الرسائل (امام خمينی)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الرسائل، تألیف امام خمينى (متوفاى 1409 هجرى قمرى) است.

الرسائل (امام خمینی، روح الله)
الرسائل (امام خمينی)
پدیدآورانموسوی خمینی، سید روح‌الله (نویسنده)
عنوان‌های دیگرالرسائل تشمل علی مباحث اللضرار و استصحاب و التعادل و الترجیح و الاجتهاد و التقلید والتقیة
ناشراسماعيليان
مکان نشرقم - ایران
سال نشر1410 ق
چاپ1
موضوعاصول فقه شیعه - قرن 14

فقه - قواعد

فقه جعفری - قرن 14
زبانعربی
تعداد جلد2
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏خ‎‏8‎‏ر‎‏5
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

كتاب الرسائل از دو قسمت تشكيل شده است. قسمت اوّل شامل قاعدۀ لا ضرر، مبحث استصحاب، قاعدۀ على اليد، قاعدۀ تجاوز و فراغ، اصالة الصحة و قاعدۀ قرعه مى‌باشد و قسمت دوم مباحث تعادل و تراجيح، اجتهاد و تقليد و مبحث تقيه را دربر دارد.

پيش‌نويس قاعدۀ لا ضرر در چهارم جمادى الأول سال 1368 قمرى به پایان رسيده است.

پيش‌نويس استصحاب و قاعدۀ على اليد و قاعدۀ تجاوز و فراغ، قرعه و اصالة الصحة در نهم ماه مبارک رمضان سال 1370 قمرى در محلات به پایان رسيده است.

پيش‌نويس تعادل و تراجيح در نهم جمادى الأول سال 1370 قمرى در شهر مقدس قم به پایان رسيده و پاکنويس آن در 23 رمضان سال 1370 قمرى در شهر محلات پایان يافته است.

تاريخ تأليف اجتهاد و تقليد مشخص نيست و كتاب تقيه در 27 شعبان المعظم سال 1373 قمرى پایان يافته است. اگر اين دو مبحث با هم تأليف شده باشند، زمان تأليف اجتهاد و تقليد نيز معلوم مى‌شود.


آن چنانكه آيت‌اللّه مجتبى تهرانى در مقدمۀ كتاب آورده، به دليل اين كه تقريرات درس اعلام و اساتيد، كاملا منطبق بر نظريات آنان نمى‌باشد، ايشان از امام خمينى خواسته براى حفظ و نگهدارى مباحث اصولى و فقهى كه به قلم شريف ايشان تدوين شده، آنها را منتشر نمايد و پس از جلب موافقت امام با اجازه ايشان كتاب را «الرسائل» ناميده است.

پس از تصحيح عبارت‌ها و آماده شدن كتاب براى چاپ، به دليل پيش آمدن حوادث ناراحت كننده و غمبار سال 1384 قمرى (مطابق با 1342 شمسى) چاپ كتاب يك سال به تأخير افتاده و در ربيع الأول سال 1385 هجرى قمرى با تذييلات آيت‌اللّه مجتبى تهرانى توسط مؤسّسۀ اسماعيليان انتشار يافته است.

رسائلی که در این مجموعه آمده است عبارتند از:

في قاعدة لاضرر

فی الاستصحاب

في التعادل و التراجیح

في الاجتهاد و التقلید

في التقية