۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نک' به 'نک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'یک' به 'یک') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در ابتدای این اثر چنین آمده است: ابوحنیفه درباره مرتکب گناه کبیره میگوید: «لا نكفر أحدا بذنب و لا ننفي أحدا من الإيمان» (هیچکس را به سبب ارتکاب گناه تکفیر نمیکنیم و هیچکس را از ایمان برکنار نمیدانیم). | در ابتدای این اثر چنین آمده است: ابوحنیفه درباره مرتکب گناه کبیره میگوید: «لا نكفر أحدا بذنب و لا ننفي أحدا من الإيمان» (هیچکس را به سبب ارتکاب گناه تکفیر نمیکنیم و هیچکس را از ایمان برکنار نمیدانیم). | ||
شارح در اینباره میگوید: در این مسئله اختلاف وجود دارد. خوارج معتقد به کافر شدن مرتکب گناه کبیره و زایل شدن ایمان از او هستند. مرجئه معتقدند که همان طور که طاعت نفعی برای کافر ندارد، گناه نیز ضرری به مؤمن وارد نمیکند. قدریه و معتزله در اینباره میگویند: مرتکب گناه از ایمان خارج شده، لکن داخل در کفر نمیشود، بلکه بین ایمان و کفر سرگردان است، تا اینکه توبه کند و به خدا برگردد و در گروه مؤمنین قرار گیرد؛ | شارح در اینباره میگوید: در این مسئله اختلاف وجود دارد. خوارج معتقد به کافر شدن مرتکب گناه کبیره و زایل شدن ایمان از او هستند. مرجئه معتقدند که همان طور که طاعت نفعی برای کافر ندارد، گناه نیز ضرری به مؤمن وارد نمیکند. قدریه و معتزله در اینباره میگویند: مرتکب گناه از ایمان خارج شده، لکن داخل در کفر نمیشود، بلکه بین ایمان و کفر سرگردان است، تا اینکه توبه کند و به خدا برگردد و در گروه مؤمنین قرار گیرد؛ درصورتیکه قبل از توبه کردن از دنیا برود، به جرگه کافران پیوسته است و جهنم مأوای اوست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref><ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/8 ر.ک: متن کتاب، ص8]</ref> | ||
===شرح الفقه الأكبر مغنیساوی=== | ===شرح الفقه الأكبر مغنیساوی=== | ||
[[مغنيساوي، احمد بن محمد|احمد بن محمد مغنیساوی]]، شارح کتاب «الفقه الأكبر»، این اثر ابوحنیفه را با لفظ «صحیح مقبول» یاد کرده است. او به نقل از علی بزدوی میگوید: علم بر دو قسم است: «علم توحید و صفات» و «علم فقه و شرایع و احکام». او معتقد است که در علم توحید و صفات باید به کتاب و سنت مراجعه نمود و از هوا و هوس و بدعت دوری گزید و باید طریق اهل سنت و جماعت که همان صحابه و تابعین و سلف صالح هستند را پیمود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/45 ر.ک: همان، ص45]</ref>. | [[مغنيساوي، احمد بن محمد|احمد بن محمد مغنیساوی]]، شارح کتاب «الفقه الأكبر»، این اثر ابوحنیفه را با لفظ «صحیح مقبول» یاد کرده است. او به نقل از علی بزدوی میگوید: علم بر دو قسم است: «علم توحید و صفات» و «علم فقه و شرایع و احکام». او معتقد است که در علم توحید و صفات باید به کتاب و سنت مراجعه نمود و از هوا و هوس و بدعت دوری گزید و باید طریق اهل سنت و جماعت که همان صحابه و تابعین و سلف صالح هستند را پیمود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29088/1/45 ر.ک: همان، ص45]</ref>. | ||
در این اثر، نخست بخشی از متن «الفقه الأكبر» بهصورت یکجا در بالای صفحه قرار گرفته و به فاصله یک خط تیره، به شرح پارههای مختلف آن بخش، | در این اثر، نخست بخشی از متن «الفقه الأكبر» بهصورت یکجا در بالای صفحه قرار گرفته و به فاصله یک خط تیره، به شرح پارههای مختلف آن بخش، درحالیکه هر پاره در پرانتز آمده، پرداخته شده است. | ||
===الجوهرة المنيقة في شرح وصية الإمام الأعظم أبيحنيفة=== | ===الجوهرة المنيقة في شرح وصية الإمام الأعظم أبيحنيفة=== |
ویرایش