حکیم‌الملک گیلانی، نظام‌الدین احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۶: خط ۳۶:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|گیلانی (ابهام زدایی)}}


'''نظام‌الدین احمد حکیم‌الملک گیلانی''' (متولد 993ق)، دانشمندِ ادیب، طبیب، متکلّم، منجّم، محدّث، فقیه، عارف و فیلسوف برجسته­‌ی ایرانی ـ شیعی
'''نظام‌الدین احمد حکیم‌الملک گیلانی''' (متولد 993ق)، دانشمندِ ادیب، طبیب، متکلّم، منجّم، محدّث، فقیه، عارف و فیلسوف برجسته­‌ی ایرانی ـ شیعی
خط ۴۷: خط ۴۸:
وی در این ایّام فعالیّت‌های علمی چشمگیری داشته و بسیار از آثار وی نیز متعلّق به همین دوره است؛ گیلانی به رغم اشتغالاتِ متعدّد در امر طبابت و وزارت، در دربار قطب‌شاهیان، حتّی به تعلیم فرزندان برخی امرا، همچون عطاء الله گیلانی را نیز عهده‌­دار بوده است. بنا به نوشته‌ی برخی مصادر وی پیش از وزارت، در حدود سال 1050ق برای مدّتی کوتاه، از طرف سلطان عبدالله قطب‌شاه، به عنوان سفیر قطب­‌شاهیان، در ایرانِ صفوی، انتخاب گردیده و به ایران آمده بود؛ در برخی مصادر گفته شده وی در سال 1066ق در قید حیات و در دهلی می‌زیسته است که گویا مستند محکمی ندارد! و حتّی جالب است بدانیم، بنا به نوشته­‌ی برخی تراجم‌نویسان، وی در اواخر عمر پس از اقامتِ کوتاهی در ایران و تألیف ''مضمار دانش در'' سال 1071ق به نام شاه عبّاس ثانی، دوباره به هند رفته! و در «حیدرآباد دکن» مشهور به «گلکنده» یا جایی دیگر در هند به دیار باقی شتافته است.
وی در این ایّام فعالیّت‌های علمی چشمگیری داشته و بسیار از آثار وی نیز متعلّق به همین دوره است؛ گیلانی به رغم اشتغالاتِ متعدّد در امر طبابت و وزارت، در دربار قطب‌شاهیان، حتّی به تعلیم فرزندان برخی امرا، همچون عطاء الله گیلانی را نیز عهده‌­دار بوده است. بنا به نوشته‌ی برخی مصادر وی پیش از وزارت، در حدود سال 1050ق برای مدّتی کوتاه، از طرف سلطان عبدالله قطب‌شاه، به عنوان سفیر قطب­‌شاهیان، در ایرانِ صفوی، انتخاب گردیده و به ایران آمده بود؛ در برخی مصادر گفته شده وی در سال 1066ق در قید حیات و در دهلی می‌زیسته است که گویا مستند محکمی ندارد! و حتّی جالب است بدانیم، بنا به نوشته­‌ی برخی تراجم‌نویسان، وی در اواخر عمر پس از اقامتِ کوتاهی در ایران و تألیف ''مضمار دانش در'' سال 1071ق به نام شاه عبّاس ثانی، دوباره به هند رفته! و در «حیدرآباد دکن» مشهور به «گلکنده» یا جایی دیگر در هند به دیار باقی شتافته است.


هم‌چنان­که در کتب تراجم، زوایای زندگی علمی و تاریخ وفاتِ این دانشمندِ گمنام دقیقاً مشخّص نیست، در نام دقیق وی نیز اختلاف نظرهایی بین تراجم‌­نویسان رخ داده است؛ در برخی منابع همچون ''ریحانة الادب'' (ج2، ص60)، ''فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران'' (ج2، ص4) و ... نام وی به صورتِ «نظام‌الدین علی بن حسن بن نظام‌الدین گیلانی مریدانی» یا «نظام‌الدین احمد بن علی گیلانی» آمده است و به نحو دقیق بیان ننموده‌اند که آنان دو نفر هستند یا یک فرد بیش­تر نیستند؟
هم‌چنان­که در کتب تراجم، زوایای زندگی علمی و تاریخ وفاتِ این دانشمندِ گمنام دقیقاً مشخّص نیست، در نام دقیق وی نیز اختلاف نظرهایی بین تراجم‌­نویسان رخ داده است؛ در برخی منابع همچون ''ریحانة الادب'' (ج2، ص60)، ''فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران'' (ج2، ص4) و... نام وی به صورتِ «نظام‌الدین علی بن حسن بن نظام‌الدین گیلانی مریدانی» یا «نظام‌الدین احمد بن علی گیلانی» آمده است و به نحو دقیق بیان ننموده‌اند که آنان دو نفر هستند یا یک فرد بیش­تر نیستند؟


باید دانست که اصحّ اتّحادِ آن دو نام است؛ چنان­که برخی تراجم نویسان دقیق النظر، همچون مرحوم ثقةالإسلام تبریزی در ''مرآت الکتب'' (ج4، ص155) نیز بدان آگاهی داده‌­اند: «أقول الذی صرّح المؤلّف فی آخر أجزاء شرحه کراراً هو نظام‌الدین المریدانی اللاهجانی الجیلانی و فی بعضه نظام الدین بن علیّ، فیعلم منه أنّ علیّاً اسم ابیه ..» و همچنین با توجّه به بدست آمدن دستنویس ِخطّ مؤلّفِ کتابِ ''أنوار الفصاحة و أسرار البلاغة'' (شرح نهج البلاغة)، در یکی از کتابخانه‌های یمن، که نام دقیق وی «حکیم الملک، نظام‌الدین احمد بن علی بن حسن مریدانی لاهیجی گیلانی» ثبت گردیده است؛ به نظر می­رسد این قرائن قوی، فصل الخطابی برای حدس و گمان­های بی‌­پایه و دلیل بوده باشد. شوربختانه نقل ناقص یا بدون دقّتِ کاتبان در ثبتِ دقیق نام خود یا پدر صاحب ترجمه، در رقم مؤلّف و غیر آن، به تدریج زمینه راه­یابی خطاهایی در نوشته­‌های تراجم‌نویسان گردیده و تصحیفاتی را نیز در ثبت نام دقیق وی به دنبال داشته است!
باید دانست که اصحّ اتّحادِ آن دو نام است؛ چنان­که برخی تراجم نویسان دقیق النظر، همچون مرحوم ثقةالإسلام تبریزی در ''مرآت الکتب'' (ج4، ص155) نیز بدان آگاهی داده‌­اند: «أقول الذی صرّح المؤلّف فی آخر أجزاء شرحه کراراً هو نظام‌الدین المریدانی اللاهجانی الجیلانی و فی بعضه نظام‌الدین بن علیّ، فیعلم منه أنّ علیّاً اسم ابیه..» و همچنین با توجّه به بدست آمدن دستنویس ِخطّ مؤلّفِ کتابِ ''أنوار الفصاحة و أسرار البلاغة'' (شرح نهج البلاغة)، در یکی از کتابخانه‌های یمن، که نام دقیق وی «حکیم الملک، نظام‌الدین احمد بن علی بن حسن مریدانی لاهیجی گیلانی» ثبت گردیده است؛ به نظر می­رسد این قرائن قوی، فصل الخطابی برای حدس و گمان­های بی‌­پایه و دلیل بوده باشد. شوربختانه نقل ناقص یا بدون دقّتِ کاتبان در ثبتِ دقیق نام خود یا پدر صاحب ترجمه، در رقم مؤلّف و غیر آن، به تدریج زمینه راه­یابی خطاهایی در نوشته­‌های تراجم‌نویسان گردیده و تصحیفاتی را نیز در ثبت نام دقیق وی به دنبال داشته است!


== آثار ==
== آثار ==
خط ۵۷: خط ۵۸:
# اثبات لذّات عقليّه  
# اثبات لذّات عقليّه  
# إثبات الواجب و التوحيد و الصفات و إثبات النبوّة و الإمامة و إثبات إباحة المتعة
# إثبات الواجب و التوحيد و الصفات و إثبات النبوّة و الإمامة و إثبات إباحة المتعة
# إثبات الواجب من کلام أميرالمؤمنين علی بن أبی‌طالب عليه السلام
# إثبات الواجب من کلام أميرالمؤمنين علی بن أبی‌طالب عليه‌السلام
# اثر دعا و رقا و سحر در رفع شرّ
# اثر دعا و رقا و سحر در رفع شرّ
# احکام شرح لباب   
# احکام شرح لباب   
خط ۷۵: خط ۷۶:
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رساله بقراطیه]]


[[دو رساله فلسفی فارسی]]
[[دو رساله فلسفی فارسی]]