۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
پس از سه قرن بتدريج شيوۀ جديدى آغاز گرديد كه در آن فقها، مباحث فقهى را از قالب روايات و احاديث همراه با ذكر سند خارج نموده و استنباط خود را از آن روايات در هر مسأله، بصورت فتوى به رشتۀ تحرير درآوردند. | پس از سه قرن بتدريج شيوۀ جديدى آغاز گرديد كه در آن فقها، مباحث فقهى را از قالب روايات و احاديث همراه با ذكر سند خارج نموده و استنباط خود را از آن روايات در هر مسأله، بصورت فتوى به رشتۀ تحرير درآوردند. | ||
اولين كسى كه اين روش را، كه فقه منصوص يا اصول متلقاة مى‌نامند، انتخاب كرد، على بن | اولين كسى كه اين روش را، كه فقه منصوص يا اصول متلقاة مى‌نامند، انتخاب كرد، على بن حسین بن بابويه «قده» (م 329 ق) پدر [[شيخ صدوق]] بود و پس از وى [[شيخ كلينى]]«قده» (م 328 ق) اين روش را ادامه داد. | ||
در كنار اين سبک بتدريج سبک ديگرى در اوائل قرن چهارم با استفاده از عمومات، اطلاقات و نظائر آن به وسيلۀ سيدحسن بن على بن ابى عقيل، معاصر [[شيخ كلينى]](م 328 ق)، با تأليف كتاب «المستمسك بحبل آل الرسول» ابداع شد كه بعدها به وسيلۀ محمد بن احمد بن جنيد، ابوعلى كاتب اسكافى صاحب كتاب «تهذيب الشيعة لأحكام الشريعة» و سپس [[شيخ مفيد]]، محمد بن نعمان (م 413 ق) و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]]، على بن | در كنار اين سبک بتدريج سبک ديگرى در اوائل قرن چهارم با استفاده از عمومات، اطلاقات و نظائر آن به وسيلۀ سيدحسن بن على بن ابى عقيل، معاصر [[شيخ كلينى]](م 328 ق)، با تأليف كتاب «المستمسك بحبل آل الرسول» ابداع شد كه بعدها به وسيلۀ محمد بن احمد بن جنيد، ابوعلى كاتب اسكافى صاحب كتاب «تهذيب الشيعة لأحكام الشريعة» و سپس [[شيخ مفيد]]، محمد بن نعمان (م 413 ق) و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]]، على بن حسین (م 436 ق) صاحب كتاب «الإنتصار، وسائل الناصريات» ادامه يافت، تا اين كه در اوائل قرن پنجم نوبت به شيخ الطائفة و يگانۀ دوران، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] «قده» رسيد. | ||
وى كه در سبک هاى مختلف فقهى مثل «فقه منصوص» كتاب النهاية، «فقه مقارنه‌اى» كتاب [[الخلاف]]، «فقه موجز و خلاصه» كتاب [[الجمل و العقود في العبادات|الجمل و العقود]]، را تأليف نموده بود، در ادامۀ راه فقهاى بزرگ قبل از خود با تأليف كتاب بى‌نظير «المبسوط» فقه استدلالى را وارد مرحلۀ جديدى از رشد خود نمود. | وى كه در سبک هاى مختلف فقهى مثل «فقه منصوص» كتاب النهاية، «فقه مقارنه‌اى» كتاب [[الخلاف]]، «فقه موجز و خلاصه» كتاب [[الجمل و العقود في العبادات|الجمل و العقود]]، را تأليف نموده بود، در ادامۀ راه فقهاى بزرگ قبل از خود با تأليف كتاب بى‌نظير «المبسوط» فقه استدلالى را وارد مرحلۀ جديدى از رشد خود نمود. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به نسخه‌هاى بسيار قديمى اشاره نموده است كه يكى از آنان مربوط به سال 613ق بوده و ديگرى نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه به خط شيخ رشد‌الدين ابوالحسن على بن | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به نسخه‌هاى بسيار قديمى اشاره نموده است كه يكى از آنان مربوط به سال 613ق بوده و ديگرى نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه به خط شيخ رشد‌الدين ابوالحسن على بن حسین در سال 586ق نوشته شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/19 54 و 55). | ||
در كتاب «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» نيز به 11 نسخه اشاره نموده است كه دو نسخۀ قديمى آن عبارتند از: | در كتاب «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» نيز به 11 نسخه اشاره نموده است كه دو نسخۀ قديمى آن عبارتند از: | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
#نسخۀ با ارزش كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى كه از ابتداى كتاب طهارت تا آخر كتاب بيع است. | #نسخۀ با ارزش كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى كه از ابتداى كتاب طهارت تا آخر كتاب بيع است. | ||
#دو نسخه از اول كتاب طهارت تا آخر كتاب جهاد، در كتابخانۀ سيدمهدى | #دو نسخه از اول كتاب طهارت تا آخر كتاب جهاد، در كتابخانۀ سيدمهدى حسینى لاجوردى. | ||
#نسخۀ نفيس و كامل كتابخانۀ شيخ محمد قوانينى بروجردى كه به خط | #نسخۀ نفيس و كامل كتابخانۀ شيخ محمد قوانينى بروجردى كه به خط حسین بن محمد جعفر خوانسارى در سال 1230 نوشته شده است. | ||
پس از پایان جلد اول ناشرين كتاب نسخۀ با ارزشى را به خط محمدحسن بن عبدالله كه در سال 1267ق تأليف شده است در كتابخانۀ استاد [[قاضی طباطبایی، محمدعلی|سيدمحمد على قاضى طباطبايى]] تبريزى يافته‌اند و ميرزا احمد منزوى فرزند شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] «قده» آنها را به نسخه‌اى در كتابخانۀ آستان قدس رضوى راهنمايى كرده كه در سال 659ق نوشته شده است. | پس از پایان جلد اول ناشرين كتاب نسخۀ با ارزشى را به خط محمدحسن بن عبدالله كه در سال 1267ق تأليف شده است در كتابخانۀ استاد [[قاضی طباطبایی، محمدعلی|سيدمحمد على قاضى طباطبايى]] تبريزى يافته‌اند و ميرزا احمد منزوى فرزند شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] «قده» آنها را به نسخه‌اى در كتابخانۀ آستان قدس رضوى راهنمايى كرده كه در سال 659ق نوشته شده است. | ||