته است.
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # متن کتاب.
    # متن کتاب.
    # هاشمی، محمدمنصور، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1386:
    #[[:noormags:1697949| هاشمی، محمدمنصور، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1386]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1697949
    #[[:noormags:39842| ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، «آزمون عقاید در عصر عباسی»، معارف، فروردین - تیر 1372، شماره 28، ص54 تا 61]].
    # ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، «آزمون عقاید در عصر عباسی»، معارف، فروردین - تیر 1372، شماره 28، ص54 تا 61:
     
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/39842




    خط ۵۱: خط ۵۰:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۵

    رد الإمام الدارمي عثمان بن سعید على بشر المريسي العنید
    رد الإمام الدارمي عثمان بن سعيد علی بشر المريسي العنيد
    پدیدآوراندارمی، عثمان بن سعید (نويسنده) فقی، محمد حامد (مصحح)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1358ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /د4 ر42 203/6 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رد الإمام الدارمي عثمان بن سعيد علی بشر المريسي العنيد، ردیه عثمان بن سعید دارمی (متوفی 200-208ق)، بر تفاسیر و عقاید بشر بن غیاث مریسی جهمی است. تصحیح و تحقیق کتاب به قلم محمد حامد فیقی انجام شده است.

    از جمله شخصیت‌های نامدار جهمی، بشر بن غیاث مریسی، فقیه دوره مأمون بود که فرقه مریسیه منسوب به اوست. از قرن سوم به بعد بر جهمیه ردیه‌های بسیاری نوشته شد. ظاهراً اولین آنها، که یکی از مهم‌ترین منابع در شناخت جهم بن صفوان و پیروان او محسوب می‌شود، الرد علی الزنادقة و الجهمية اثر احمد بن حنبل (متوفی 241ق) است و یا از همین عثمان بن سعید دارمی کتاب دیگری با عنوان الرد علی الجهمية تألیف شده است[۱].‏

    بشر‌ بن غیاث مریسی در زمان هارون‌الرشید‌ مدعی‌ قول به خلق قرآن شد. در سرآغاز قرن سوم این نظر به معتزله می‌رسد‌ و نظریه‌ مخلوق بودن قرآن با نام معتزله‌ و خلیفه‌ هم‌پیمان ایشان‌ مأمون‌ پیوند‌ می‌یابد؛ گرچه واثق خلیفه را احمد بن‌ حنبل‌ به جهمیه منسوب داشته است. درهرحال پیروان سنت و حنبلیان‌ اعتقاد‌ به خلق قرآن را نوعی بدعت‌ و مأخوذ از بیگانگان و زندیقان‌ شمرده‌اند؛ چنان‌که بشر بن غیاث مریسی‌ را یهودی‌‌زاده‌ای می‌دانستند که عقاید پیشین خود را در قالب اسلام ریخت[۲].‏ دارمی معتقد است که مریسی قرآن را مخلوق و کلام بشر می‌داند که خداوند به حرفی از آن تکلم نکرده است. همان گونه که معتقد است اسامی الهی از ساخته‌های بشر است[۳]‏.

    نزول خداوند به آسمان دنیا[۴]‏؛ قائل شدن حد برای خداوند[۵]؛ رؤیت خداوند در روز قیامت[۶]‏ و تفسیر کرسی به علم الهی[۷]‏، از دیگر شبهاتی است که دارمی به آنها پرداخته است.

    آن‌گونه که در صفحه عنوان آمده، این نسخه از کتاب، اولین طبع از آن در سال 1358ق، از روی نسخه‌ای قدیمی مکتوب در سال 721ق، است.

    پانویس

    1. ر.ک: هاشمی، محمدمنصور، ج11، ص538
    2. ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علی‌‎رضا، ص55-56
    3. ر.ک: متن کتاب، ص10
    4. ر.ک: همان، ص19
    5. ر.ک: همان، ‏ص23
    6. ر.ک: همان، ص55
    7. ر.ک: همان، ص71

    منابع مقاله

    1. متن کتاب.
    2. هاشمی، محمدمنصور، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1386.
    3. ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، «آزمون عقاید در عصر عباسی»، معارف، فروردین - تیر 1372، شماره 28، ص54 تا 61.


    وابسته‌ها