۸۱٬۶۷۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الاستغناء فی احکام الاستثناء '''نوشته [[قرافی، احمد بن ادریس| | '''الاستغناء فی احکام الاستثناء'''نوشته [[قرافی، احمد بن ادریس|شهابالدین ادريس بن عبد الرحمن ابن عبد اللّه صنهاجى قرافی]](626-682، 684 ق) از عالمان اصول، فقه و علوم عقلی و از بزرگان و مشایخ مذهب مالکی است<ref> سیوطی، عبد الرحمن، ج1، ص 273-274 </ref> این اثر درباره استثناء از موضوعات نحوی ادبیات عربی است و توسط [[محسن، طه|طه محسن]] تحقیق شده است. | ||
هرچند که بنیان کتاب بر موضوعی نحوی استوار شده است با این وجود مسائل متعدد غیر نحوی مرتبط با لغت، صرف، بلاغت، فقه، اصول، کلام، و معانی و بیان و مسائل مختلف آن از جمله مجاز، استعاره، حصر، تقدیم و تاخیر و دیگرمسائل را نیز شامل شده است. <ref> مقدمه، ص 47-57 </ref> | هرچند که بنیان کتاب بر موضوعی نحوی استوار شده است با این وجود مسائل متعدد غیر نحوی مرتبط با لغت، صرف، بلاغت، فقه، اصول، کلام، و معانی و بیان و مسائل مختلف آن از جمله مجاز، استعاره، حصر، تقدیم و تاخیر و دیگرمسائل را نیز شامل شده است. <ref> مقدمه، ص 47-57 </ref> | ||
نویسنده ساختار کتاب را در یک تمهید و پنجاه و یک باب تنظیم کرده است. وی در تمهید به انگیزه | نویسنده ساختار کتاب را در یک تمهید و پنجاه و یک باب تنظیم کرده است. وی در تمهید به انگیزه تألیف اشاره کرده سپس به مطالب اصلی پرداخته و سخن خود را با موضوع الفاظ آغاز نموده است. او هر یک از بخش‌های کتاب را به موضوعی اختصاص داده که مرتبط با موضوع استثناء است. بخش‌های مختلف کتاب به لحاظ حجم با هم متفاوت می‌باشند. او در ارائه موضوعات مختلف کتاب آنها را به مسائل و فوائد تقسیم کرده است و عناوین کوچک بسیاری اعم از فوائد، سؤالات، و تنبیهات را در این اثر گردآوده است. <ref> رک: همان، ص 38- 39 </ref> | ||
قرافی ضمن اشاره به آرای اصولیان در خصوص استثنا تلاش کرده با تکیه بر کتب و مصادر نحوی مهم، میان نظرات آنان و نحویان در مباحث نحوی هماهنگی ایجاد نماید. <ref> رک: همان، ص 60 </ref> | قرافی ضمن اشاره به آرای اصولیان در خصوص استثنا تلاش کرده با تکیه بر کتب و مصادر نحوی مهم، میان نظرات آنان و نحویان در مباحث نحوی هماهنگی ایجاد نماید. <ref> رک: همان، ص 60 </ref> | ||