نمایش مبدأ برای الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR23192J1.jpg
| عنوان = الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون
| عنوان‌های دیگر = إتحاف الفرقة برفو الخرقة ** إتمام النعمة في إختصاص الإسلام بهذه الأمة ** أعذب المناهل في حديث من قال أنا عالم فهو جاهل ** إعمال الفکر في فضل الذکر ** ألوية النصر في خصيصي بالقصر ** أنباء الأذکياء بحياة الأنبياء ** الأجوبة الزکية عن الألغاز السبکية **
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =/‎‏س‎‏3‎‏ح‎‏2 177/8 BP 
| موضوع =اسلام - پرسشها و پاسخها - اسلام - مجموعه‌‎ها - اسلام - مسایل متفرقه - فتواهای شافعی - قرن 10ق. - فقه شافعی - قرن 10ق.
|ناشر 
| ناشر = دار الجيل
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1412ق - 1992م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE23192AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = -
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 23192
| کتابخوان همراه نور = 23192
| کد پدیدآور = 615
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون'''، نوشته ادیب، محدّث، مورّخ، مفسّر و فقیه شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ [[جلال‌الدین سیوطی]] (849-911ق)، مجموعه‌ای از اظهارنظرهای نویسنده در مسائل گوناگون علوم اسلامی است.

==هدف  و  روش==
*[[جلال‌الدین سیوطی]]، نوشته است: از خدا خیر طلبیدم تا بخشی از فتاوای مهمّ خودم را گردآوری کنم و به فتاوای مهمتر بسنده کردم و بیشتر نظرهای روشن را وانهادم، زیرا بر هوشمندان، پوشیده نیست. مطالب را با فتاوای فقهی بر اساس ابواب فقه، آغاز کردم و با تفسیر، حدیث، اصول، نحو، اعراب و... ادامه دادم. <ref> مقدمه کتاب، ج1، ص5. </ref>

==ساختار  و  محتوا==
با توجه به جامعیت علمی [[سیوطی]]، آرای وی در بسیاری از علوم در کتاب 2 جلدی حاضر مشاهده می‌شود:
#جلد اول:
##فتاوای فقهی
##فتاوای اصولی
##فتاوای قرآنی
##فتاوای حدیثی.
#جلد دوم:
##ادامه فتاوای حدیثی
##فتاوای اصول دین
##فتاوای متعلق به تصوف
##فتاوای نحوی و مسائل مرتبط
##پرسش و پاسخ‌های منظوم.

==نمونه مباحث==
*مذهب ما این است که تیراندازی با کمان با نیت آماده شدن برای جهاد در راه خدا، جزو سنت است و واجب یا مباح (هر دو طرف، مساوی) نیست. <ref> متن کتاب، ج1، ص243. </ref>
*اکثر مفسران از جمله [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانی]] در [[مفردات ألفاظ القرآن|مفردات]] بر آن هستند که در «...وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللهِ لاتُحْصُوها...» (نحل/18.) منظور، جنس نعمت است نه یک نعمت.... <ref> همان، ص313. </ref>
*ایمان، تصدیق به هر چیزی است که پیامبر(ص) آورده و معلوم شده که آوردن آن از ضروریات دین است و شرط ایمان آن است که شهادتین بگوید -و گفته شده که رکن آن است-. و شرط پیدایش آن، نظر کردن یعنی اندیشیدن در مسائلی است که انسان را به ایمان به خدا می‌رساند و محلّ ایمان، قلب است و به نظر ما و بیشتر پیشینیان، ایمان کم و زیاد می‌شود و در این مطلب، حنفیه مخالف است و ادله کم و زیاد شدن ایمان متعدد است و [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] در آغاز [[صحیح بخاری]] تعدادی از این ادله را آورده است از جمله سخن الهی: «...وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا...» (مدثر/ 31.) و «وَ زِدْنَاهُمْ هُدًى» (کهف/ 13.) و در روایت آمده است: «الإیمان یزید و ینقص.»: ایمان کم و زیاد می‌شود. <ref> همان، ج2، ص115. </ref>

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[الجواب المصیب عن أسئلة اعتراضات الخطیب]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:فقه و اصول]]
[[رده:فقه مذاهب]]
[[رده:فقه اهل سنت]]
[[رده:فقه شافعی (قرن 14)]]

[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]