القول في علم النجوم
القول فی علم النجوم اثر ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن مهدی معروف به خطیب بغدادی (392- 463ق)، پیرامون علم نجوم و انتقاد از قائلین به تأثیر ستارگان و کواکب در جهان نوشته شده است.
| القول في علم النجوم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خطیب بغدادی، احمد بن علی (نويسنده) سعید،یوسف بن محمد (محقق) |
| ناشر | مرکز البحوث و الدراسات الاجتماعیة کلیة الآداب - جامعة القاهرة |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1420ق - 1999م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | متون قدیمی تا قرن ۱۴ اخترگویی اسلامی,متون قدیمی تا قرن ۱۴ اخترگوئی عربی,احا‌دیث اخترگویی,متون قدیمی تا قرن ۱۴ نجوم اسلامی,احا‌دیث نجوم اسلامی,متون قدیمی تا قرن ۱۴ علوم غریبه اسلامی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع4خ6 1688 BF |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
خطیب نامی برای کتاب خود ذکر نکرده و فقط گفته است: «هذه رساله فی علم النجوم». کسانی که این کتاب را به او نسبت داده‌اند نیز هریک، با عنوان متفاوت ولی نزدیک به هم از آن یاد کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال، در کتاب «المنتظم»، «الوافی بالوفیات» و «معجم الأدباء» تحت عنوان «القول فی علم النجوم»، در کتاب «سیر أعلام النبلاء»، «تذکرة الحفاظ» و «طبقات الشافعیه الکبری» با عنوان «القول فی علم النجوم»، در کتاب «فتح الباری»، «تهذیب التهذیب» و «فیض القدیر» با نام «ذم النجوم» و در کتاب «الجامع الصغیر»، «الدر المنثور» و «الرساله المستطرفه»، تحت عنوان «النجوم» از این کتاب، نام برده شده است[۱].
کتاب، از منظر اعتقادی، حائز اهمیت است، زیرا با توحید الوهیت، توحید ربوبیت و توحید در اسماء و صفات الهی، مرتبط است. مطالب مندرج در آن، پاسخی است به کسانی که به غیر خداوند امیدوار بوده و به اموری همچون ستارگان، سیارات و صورت‌های فلکی، توکل می‌کنند و برای آنها، قربانی می‌کنند و به درگاه آنها، تضرع کرده و به آنان امید می‌ورزند و از قدرت آنان، ترسیده و بر آنان تکیه می‌کنند[۲].
خطیب، رویکرد و روش اهل‌سنت را دنبال کرده است، بدین صورت که در استدلال خود به قرآن، سنت، اقوال سلف و اجماع تکیه نموده و باطل بودن گفتار مخالفین را به واسطه، مخالفت نظر آنان با کتاب و سنت و نیز تناقضات اقوال آنان با یکدیگر، نشان داده است. وی در تأیید اقوال و نظریات خود، از تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر قرآن به سنت و نیز تفسیر بر اساس اقوال سلف، استفاده کرده است[۳].
محقق مقدمه مفصلی در چهار فصل نگاشته است[۴]. بغدادی پس از توضیح کوتاهی پیرامون انگیزه خود،[۵]، به بحث درباره اقسام علم نجوم، اعم از مباح و حرام و مباحث پیرامون آن، پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.