تهذیب البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۰۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:
بخش دوم کتاب درباره اقسام کلام است<ref> ر.ک: همان، ص65</ref> و در آن از خبر<ref> ر.ک: همان، ص65</ref>، اقسام خبر<ref> ر.ک: همان، ص69</ref>، انشاءو اقسام آن<ref> ر.ک: همان، ص73-74</ref> و شیوه‌های بکارگیری جمله‌های انشائیه<ref> ر.ک: همان، ص74</ref> و.....سخن گفته است.
بخش دوم کتاب درباره اقسام کلام است<ref> ر.ک: همان، ص65</ref> و در آن از خبر<ref> ر.ک: همان، ص65</ref>، اقسام خبر<ref> ر.ک: همان، ص69</ref>، انشاءو اقسام آن<ref> ر.ک: همان، ص73-74</ref> و شیوه‌های بکارگیری جمله‌های انشائیه<ref> ر.ک: همان، ص74</ref> و.....سخن گفته است.


بخش سوم کتاب درباره علم بیان است. ایشان علم بیان را دانشی می‌داند که در آن از شیوه‌های معنوی کلام بحث و گفتگو میشود و با بگارگیری آن شیوه‌ها، کلام هماهنگ و مناسب مقام می‌گردد.<ref> ر.ک: همان، ص99</ref>  
بخش سوم کتاب درباره علم بیان است. ایشان علم بیان را دانشی می‌داند که در آن از شیوه‌های معنوی کلام بحث و گفتگو میشود و با بکارگیری آن شیوه‌ها، کلام هماهنگ و مناسب مقام می‌گردد.<ref> ر.ک: همان، ص99</ref>  


نویسنده در تفاوت علم بیان و معانی می‌نویسد: دانش بیان به‌طور کامل از صورتهای ذهنی متفاوت برای تحقق‌یافتن یک معنی بحث و گفتگو می‌کند، در حالی که دانش معانی در پیرامون اشکال گوناگون برای دستیابی به یک معنا بحث می‌کند و به تعبیر دیگر عنصر اصلی و رکن اساسی بیان، خیال است، اما هسته مرکزی معانی، شکل‌گیری‌های مختلف به منظور دستیابی به معنایی روشن و خاص است.<ref> ر.ک: همان، ص101</ref>  
نویسنده در تفاوت علم بیان و معانی می‌نویسد: دانش بیان به‌طور کامل از صورتهای ذهنی متفاوت برای تحقق‌یافتن یک معنی بحث و گفتگو می‌کند، در حالی که دانش معانی در پیرامون اشکال گوناگون برای دستیابی به یک معنا بحث می‌کند و به تعبیر دیگر عنصر اصلی و رکن اساسی بیان، خیال است، اما هسته مرکزی معانی، شکل‌گیری‌های مختلف به منظور دستیابی به معنایی روشن و خاص است.<ref> ر.ک: همان، ص101</ref>، سپس به بیان هر یک از اسلوبها و دستمایه‌های بنیادی علم بیان یعنی تشبیه<ref> ر.ک: همان، ص102</ref> ، حقیقت و مجاز<ref> ر.ک: همان، ص112</ref> ، استعاره<ref> ر.ک: همان، ص118</ref>  و کنایه<ref> ر.ک: همان، ص124</ref>  پرداخته و پس از تعریف هر کدام، تقسیمات آنها را بیان کرده است.
 
چهارمین بخش کتاب درباره علم بدیع است.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش