پرش به محتوا

الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ')
 
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR35870J1.jpg|بندانگشتی| الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة]]
| تصویر =NUR35870J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان = الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة
|+
| پدیدآوران =  
|-
[[حسینی میلانی، علی]] (نویسنده)
! نام کتاب!! data-type="bookName" | الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة
| زبان =عربی
|-
| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏124‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏4*  
|نام های دیگر کتاب
| موضوع =
| data-type="otherBookNames" |
احاديث اهل سنت - قرن 14  
|-
|پدیدآورندگان
| data-type="authors" |[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
 
|-
|زبان  
| data-type="language" |عربي
|-
|کد کنگره  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏‎‏BP‎‏ ‎‏124‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏4*  
|-
|موضوع  
| data-type="subject" |احاديث اهل سنت - قرن 14  


اربعينات - قرن 14  
اربعينات - قرن 14  
خط ۲۷: خط ۱۴:


خاندان نبوت - فضايل - احاديث اهل سنت  
خاندان نبوت - فضايل - احاديث اهل سنت  
|-
| ناشر =
|ناشر  
الحقائق  
| data-type="publisher" |الحقائق  
| مکان نشر = ایران - قم
|-
| سال نشر = |مجلد1: 1434ق
|مکان نشر  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35870AUTOMATIONCODE
| data-type="publishPlace" | ايران - قم
| چاپ =1
|-
| شابک =978-600-5348-74-3
||سال نشر
| تعداد جلد =1
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1434ق
| کتابخانۀ دیجیتال نور =35870
|- class="articleCode"
| کتابخوان همراه نور =35870
 
| کد پدیدآور =
|کد اتوماسیون
| پس از =
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE35870AUTOMATIONCODE
| پیش از =
|}
}}
</div>
{{کاربردهای دیگر|الأربعين (ابهام زدایی)}}


'''الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة''' نوشته [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، کتابی است با موضوع کلام که نویسنده در آن چهل حدیث در مناقب اهل‌بیت(ع) از کتب اهل سنت جمع‌آوری و طبق اصول آنان در جرح و تعدیل علم رجال و حدیث بحث و تصحیح نموده است..<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref>
'''الأربعين في مناقب أهل‌البيت الطاهرين عليهم‌السلام بالأسانيد المعتبرة في كتب السنة''' نوشته [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، کتابی است با موضوع کلام که نویسنده در آن چهل حدیث در مناقب اهل‌بیت(ع) از کتب اهل سنت جمع‌آوری و طبق اصول آنان در جرح و تعدیل علم رجال و حدیث بحث و تصحیح نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31011/1/8 ر.ک: مقدمه کتاب، ص8]</ref>


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۰: خط ۳۷:
شیوه نویسنده در کتاب این‌گونه است که پس از نقل هر حدیث، ناقلین روایت از اهل تسنن را نیز ذیلش ذکر و بررسی می‌کند.
شیوه نویسنده در کتاب این‌گونه است که پس از نقل هر حدیث، ناقلین روایت از اهل تسنن را نیز ذیلش ذکر و بررسی می‌کند.


نویسنده در نگارش این اثر از منابع مهم اهل تسنن بهره برده. برخی از مهم‌ترین این منابع عبارت‌اند از [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|صحیح ترمذی]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن ابن ماجة]]، المعجم الکبیر طبرانی، [[الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]، المستدرک على الصحیحین، [[تهذيب التهذيب]]، مقدمة فتح الباری، [[فضائل الصحابة]]، [[تاریخ بغداد]]، الدرر المنتثرة فی الأحادیث المشتهرة، [[أسد الغابة في معرفة الصحابة]]، منهاج السنة، فتح الباری، الامامة والسیاسة و ... .  
نویسنده در نگارش این اثر از منابع مهم اهل تسنن بهره برده. برخی از مهم‌ترین این منابع عبارتند از [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|صحیح ترمذی]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن ابن ماجة]]، المعجم الکبیر طبرانی، [[الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]، المستدرک على الصحیحین، [[تهذيب التهذيب]]، مقدمة فتح الباری، [[فضائل الصحابة]]، [[تاریخ بغداد]]، الدرر المنتثرة فی الأحادیث المشتهرة، [[أسد الغابة في معرفة الصحابة]]، منهاج السنة، فتح الباری، الامامة والسياسة و....  


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
[[حسینی میلانی، علی|آیت‌الله میلانی]]، نگارش چهل حدیث را بر مبنای سنت رایج بین علمای اسلام و بر اساس روایت پیامبر(ص) با مضمون : «هرکه از امت من چهل حدیث را حفظ کند، خداوند در روز قیامت وی را فقیه مبعوث می‌کند» نوشته است. و از این باب که تأکید پیامبر(ص) در بیان روایات بیشتر روی فضائل علی(ع) بوده است، چهل حدیث در باب فضائل اهل‌بیت(ع) را نقل کرده است..<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>
[[حسینی میلانی، علی|آیت‌الله میلانی]]، نگارش چهل حدیث را بر مبنای سنت رایج بین علمای اسلام و بر اساس روایت پیامبر(ص) با مضمون: «هرکه از امت من چهل حدیث را حفظ کند، خداوند در روز قیامت وی را فقیه مبعوث می‌کند» نوشته است. و از این باب که تأکید پیامبر(ص) در بیان روایات بیشتر روی فضائل علی(ع) بوده است، چهل حدیث در باب فضائل اهل‌بیت(ع) را نقل کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31011/1/7 ر.ک: همان، ص7]</ref>


اولین روایت مطرح شده در کتاب چنین است؛ عن علی(ع): «نحن النجباء و أفراطنا أفراط الأنبياء و حزبنا حزب‌اللّٰه و حزب الفئة الباغية حزب الشيطان و من سوّىٰ بيننا و بين عدوّنا فليس منا»؛ نیک‌نژادان بافضیلت، ما هستیم، پرچم‌های ما همان پرچم‌های انبیاء است، حزب ما، حزب خداست و حزب گروه ستمگر (فئه باغیه؛ معاویه و...) حزب شیطان است، هرکه ما و دشمن ما را به یک چشم بنگرد از ما نیست.
اولین روایت مطرح شده در کتاب چنین است؛ عن علی(ع): «نحن النجباء و أفراطنا أفراط الأنبياء و حزبنا حزب‌اللّٰه و حزب الفئة الباغية حزب الشيطان و من سوّىٰ بيننا و بين عدوّنا فليس منا»؛ نیک‌نژادان بافضیلت، ما هستیم، پرچم‌های ما همان پرچم‌های انبیاء است، حزب ما، حزب خداست و حزب گروه ستمگر (فئه باغیه؛ معاویه و...) حزب شیطان است، هرکه ما و دشمن ما را به یک چشم بنگرد از ما نیست.
خط ۵۹: خط ۴۶:
[[ابن حنبل، احمد بن محمد|عبدالله بن احمد بن حنبل]] در «[[فضائل الصحابة]]»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در «ترجمة أمير المؤمنين عليه‌السلام»، سخاوي در «استجلاب ارتقاء الغرف» و ابن حجر مكّي در«الصواعق المحرقة» این حدیث را نقل کرده‌اند. نویسنده می‌گوید اعتبار سند این حدیث و صحت احتجاج به آن بر کسی پوشیده نیست زیرا راویان آن از ائمه حدیث و بزرگان ثقات اهل تسنن هستند که اعتماد آنان بر خبری که علم بر کذب آن دارند بعید است؛ [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] که جزء حفاظ جلیل و ثقه اهل سنت است و بی‌نیاز از تعریف می‌باشد این روایت را نقل نموده است.
[[ابن حنبل، احمد بن محمد|عبدالله بن احمد بن حنبل]] در «[[فضائل الصحابة]]»، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در «ترجمة أمير المؤمنين عليه‌السلام»، سخاوي در «استجلاب ارتقاء الغرف» و ابن حجر مكّي در«الصواعق المحرقة» این حدیث را نقل کرده‌اند. نویسنده می‌گوید اعتبار سند این حدیث و صحت احتجاج به آن بر کسی پوشیده نیست زیرا راویان آن از ائمه حدیث و بزرگان ثقات اهل تسنن هستند که اعتماد آنان بر خبری که علم بر کذب آن دارند بعید است؛ [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] که جزء حفاظ جلیل و ثقه اهل سنت است و بی‌نیاز از تعریف می‌باشد این روایت را نقل نموده است.


روات زیادی در سند این روایت وجود دارند کسانی چون [[ابن حنبل، احمد بن محمد|عبدالله بن احمد بن حنبل]]، محمد بن عبیدالله بن سليمان، موسى بن زياد، يحيى بن يعلى، بسّام الصيرفي، الحسن بن عمرو الفقيمي، أبوالقاسم السمرقندي، ابن النقور، أبو طاهر المخلّص، أحمد بن عبداللّٰه بن يوسف، عمر بن شبّة، أبوأحمد الزبيري، الحسن بن صالح، الحسن بن عمرو، رشيد بن أبي راشد و حبّة.
روات زیادی در سند این روایت وجود دارند کسانی چون [[ابن حنبل، احمد بن محمد|عبدالله بن احمد بن حنبل]]، محمد بن عبیدالله بن سليمان، موسى بن زياد، يحيى بن يعلى، بسّام الصيرفي، الحسن بن عمرو الفقيمي، أبوالقاسم السمرقندي، ابن النقور، أبو طاهر المخلّص، أحمد بن عبداللّٰه بن يوسف، عمر بن شبّة، أبوأحمد الزبيري، الحسن بن صالح، الحسن بن عمرو، رشيد بن أبيراشد و حبّة.


[[حسینی میلانی، علی|آیت‌الله میلانی]] هرکدام از روات اهل سنت را به‌دقت مورد بررسی قرار داده است و در پایان درباره ضعف یا صحت سند صحبت می‌کند.
[[حسینی میلانی، علی|آیت‌الله میلانی]] هرکدام از روات اهل سنت را به‌دقت مورد بررسی قرار داده است و در پایان درباره ضعف یا صحت سند صحبت می‌کند.
خط ۷۳: خط ۶۰:
ذهبی، احمد بن عبدالله بن سیف سجستانی را در کتاب تاریخ اسلام حوادث سال 316ق ترجمه نموده است.
ذهبی، احمد بن عبدالله بن سیف سجستانی را در کتاب تاریخ اسلام حوادث سال 316ق ترجمه نموده است.


خطیب در [[تاریخ بغداد]]، [[اسنوی، عبدالرحیم|أسنوی]] در [[طبقات الشافعية (للأسنوي)|طبقات الشافعیه]]، [[ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد|ابن قاضی شهبه]] و دیگران ... نیز او را معرفی نموده و او را ستوده‌اند.
خطیب در [[تاریخ بغداد]]، [[اسنوی، عبدالرحیم|أسنوی]] در [[طبقات الشافعية (للأسنوي)|طبقات الشافعیه]]، [[ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد|ابن قاضی شهبه]] و دیگران... نیز او را معرفی نموده و او را ستوده‌اند.


درباره عمر بن شبّه ذهبی می‌نویسد: «عمر بن شبّه بن عبدة بن زید بن رائطة، علامه اخباری، حافظ حجت و صاحب تصانیف...» و سپس او را از جماعتی توثیق می‌کند و تاریخ وفاتش را در سال 262 در حدود 89 سالگی می‌نویسد.
درباره عمر بن شبّه ذهبی می‌نویسد: «عمر بن شبّه بن عبدة بن زید بن رائطة، علامه اخباری، حافظ حجت و صاحب تصانیف...» و سپس او را از جماعتی توثیق می‌کند و تاریخ وفاتش را در سال 262 در حدود 89 سالگی می‌نویسد.
خط ۸۱: خط ۶۸:
توثیق حسین بن صالح و حسن بن عمرو فقیهی از زبان ذهبی و ابن حجر در این کتاب نقل می‌شود.
توثیق حسین بن صالح و حسن بن عمرو فقیهی از زبان ذهبی و ابن حجر در این کتاب نقل می‌شود.


نویسنده درباره رشید می‌نویسد: رشید همان رشید هجری از یاران [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] است و در وثاقت وی همین بس که ائمه حدیث (مذکور در حدیث) از وی روایت کرده‌اند. و روایاتی در فضائل و مناقب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] دارد؛ لذا اهل سنت به خاطر تشیّعش و ایراد چنین روایاتی طردش می‌کنند؛ این امر با مراجعه به «لسان المیزان» و دیگر کتاب‌ها روشن می‌شود. آنان نه وثاقت وی را نفی می‌کنند و نه وی را دروغ‌گو می‌خوانند البته به خاطر اعتقادش به «رجعت» وی را تخطئه می‌کنند. از یحیی بن معین در پاسخ به کسی که از رشید هجری سؤال کرد نقل شده که در پاسخ او را چنین توصیف کرد؛ «راست‌گوست، در برخی موارد خطا کرده و غالی در تشیع است، ...» درباره حبة بن جوین عرنی نیز چنین عباراتی آمده است..<ref>ر.ک: همان، ص9–13</ref>
نویسنده درباره رشید می‌نویسد: رشید همان رشید هجری از یاران [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] است و در وثاقت وی همین بس که ائمه حدیث (مذکور در حدیث) از وی روایت کرده‌اند. و روایاتی در فضائل و مناقب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] دارد؛ لذا اهل سنت به خاطر تشیّعش و ایراد چنین روایاتی طردش می‌کنند؛ این امر با مراجعه به «لسان المیزان» و دیگر کتاب‌ها روشن می‌شود. آنان نه وثاقت وی را نفی می‌کنند و نه وی را دروغ‌گو می‌خوانند البته به خاطر اعتقادش به «رجعت» وی را تخطئه می‌کنند. از یحیی بن معین در پاسخ به کسی که از رشید هجری سؤال کرد نقل شده که در پاسخ او را چنین توصیف کرد؛ «راست‌گوست، در برخی موارد خطا کرده و غالی در تشیع است،...» درباره حبة بن جوین عرنی نیز چنین عباراتی آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31011/1/9 ر.ک: همان، ص9–13]</ref>


سایر روایات کتاب نیز بر همین سیاق ذکر شده‌اند.
سایر روایات کتاب نیز بر همین سیاق ذکر شده‌اند.


نویسنده گاهی در ذیل برخی از احادیث توضیحاتی هم دارد مثلاً در حدیث سی و ششم، ردیه‌ای بر سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] دارد او این روایت (که با مضمون معیت علی و حق است) را از سه طریق نقل می‌کند. طریق سوم از سعد بن ابی‌وقاص است که بزار آن را استخراج کرده است. او شش نکته درباره این طریق ذکر می‌کند؛ اولین نکته بیان جوسازی‌های امثال معاویه و سعد بن ابی‌وقاص است که مثلاً سعد حدیث معیت را شنیده بود ولی درعین‌حال آن را برای هیچ‌کسی نقل نکرده بود. نکته دوم این‌که این روایت حاوی شهادت دو تن از صحابه (سعد و ام‌سلمه) است، سوم: این حدیث را بزّار که از بزرگان حدیث است استخراج کرده و بر صحت رجال آن تصریح کرده است و فقط درباره «سعد بن شعیب» گفته که او را نمی‌شناسد که این هم به صحت روایت ضرری نمی‌زند زیرا سایرین از صحاح هستند و طبعاً از کسی که نمی‌شناخته‌اند روایت نکرده‌اند، به‌علاوه این‌که صحت آن را می‌توان با تصریح سایرین به صحتش به دست آورد، چهارم و پنجم: روایت ابوسعید خدری و کعب بن عجرة در تأیید مضمون این حدیث، ششم: وقتی برادر عایشه روایت معیت علی و حق را در بصره برای عایشه (در خروجش بر علی(ع) در ماجرای جمل) خواند عایشه گریست و بر این کارش اظهار ندامت کرد..<ref>ر.ک: همان، ص165 - 168</ref>
نویسنده گاهی در ذیل برخی از احادیث توضیحاتی هم دارد مثلاً در حدیث سی و ششم، ردیه‌ای بر سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] دارد او این روایت (که با مضمون معیت علی و حق است) را از سه طریق نقل می‌کند. طریق سوم از سعد بن ابی‌وقاص است که بزار آن را استخراج کرده است. او شش نکته درباره این طریق ذکر می‌کند؛ اولین نکته بیان جوسازی‌های امثال معاویه و سعد بن ابی‌وقاص است که مثلاً سعد حدیث معیت را شنیده بود ولی درعین‌حال آن را برای هیچ‌کسی نقل نکرده بود. نکته دوم این‌که این روایت حاوی شهادت دو تن از صحابه (سعد و ام‌سلمه) است، سوم: این حدیث را بزّار که از بزرگان حدیث است استخراج کرده و بر صحت رجال آن تصریح کرده است و فقط درباره «سعد بن شعیب» گفته که او را نمی‌شناسد که این هم به صحت روایت ضرری نمی‌زند زیرا سایرین از صحاح هستند و طبعاً از کسی که نمی‌شناخته‌اند روایت نکرده‌اند، به‌علاوه این‌که صحت آن را می‌توان با تصریح سایرین به صحتش به دست آورد، چهارم و پنجم: روایت ابوسعید خدری و کعب بن عجرة در تأیید مضمون این حدیث، ششم: وقتی برادر عایشه روایت معیت علی و حق را در بصره برای عایشه (در خروجش بر علی(ع) در ماجرای جمل) خواند عایشه گریست و بر این کارش اظهار ندامت کرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31011/1/165 ر.ک: همان، ص165 - 168]</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
خط ۹۱: خط ۷۸:


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منبع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.
مقدمه و متن کتاب.


== وابسته‌ها ==
==وابسته‌ها==
   
{{وابسته‌ها}}
==پیوندها==
 
[[الأربعین في إمامة أهل‌البیت الطاهرین علیهم‌السلام من الکتاب المبین]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۱۰۶: خط ۹۴:
[[رده:حدیث]]
[[رده:حدیث]]
   
   
[[رده:متون احادیث]]
[[رده: متون احادیث]]
   
   
[[رده:احادیث اهل سنت]]
[[رده:احادیث اهل سنت]]
[[رده:جدید تیرماه]]