پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[مجتهد شبستری، محسن|آیت‌الله محسن مجتهد شبستری]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فیض کاشانى]]'''</big></div>
[[پرونده:Shabstri.jpg |بندانگشتی|مجتهد شبستری، محسن|175px]]
[[پرونده:NUR00464.jpg|بندانگشتی|فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|175px]]


'''محسن مجتهد شبستری''' (1316-1400شعضو مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، امام جمعهٔ سابق تبریز، نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی، از شاگردان [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و از فعالان نهضت اسلامی
'''محمّد بن مرتضى فیض کاشانی''' (۱۰۰۷-۱۰۹۱قمشهور به ملامحسن فیض کاشانى، حکیم، محدث، مفسر، عارف، شاعر و یکى از اکابر علما و فقهای اخباری دوره صفویه در قرن یازدهم هجری و از شاگردان برجسته [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرای شیرازی]] و معاصر با شاه عباس دوم بوده است. «[[تفسير الصافي]]»، از آثار معروف ایشان است.


محسن مجتهد شبستری فرزند آیت‌الله مـیرزا کاظم مجتهد در ۱۳۱۶ش در شبستر به دنیا آمد. پدر وی که امامت جمعه تبریز را بر عهده داشت به همراه جدش ملاعلی اشرف در شمار فقها و علمای آذربایجان به شمار می‌آمدند.
ایشان مقدّمات علوم را تا سن بلوغ در کاشان و در نزد عمو و دایى فراگرفت. بیست ساله بود که براى ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت کرد و از اساتید برجسته آن دیار کسب فیض نمود. از جمله اساتید این عالم بزرگ عبارتند از: [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقى مجلسى]]، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]]، [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]]، [[میرفندرسکی، ابوالقاسم|میرفندرسکى]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]].  


آیت‌الله محسن شبستری، پس از فراگیری دروس مقدماتی در سال ۱۳۳۲ عازم حوزه علمیه قم شد و دوره‌های سطح متوسط و عالی را سپری کرد و سپس در کلاس درس خارج فقه و اصول حضرات آیات [[بروجردی، سید حسین|سید حسین بروجردی]]، [[محقق داماد، سید محمد|سید محمد محقق داماد]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملی]] و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] شرکت کرد و «فلسفه» و تفسیر را نزد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] آموخت. وی از جلسه‌های درس اخلاق نیز غافل نبود و از کلاس درس آیت‌الله [[حسین فاطمی قمی]] و شیخ [[عباس تهرانی]] نیز بهره‌مند شد.
ملامحسن پس از آن براى کسب علم از سید ماجد بحرانى به شیراز کوچ کرد و مدّت دو سال به تکمیل علم حدیث و روایت پرداخت و بار دیگر به اصفهان بازگشت. بعد از آن براى انجام فریضه حج به مکه مشرف شده و در آنجا به ملاقات شیخ محمد زین‌الدین عاملى رفته و از آن بزرگوار نیز کسب فیض نمود. پس از مراجعت از مکه، وقتى ملاصدرا از شیراز به شهر مقدّس قم مهاجرت کرد و در روستاى کهک اقامت گزید، ملامحسن و [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرّزاق لاهیجى]] نیز به آنجا رفته و مدّت هشت سال مونس تنهایى او بودند و در همین دوران بود که ملاصدرا دو دختر فاضل و عالم خود را به آن دو تزویج کرد. سپس ملامحسن فیض کاشانى همراه ملاصدرا به شیراز رفت و بعد از دو سال به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم، تبلیغ و تألیف و تصنیف مشغول گردید. ملامحسن کاشانى در دوران زندگى پربار خود شاگردانى را تقدیم جهان تشیع کرد. از جمله‌ آن بزرگواران عبارتند از: علم‌الهدى فرزند خود فیض، معین‌الدین فرزند دیگر فیض، عبدالغفور برادر فیض، شاه مرتضى دوم پسر برادر فیض، ضیاءالدین محمد، ملا شاه فضل‌الله، ملا محمدباقر مجلسى، [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایرى]]، [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعید قمى]]، ملا محمدصادق خضرى، شمس‌الدین محمد قمى، شیخ محمدمحسن عرفان شیرازى و بسیارى از علماى دیگر.  


او در روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۰ش برابر با 11 ربیع‌الثانی 1443ق درگذشت. پیکر ایشان پس از تشییع در تهران و اقامه نماز توسط مقام معظم رهبری بر ایشان، در روز جمعه 28 آبان ماه در حرم مطهر حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شد. <div class="mw-ui-button">[[مجتهد شبستری، محسن|'''ادامه''']]</div>
سرانجام ملامحسن فیض در سن ۸۴ سالگى، در ۲۲ ربیع‌الثانى سال ۱۰۹۱ در شهر کاشان از دنیا رفت و در قبرستانى که در زمان حیاتش زمین آن را خریدارى و وقف نموده بود، به خاک سپرده شد.<div class="mw-ui-button">[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش