|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فیض کاشانى]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[شیرازی، سید رضی|آیت‌الله سید رضی شیرازی]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR00464.jpg|بندانگشتی|فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|175px]] | | [[پرونده:NUR06753.jpg|بندانگشتی|شیرازی، سید رضی|175px]] |
|
| |
|
| '''محمّد بن مرتضى فیض کاشانی''' (۱۰۰۷-۱۰۹۱ق)، مشهور به ملامحسن فیض کاشانى، حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر و یکى از اکابر علما و فقهای اخباری دوره صفویه در قرن یازدهم هجری و از شاگردان برجسته [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرای شیرازی]] و معاصر با شاه عباس دوم بوده است. «[[تفسير الصافي]]»، از آثار معروف ایشان است. | | '''سید رضی شیرازی''' (۱۳۰۷ - ۱۴۰۰) فقیه، مجتهد، فیلسوف، از نوادگان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]]، استاد برجسته فلسفه و از علمای اندیشمند مشهور تهران |
|
| |
|
| ایشان مقدّمات علوم را تا سن بلوغ در کاشان و در نزد عمو و دایى فراگرفت. بیست ساله بود که براى ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت کرد و از اساتید برجسته آن دیار کسب فیض نمود. از جمله اساتید این عالم بزرگ عبارتند از: [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقى مجلسى]]، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]]، [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]]، [[میرفندرسکی، ابوالقاسم|میرفندرسکى]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]].
| | وی به سال ۱۳۰۷ در در محله «العماره» نجف اشرف دیده به جهان گشود. او تا سی سالگی در همان مکان به تحصیل مراحل علمی، اعم از مقدمات، سطح و خارج فقه و اصول پرداخت. برجسته‌ترین استادان ایشان در نجف بزرگانی همچون والدشان سید محمدحسین شیرازی، جد مادری ایشان [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازی]] و [[حلی، حسین|حسین حلی]] بوده‌اند. ایشان نخستین اجازه اجتهاد را در سالهای جوانی از [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|محمدحسین کاشف‌الغطاء]] دریافت کرد. |
|
| |
|
| ملامحسن پس از آن براى کسب علم از سید ماجد بحرانى به شیراز کوچ کرد و مدّت دو سال به تکمیل علم حدیث و روایت پرداخت و بار دیگر به اصفهان بازگشت. بعد از آن براى انجام فریضه حج به مکه مشرف شده و در آنجا به ملاقات شیخ محمد زین‌الدین عاملى رفته و از آن بزرگوار نیز کسب فیض نمود. پس از مراجعت از مکه، وقتى ملاصدرا از شیراز به شهر مقدّس قم مهاجرت کرد و در روستاى کهک اقامت گزید، ملامحسن و [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرّزاق لاهیجى]] نیز به آنجا رفته و مدّت هشت سال مونس تنهایى او بودند و در همین دوران بود که ملاصدرا دو دختر فاضل و عالم خود را به آن دو تزویج کرد. سپس ملامحسن فیض کاشانى همراه ملاصدرا به شیراز رفت و بعد از دو سال به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم، تبلیغ و تألیف و تصنیف مشغول گردید. ملامحسن کاشانى در دوران زندگى پربار خود شاگردانى را تقدیم جهان تشیع کرد. از جمله آن بزرگواران عبارتند از: علم‌الهدى فرزند خود فیض، معین‌الدین فرزند دیگر فیض، عبدالغفور برادر فیض، شاه مرتضى دوم پسر برادر فیض، ضیاءالدین محمد، ملا شاه فضل‌الله، ملا محمدباقر مجلسى، [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایرى]]، [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعید قمى]]، ملا محمدصادق خضرى، شمس‌الدین محمد قمى، شیخ محمدمحسن عرفان شیرازى و بسیارى از علماى دیگر.
| | پس از این دوره در تهران رحل اقامت افکند. خارج فقه را به مدت ۷ سال از محمد تقی آملی درک فیض نمود. کتب فلسفه و عرفان از قبیل شرح منظومه، اشارات، اسفار و شرح فصوص را نزد فلاسفه و فقهای مشهوری چون آقا [[الهی قمشه‌ای، مهدی|میرزا مهدی الهی قمشه‌ای]]، [[شعرانی، ابوالحسن|آقا میرزا ابوالحسن شعرانی]]، [[رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]]، [[آشتیانی، احمد|آقا میرزا احمد آشتیانی]]، [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]]، [[میرزا محمدعلی حکیم شیرازی]] و [[حائری سمنانی]] فرا گرفت. |
|
| |
|
| سرانجام ملامحسن فیض در سن ۸۴ سالگى، در ۲۲ ربیع‌الثانى سال ۱۰۹۱ در شهر کاشان از دنیا رفت و در قبرستانى که در زمان حیاتش زمین آن را خریدارى و وقف نموده بود، به خاک سپرده شد.<div class="mw-ui-button">[[ فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|'''ادامه''']]</div> | | آیت‌الله سید رضی شیرازی سرانجام در روز چهارشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۰ش برابر با دوم دسامبر 2021 در سن ۹۳ سالگی دعوت حق را لبیک گفت. <div class="mw-ui-button">[[ شیرازی، سید رضی|'''ادامه''']]</div> |
