۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مصنف در مقدمه کتاب مى‌فرمايد: «چون ديدم سلطان شهوت و غضب بر مردم تسلط يافته و مردم مشغول به خود شده‌اند و آخرت را فراموش كرده‌اند، | مصنف در مقدمه کتاب مى‌فرمايد: «چون ديدم سلطان شهوت و غضب بر مردم تسلط يافته و مردم مشغول به خود شده‌اند و آخرت را فراموش كرده‌اند، این کتاب را نوشتم و آن را " إرشاد القلوب إلى الصواب " نام نهادم تا هر كس به آن عمل كند از عذاب اليم الهى در امان بماند.» | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب كه در یک مجلد چاپ منتشر شده است كه، شامل دو جزء است.جزء اول کتاب، در حكمت‌ها و مواعظ قرآن و سنت است و جزء دوم، در فضائل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] و اولاد طاهرين آن حضرت می‌باشد. | کتاب كه در یک مجلد چاپ منتشر شده است كه، شامل دو جزء است.جزء اول کتاب، در حكمت‌ها و مواعظ قرآن و سنت است و جزء دوم، در فضائل [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] و اولاد طاهرين آن حضرت می‌باشد. | ||
مؤلف روايات را مستقيما از پيامبر و ائمه نقل مى‌كند و دليل | مؤلف روايات را مستقيما از پيامبر و ائمه نقل مى‌كند و دليل این كار خود را شهرت داشتن این روايات در كتب روايى ذكر مى‌كند. | ||
با | با این حال كسى با این روايات محذوف السند، معامله مرسله نكرده است و تمام روايات آن را مسنده مى‌دانند، كما اينكه در كتب روايى ديگر مشابه آنها با سند كامل يافت مى‌شود. | ||
از | از این نكته نيز كاملا مشهود است كه قصد ديلمى تأليف کتاب روايى نبوده، بلكه صرفا قصد بيدار كردن خفتگان و غفلت زدگان را بوسيله مواعظ معصومين عليهم‌السلام داشته است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
[[سيدمحسن امين]] و بعضى علماى ديگر صاحب تراجم، با توجه به بعضى مستندات چنين استنباط كرده‌اند كه جزء دوم کتاب، كه پيرامون فضائل اهل‌بيت است، از ديلمى نيست و بعدا ملحق به کتاب شده است.شواهدى نيز آورده‌اند، از جمله | [[سيدمحسن امين]] و بعضى علماى ديگر صاحب تراجم، با توجه به بعضى مستندات چنين استنباط كرده‌اند كه جزء دوم کتاب، كه پيرامون فضائل اهل‌بيت است، از ديلمى نيست و بعدا ملحق به کتاب شده است.شواهدى نيز آورده‌اند، از جمله این كه نام کتاب با موضوع جزء دوم کتاب هيچ تناسبى ندارد و... | ||
البته | البته این نظر مورد تأييد بسيارى از علماء واقع نشده و تفصيل آن در كتب تراجم آمده است و حق این است كه تمام کتاب نوشته ديلمى است. | ||