نمایش مبدأ برای بن‌مايه‌های قرآنی ادب عربی «قرآن و مدرسه‌های نحو» «تاريخ ادبيات عرب»

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR75253J1.jpg
| عنوان = بن مايه‌های قرآنی ادب عرب « قرآن و مدرسه‌های نحو » «تاريخ ادبيات عرب»
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ربانی، محمد حسن]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  709ر 329ب 92 BP 
| موضوع =ادبیات عربی - مجموعه‌ها - قرآن در ادبیات عربی - ادبیات عربی - تاریخ و نقد - زبان عربی - صرف و نحو
|ناشر 
| ناشر = 
| مکان نشر = 
| سال نشر = 1394ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE75253AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-600-95001-0-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 75253
| کتابخوان همراه نور = 75253
| کد پدیدآور = 4482
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''بن‌مایه‌های قرآنی ادب عرب'''، تألیف محمدحسن ربانی (متولد 1343ش)، نقش قرآن کریم در شکوفایی و پیشرفت علوم ادبی و بلاغی عرب را مورد مطالعه قرار داده است. 

کتاب، مشتمل بر پیشگفتار، مقدمه، سه بخش و خاتمه است. هر بخش مشتمل بر فصولی است. این نوشتار در چهار بخش تدوین شده است: 
بخش اول، به تکوین لغت عرب و نقش قرآن در شکوفایی آن می‌پردازد و به سبک‌های تألیف معاجم لغوی و شرح پاره‌ای از اصطلاحات درون لغوی و مشاهیر دانشمندان لغت اشاره دارد. همچنین در این بخش، به پاره‌ای از کتاب‌های لغت نیز اشاره شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>‏.

بخش دوم، درباره دانش صرف و اشتقاق است و شماری از کتاب‌های این علم را نیز بازمی‌شناساند. همچنین علم نحو، پیشینه و نقش قرآن در پیدایش آن مطرح شده است. در این بخش، برخی از کتاب‌های معروف علم نحو، مکتب‌های نحوی و برخی از نحویان برجسته معرفی شده است. «الكتاب» تألیف سیبویه، اولین کتاب نحوی است که سید محمدمهدی بحرالعلوم (متوفی 1212ق) درباره او گفته است: متقدمان و متأخران و تمام مردم در نحو، عیال سیبویه حساب می‌شوند<ref>ر.ک: همان؛ متن کتاب، ص202</ref>‏.

بخش سوم، درباره علوم بلاغی است که قرآن ریشه اصلی آن شمرده می‌شود. در این بخش، به چند باب از باب‌های فن بلاغت و فصاحت اشاره‌ای اجمالی شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص14</ref>‏. قرآن در عصری نازل شد که فضای جزیرةالعرب با فصاحت و بلاغت بود. اگرچه گوشه و کنار حجاز تمدن‌های کم‌رنگی وجود داشت، اما روحیه مردم حجاز به دنبال جنگ و نزاع می‌گشت. عده‌ای جزیرةالعرب را صاحب تمدن برجسته دانسته‌اند؛ بااین‌وجود، هر دو گروه معترف هستند که فصاحت و بلاغت در سرزمین حجاز در اوج خود بوده و شعرگویی عرب از بلاغت و فصاحت آنها حکایت دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص456</ref>‏. 

در خاتمه کتاب، تحت عنوان «ادبای پیرو ولایت» از تأثیرات دانشمندان شیعه در پیشرفت علوم مختلف صرف و نحو، لغت و واژه‌شناسی و بیان و بدیع یاد شده است<ref>ر.ک: همان، ص500-471</ref>‏. 

==پانویس==
<references/>
	
==منابع مقاله==
پیشگفتار و متن کتاب.



==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مقالات آبان 01 موسوی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده دی 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]