نمایش مبدأ برای الإستدلال بالأحاديث النبوية الشريفة على إثبات القواعد النحوية

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR70957J1.jpg
| عنوان = الإستدلال بالأحاديث النبوية الشريفة على إثبات القواعد النحوية
| عنوان‌های دیگر = مکا‌تبة‌ بین‌ بدرالدین‌ الدما‌میني‌ المتوفی‌ سنه‌ (۸۲۷ ه‌) و سراج‌الدین‌ البلقیني‌ المتوفی‌ سنه‌ (۸۰۵ ه‌)
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[خوام، ریاض بن حسن]] (نويسنده)
[[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر]] (نويسنده)
[[بلقینی، عمر بن رسلان]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /خ9الف5 112/8 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = عالم الکتب
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1418ق - 1998م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE70957AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 70957
| کتابخوان همراه نور = 70957
| کد پدیدآور = 14206
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''الإستدلال بالأحاديث النبوية الشريفة على إثبات القواعد النحوية'''، مکا‌تبه‌ای است میان‌ [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|بدرالدین‌ دما‌مینی‌]] (متوفی‌ 827ق‌) و [[بلقینی، عمر بن رسلان|سراج‌الدین‌ بلقینی‌]] (متوفی 805ق‌)، به زبان عربی، که با کوشش و تحقیق دکتر [[خوام، ریاض بن حسن|ریاض بن حسن خوّام]] به چاپ رسیده است.

معمولا علما در مسئله غامضی که برایشان وجود داشته با استادشان در قالب مکاتبه به بحث و گفتگو می‌پرداخته‌اند و به علت اهمیت این نوع مباحث، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] این نوع مباحث را در فن هفتم کتاب «[[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]]» خود جمع کرده است. این اثر مکاتبه موجزی است که میان بدرالدین دمامینی و استادش [[بلقینی، عمر بن رسلان|سراج‌الدین بلقینی]] نگاشته شده و به‌لحاظ موضوعی مشتمل بر استدلال به احادیث نبوی شریفه بر اثبات قواعد نحوی است. با اینکه [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در «[[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]]»، به جمع مکاتبات اهتمام داشته، اما ذکر این مکاتبه از نظر وی دور مانده است؛ هرچند مکاتبات دیگری که میان [[بلقینی، عمر بن رسلان|سراج‌الدین بلقینی]] (صاحب جواب و استاد در این رساله) و فرزندش جلال‌الدین (متوفی 824ق) یا دیگر علما رخ داده را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>.

از وجوه اهمیت این کتاب می‌توان این نکته را ذکر کرد که سائل در آن، [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|بدرالدین دمامینی]] است که خودش از علمای مسلط بر نحو است و از این جهت، سؤالی که ممکن است برای وی در نحو پیش آمده باشد، سؤال مهمی‌خواهد بود. همچنین پاسخگوی مسئله [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]]، استادش [[بلقینی، عمر بن رسلان|بلقینی]] است که برخی از کتاب‌های تراجم از وی به‌عنوان اعجوبه حفظ و ذکاوت یاد کرده‌اند. به‌علاوه اینکه، سؤالی که در این مکاتبه از سوی دمامینی مطرح و از سوی بلقینی پاسخ داده شده سؤالی مهم است. سؤال اصلی [[ابن دمامینی، محمد بن ابی‌بکر|دمامینی]] این است که: آیا استدلال به احادیث نبوی بر اثبات قواعد نحوی، صحیح است یا نه؟<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.

عالمانی که درباره این مسئله صحبت کرده‌اند، بر سه دسته تقسیم می‌شوند: قائلان به جواز استدلال به‌طور مطلق؛ قائلان به منع به‌طور مطلق و مجوّزان مشروط<ref>ر.ک: همان، ص5-10</ref>.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه محقق.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:حدیث]]
[[رده:علم الحدیث]]
[[رده: مباحث خاص علم الحدیث]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط جلال یقموری]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط محسن عزیزی]]