۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یک' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - 'نب' به 'نب') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در ابتدای این اثر چنین آمده است: ابوحنیفه درباره مرتکب گناه کبیره میگوید: «لا نكفر أحدا بذنب و لا ننفي أحدا من الإيمان» (هیچکس را به سبب ارتکاب گناه تکفیر نمیکنیم و هیچکس را از ایمان برکنار نمیدانیم). | در ابتدای این اثر چنین آمده است: ابوحنیفه درباره مرتکب گناه کبیره میگوید: «لا نكفر أحدا بذنب و لا ننفي أحدا من الإيمان» (هیچکس را به سبب ارتکاب گناه تکفیر نمیکنیم و هیچکس را از ایمان برکنار نمیدانیم). | ||
شارح در | شارح در اینباره میگوید: در این مسئله اختلاف وجود دارد. خوارج معتقد به کافر شدن مرتکب گناه کبیره و زایل شدن ایمان از او هستند. مرجئه معتقدند که همان طور که طاعت نفعی برای کافر ندارد، گناه نیز ضرری به مؤمن وارد نمیکند. قدریه و معتزله در اینباره میگویند: مرتکب گناه از ایمان خارج شده، لکن داخل در کفر نمیشود، بلکه بین ایمان و کفر سرگردان است، تا اینکه توبه کند و به خدا برگردد و در گروه مؤمنین قرار گیرد؛ درصورتیکه قبل از توبه کردن از دنیا برود، به جرگه کافران پیوسته است و جهنم مأوای اوست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref><ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/8 ر.ک: متن کتاب، ص8]</ref> | ||
===شرح الفقه الأكبر مغنیساوی=== | ===شرح الفقه الأكبر مغنیساوی=== |
ویرایش