التفسير العرفاني للقرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR21343J1.jpg
| تصویر =NUR21343J1.jpg
| عنوان = التفسير العرفاني للقرآن الكريم
| عنوان = التفسير العرفانیللقرآن الكريم
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
خط ۱۱: خط ۱۱:
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏ذ‎‏9‎‏ت‎‏7 / 100 BP  
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏ذ‎‏9‎‏ت‎‏7 / 100 BP  
| موضوع = تفاسير عرفاني - قرن 3ق.
| موضوع = تفاسير عرفانی- قرن 3ق.
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = مکتبة مدبولی
| ناشر = مکتبة مدبولی
خط ۲۱: خط ۲۱:
| شابک =977-17-4281-7
| شابک =977-17-4281-7
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =21343
| کتابخوان همراه نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 13807، 13808
| کد پدیدآور = 13807، 13808
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
   
   
'''التفسير العرفاني للقرآن الكريم،''' مجموعه‌ای از کلمات عرفانی ذوالنون مصری در تفسیر قرآن است که در آثار صوفیانه سده‌های میانه موجود است و محمود هندی این کلمات را بر اساس سوره‌های قرآن، مرتب کرده است.
'''التفسير العرفانی للقرآن الكريم،''' مجموعه‌ای از کلمات عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]] در تفسیر قرآن است که در آثار صوفیانه سده‌های میانه موجود است و [[هندی، محمود|محمود هندی]] این کلمات را بر اساس سوره‌های قرآن، مرتب کرده است.


مهم‌ترین ویژگی کتاب تفسیر صوفی و عرفانی ذوالنون مصری، آمیختگی تجربیات شخصی وی با داشته‌های معرفتی و ذوقی او می‌باشد. وی هرگاه که به تفسیر و تأویل آیات می‌پردازد، به ظاهر زبان و معانی عام آن بسنده نکرده، بلکه بدون فراط و تفریط، از آن فراتر رفته و به الهامات اشاره نموده و در این کار، از وسعت اطلاعات، دانش گسترده و ذوق و خلاقیت خود و ساحت خود در مناطق مختلف تمدن‌های باستان و شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ آنها، بهره برده است و چون مصر در آن روزگار، مهد تمدن‌ها و اصل اکثر ادیان بود، مردمانش ایمان و عقاید مذهبی داشته و به زیاده‌گویی و تفاسیر سخت‌گیرانه تمایلی نداشتند؛ ازاین‌رو، ویژگی کلی نوشته‌های ذوالنون، خصلت روشنگرانه‌ای بود که در نوشته‌های تفسیری عرفانی صوفیانه وی، به‌وضوح دیده می‌شود<ref>مقدمه، ص28- 29</ref>.
مهم‌ترین ویژگی کتاب تفسیر صوفی و عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]]، آمیختگی تجربیات شخصی وی با داشته‌های معرفتی و ذوقی او می‌باشد. وی هرگاه که به تفسیر و تأویل آیات می‌پردازد، به ظاهر زبان و معانی عام آن بسنده نکرده، بلکه بدون فراط و تفریط، از آن فراتر رفته و به الهامات اشاره نموده و در این کار، از وسعت اطلاعات، دانش گسترده و ذوق و خلاقیت خود و ساحت خود در مناطق مختلف تمدن‌های باستان و شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ آنها، بهره برده است و چون مصر در آن روزگار، مهد تمدن‌ها و اصل اکثر ادیان بود، مردمانش ایمان و عقاید مذهبی داشته و به زیاده‌گویی و تفاسیر سخت‌گیرانه تمایلی نداشتند؛ ازاین‌رو، ویژگی کلی نوشته‌های ذوالنون، خصلت روشنگرانه‌ای بود که در نوشته‌های تفسیری عرفانی صوفیانه وی، به‌وضوح دیده می‌شود<ref>مقدمه، ص28- 29</ref>.


به‌منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به تفسیر چند آیه از آن اشاره می‌شود. به‌عنوان مثال، وی در تفسیر آیه شریفه 4 سوره بقره: «وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ» می‌گوید: یقین چیزی است که خداوند در قلب انسان قرار می‌دهد تا به‌واسطه آن، به‌خاطر دیدن آخرت و آنچه در آن است، شک از بین برود<ref>متن کتاب، ص40</ref> و یا در تفسیر آیه شریفه 93 سوره بقره: «...سَمِعْنَا وَ عَصَیْنَا...»، گفته است: شادمانی بر معصیت در صورت دستیابی به آن، از خود معصیت شدیدتر است<ref>همان، ص42</ref>. درباره آیه شریفه 114 سوره بقره: «لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ»، از وی سوال شده است که دنیا و آخرت از آن کیست؟ و او در پاسخ گفته است: دنیا برای کسی که آن را ترک کند و آخرت از آن کسی است که در طلب آن باشد<ref>همان، ص43</ref>.
به‌منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به تفسیر چند آیه از آن اشاره می‌شود. به‌عنوان مثال، وی در تفسیر آیه{{متن قرآن|[[quran:2/4|وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ]]|سوره=بقرة|آیه=4}}می‌گوید: یقین چیزی است که خداوند در قلب انسان قرار می‌دهد تا به‌واسطه آن، به‌خاطر دیدن آخرت و آنچه در آن است، شک از بین برود<ref>متن کتاب، ص40</ref> و یا در تفسیر آیه شریفه 93 سوره بقره: {{متن قرآن|[[quran:2/93|...سَمِعْنَا وَ عَصَیْنَا...]]|سوره=بقرة|آیه=93}}، گفته است: شادمانی بر معصیت در صورت دستیابی به آن، از خود معصیت شدیدتر است<ref>همان، ص42</ref>. درباره آیه شریفه 114 سوره بقره: {{متن قرآن|[[quran:2/114|لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ]]|سوره=بقرة|آیه=114}}، از وی سوال شده است که دنیا و آخرت از آن کیست؟ و او در پاسخ گفته است: دنیا برای کسی که آن را ترک کند و آخرت از آن کسی است که در طلب آن باشد<ref>همان، ص43</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۴۶: خط ۴۶:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفاسیر عرفانی، تفاسیر ادبی]]
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]]