المسترشد في إمامة أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
طبرى در اين كتاب به شيوه حديثى با ذكر سلسله اسناد اقدام كرده و گاه به نقد راويان | طبرى در اين كتاب به شيوه حديثى با ذكر سلسله اسناد اقدام كرده و گاه به نقد راويان می‌پردازد. كتاب نظم خاصى ندارد و كرامات ائمه و مطاعن بنى اميه و موضوعات كلامى را در كنار هم آورده است. | ||
[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و طوسى از اين كتاب و مؤلف آن نام برده اند و در طول تاريخ شيعه محل توجه علما و مؤلفان بوده است. | [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و طوسى از اين كتاب و مؤلف آن نام برده اند و در طول تاريخ شيعه محل توجه علما و مؤلفان بوده است. | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۲۲
| نام کتاب | المسترشد في إمامة أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | محمودی، احمد (محقق)
طبری، محمد بن جریر (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 223/54 /ط2م5 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت - احادیث
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - امامت |
| ناشر | مؤسسة الثقافة الإسلامیة لکوشانپور |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1415 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1597AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
المسترشد فى امامة امير المؤمنين على بن ابى طالب است، نوشته طبرى شيعى از مؤلفان اماميه در قرن چهارم هجرى است.
المسترشد اثرى كلامى تاريخى است كه در صدد اثبات امامت على عليه السلام است و به بيان احاديثى از رسول خدا و مطاعن خلفا و عدم شايستگى آنان براى امامت مى‌پردازد. مؤلف در آغاز كتاب مى نويسد: برخى دشمنان خدا و رسولش گفته اند امامت پس از پيامبر جز شايسته ابوبكر نيست و او بهترين فرد پس از آن حضرت است. ما به نقد اين نشسته و توضيح مى دهيم كه جانشين پيامبر در نماز دلالتى بر امامت ندارد.
روش تأليف
طبرى در اين كتاب به شيوه حديثى با ذكر سلسله اسناد اقدام كرده و گاه به نقد راويان می‌پردازد. كتاب نظم خاصى ندارد و كرامات ائمه و مطاعن بنى اميه و موضوعات كلامى را در كنار هم آورده است.
نجاشى و طوسى از اين كتاب و مؤلف آن نام برده اند و در طول تاريخ شيعه محل توجه علما و مؤلفان بوده است.