دیوان همام‌الدین تبریزی

دیوان همام‌الدین تبریزی، مجموعه اشعار همام‌الدین بن علاء تبریزی (متوفی 714ق) است. این اثر با مقدمه و تصحیح مؤید ثابتی منتشر شده است.

دیوان همام‌الدین تبریزی
دیوان همام‌الدین تبریزی
پدیدآورانهمام، محمد بن فریدون (نویسنده) مؤید ثابتی، علی (مصحح)
ناشر[بي جا]
مکان نشر[بي نا]
سال نشر1333ش.
چاپاول
تعداد جلد1
کد کنگره
‏ ‎‏/‎‏د‎‏9 / 5321 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اشعار عربی همام‌الدین در حدود 180 بیت در مدح مولانا نجم‌الدین عبدالغار و قاضی‌القضات محی‌الدین و قطب‌الدین شیرازی و... است. اشعار فارسی او قسمتی در توحید و نعت نبی و مدح غازان خان است که در حدود 120 شعر می‌باشد و قسمتی مثنویات است که در پند و موعظه و حکایات و نیز در عشق و وفا و نامه‌های عاشق و معشوق است که در حدود نهصد بیت است. غزلیات و اخوانیات و مراثی او نیز تقریباً هشتصد بیت و جمعاً کلیه اشعار عربی و فارسی او در حدود دو هزار بیت است.[۱]‏ البته مصحح، اشعار سست و کم‌ارزش فارسی همام‌الدین را کنار گذاشته و تعداد اشعار فارسی ذکرشده در این کتاب هشتصد بیت است.[۲]

غزلیات همام بیشتر به اقتفای استاد بزرگوار سعدی است و غالباً از آن سرچشمه فیض مایه گرفته و درعین‌حال خود به عجز بیان و ناتوانی خود در مقابل استاد معترف است:

همام را سخن دلفریب و شیرین استولی دریغ که بیچاره نیست شیرازی[۳]

نسخه موجود بدون ترتیب و نظمی که در تحریر دواوین معمول است، از قبیل درج اشعار به‌ترتیب حروف تهجی و جدا کردن قطعات و غزلیات و قصاید از یکدیگر تنظیم شده است.[۴]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه، ص2
  2. ر.ک: همان، ص10
  3. ر.ک: همان، ص4
  4. ر.ک: همان، ص2

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها