۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در مقصد ثانی متوفیان پس از 1170ق ذکر شده که تنها شش نفر هستند. اولین آنها فقیه و قاضی محمد بن قریش؛ و طیب بن محمد وزانی آخرین آنهاست<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد دوم، ص442 و 448</ref>. | در مقصد ثانی متوفیان پس از 1170ق ذکر شده که تنها شش نفر هستند. اولین آنها فقیه و قاضی محمد بن قریش؛ و طیب بن محمد وزانی آخرین آنهاست<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد دوم، ص442 و 448</ref>. | ||
در مقصد سوم مرحله تکوین علمی و اخلاقی مؤلف ذکر شده است. در بخشی از این مقصد چنین | در مقصد سوم مرحله تکوین علمی و اخلاقی مؤلف ذکر شده است. در بخشی از این مقصد چنین میخوانیم: سپس به مجلس درس نحوی زمان، جامع بین همت عالی و حسن خلق «ابیعبدالله محمد بن حسن صمودی معروف به جندوز ملحق شدم. شرححال وی را در سال 1148ق ذکر کردم. نزد وی الفیه ابن مالک را یکبار خواندم. سپس دوباره آن را نزد او خواندم تا اینکه به مبحث نداء رسیدیم. سپس بیمار شد، اجلش رسید و مرد خدایش بیامرزد»<ref>ر.ک: همان، ص455</ref>. | ||
نویسنده در مقصد چهارم، کتبی که برای دانشجویان تدریس کرده را بهتفصیل شرح داده است: «مقدمه [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابن آجروم]] و الفیه [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]] در نحو را مکرر و خارج از شمارش، رساله ابن ابیزید را نیز مکرر بیش از ده بار در مسجد اندلس و غیر آن تدریس کردم... العمده مقدسی را یکبار، دلائل الخیرات را یکبار، الشمائل ترمذی را بارها، صحیح جوزی [یا بخاری] را یکبار، موضح ابن هشام را قریب به دو بار، و تحفه ابن عاصم را نیز قریب به آن تدریس کردم»<ref>ر.ک: همان، ص477</ref>. | نویسنده در مقصد چهارم، کتبی که برای دانشجویان تدریس کرده را بهتفصیل شرح داده است: «مقدمه [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابن آجروم]] و الفیه [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]] در نحو را مکرر و خارج از شمارش، رساله ابن ابیزید را نیز مکرر بیش از ده بار در مسجد اندلس و غیر آن تدریس کردم... العمده مقدسی را یکبار، دلائل الخیرات را یکبار، الشمائل ترمذی را بارها، صحیح جوزی [یا بخاری] را یکبار، موضح ابن هشام را قریب به دو بار، و تحفه ابن عاصم را نیز قریب به آن تدریس کردم»<ref>ر.ک: همان، ص477</ref>. |
ویرایش