التذييل و التکميل في شرح کتاب التسهيل: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابوحیان، محمد بن یوسف]] (نويسنده) | [[ابوحیان، محمد بن یوسف]] (نويسنده) | ||
[[هنداوی، حسن ]] (محقق) | [[هنداوی، حسن]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
این اثر که در فاصله سالهای 711 تا 727ق تألیف شده، از ارزشمندترین آثار تألیفشده در حوزه ادبیات عرب بشمار آمده است که شارحان بعدی در تدوین آثارشان بر آن تکیه کردهاند<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | این اثر که در فاصله سالهای 711 تا 727ق تألیف شده، از ارزشمندترین آثار تألیفشده در حوزه ادبیات عرب بشمار آمده است که شارحان بعدی در تدوین آثارشان بر آن تکیه کردهاند<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | ||
شارح در این کتاب از آثار و مصادر متقدم، استادان و همعصران خود بهره برده است. از جمله مصادری که شارح به شکل گسترده از آن استفاده کرده | شارح در این کتاب از آثار و مصادر متقدم، استادان و همعصران خود بهره برده است. از جمله مصادری که شارح به شکل گسترده از آن استفاده کرده «[[كتاب سيبويه و يليه تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب|الكتاب]]» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، «البسيط» [[ضیاءالدین بن علج]] و «[[الإفصاح]]» [[ابن برذعی، محمد بن یحیی|ابن هشام خضراوی]] است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
روش شارح در این اثر، نخست ذکر کلام ابن مالک در یک مسئله و توجه دادن به شرح وی و فرزندش بدرالدین در ابوابی که شرح دادهاند و به دنبال آن تعلیق بر سخن نویسنده و تفسیر و توضیح آن بهاضافه ذکر آراء و مذاهب نحویان، استشهاد، تحلیل، استدلال و ترجیح در تعارض آراء است<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | روش شارح در این اثر، نخست ذکر کلام ابن مالک در یک مسئله و توجه دادن به شرح وی و فرزندش بدرالدین در ابوابی که شرح دادهاند و به دنبال آن تعلیق بر سخن نویسنده و تفسیر و توضیح آن بهاضافه ذکر آراء و مذاهب نحویان، استشهاد، تحلیل، استدلال و ترجیح در تعارض آراء است<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۹
التذييل و التکميل في شرح کتاب التسهيل | |
---|---|
پدیدآوران | ابوحیان، محمد بن یوسف (نويسنده) هنداوی، حسن (محقق) |
ناشر | دار القلم ** دار کنوز اشبیلیا |
مکان نشر | سوریه - دمشق ** عربستان - ریاض |
سال نشر | 1418ق - 1419ق - 1420ق - 1421ق - 1422ق - 1426ق - 1429ق - 1997م - 1998م - 2000م - 2002م - 2005م - 2008م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 7 |
کد کنگره | /الف2ت4 82/7 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التذييل و التكميل في شرح كتاب التسهيل، اثری از ابوحیان محمد بن یوسف اندلسی (654-745ق)، ملقب به اثیرالدین، مفسر، ادیب، نحوى، لغوى و شاعر است. این اثر به موضوع ادبیات (نحو) اختصاص دارد و توسط حسن هنداوی تحقیق شده است.
نوشتار حاضر، شرح کتاب «تسهيل الفوائد و تكميل المقاصد» نوشته جمالالدین محمد بن مالک (متوفای 672ق) است که ملخصی از اثر وی به نام «الفوائد» و مشتمل بر تمام مسائل نحو و صرف است. به جهت اهمیت این کتاب، بسیاری از علما و از جمله نویسنده کتاب به شرح آن پرداختهاند[۱].
شارح ابتدا به تکمیل شرحی که نویسنده بر کتاب خود نوشته و تا مصادر غیر ثلاثی را شامل شده، پرداخته، سپس بار دیگر به درخواست برخی از علاقهمندان به نحو کتاب یادشده را از آغاز تا پایان شرح کرده است[۲].
این اثر که در فاصله سالهای 711 تا 727ق تألیف شده، از ارزشمندترین آثار تألیفشده در حوزه ادبیات عرب بشمار آمده است که شارحان بعدی در تدوین آثارشان بر آن تکیه کردهاند[۳].
شارح در این کتاب از آثار و مصادر متقدم، استادان و همعصران خود بهره برده است. از جمله مصادری که شارح به شکل گسترده از آن استفاده کرده «الكتاب» سیبویه، «البسيط» ضیاءالدین بن علج و «الإفصاح» ابن هشام خضراوی است[۴].
روش شارح در این اثر، نخست ذکر کلام ابن مالک در یک مسئله و توجه دادن به شرح وی و فرزندش بدرالدین در ابوابی که شرح دادهاند و به دنبال آن تعلیق بر سخن نویسنده و تفسیر و توضیح آن بهاضافه ذکر آراء و مذاهب نحویان، استشهاد، تحلیل، استدلال و ترجیح در تعارض آراء است[۵].
محقق در پاورقی، آدرس آیات، روایات، شواهد شعری، امثال، آراء و... را ذکر کرده و به توضیح و بیان واژگان دشوار نامأنوس و ترجمه شخصیتهای نحوی و لغوی غیر مشهور پرداخته است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- حاجى خلیفه، مصطفى بن عبدالله، «كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون»، بیروت، دارإحياء التراث العربي، بیتا، چاپ اول.