۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'زين الدين' به 'زين‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به | '''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به شهاب‌الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است. | ||
وى فرزند يكى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به اين نكته دارد كه اصل اين خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. وى در فاصله سال‌هاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون حسن راشدى، ابن نحاس و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطيب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد. آنگاه به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم الدين برزالى نام برد. | وى فرزند يكى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به اين نكته دارد كه اصل اين خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. وى در فاصله سال‌هاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون حسن راشدى، ابن نحاس و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطيب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد. آنگاه به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم الدين برزالى نام برد. | ||