آداب المريدين و يليه داعي الفلاح إلی سبل النجاح: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '= ' به '='
جز (جایگزینی متن - '.↵==' به '. ==')
جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =آداب المریدین و یلیه داعی الفلاح الی سبل النجاح
| عنوان =آداب المریدین و یلیه داعی الفلاح الی سبل النجاح
| عنوان‌های دیگر =داعی الفلاح الی سبل النجاح
| عنوان‌های دیگر =داعی الفلاح الی سبل النجاح
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =
[[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله]] (نویسنده)
[[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله]] (نویسنده)
[[کیالی، عاصم ابراهیم]] (محقق)
[[کیالی، عاصم ابراهیم]] (محقق)
خط ۱۴: خط ۱۴:
مرید و مراد
مرید و مراد
نثر فارسی - قرن 6ق.
نثر فارسی - قرن 6ق.
| ناشر =  
| ناشر =
دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون
دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| سال نشر = 1426 ق  
| سال نشر =1426 ق  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18056AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE74957AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE18056AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| آداب (ابهام زدایی)}}
'''آداب المريدين''' اثر [[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله|ضياءالدين عبدالقاهر بن عبدالله بن محمد سهروردى بکرى]] (490-563ق)، از مشايخ بزرگ صوفيان، کتابى عرفانى به زبان عربى است که در نيمه اول قرن ششم هجرى تألیف شده است.
'''آداب المريدين''' اثر [[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله|ضياءالدين عبدالقاهر بن عبدالله بن محمد سهروردى بکرى]] (490-563ق)، از مشايخ بزرگ صوفيان، کتابى عرفانى به زبان عربى است که در نيمه اول قرن ششم هجرى تألیف شده است.
اين کتاب از آغاز تأليف مورد توجّه صوفيه و مستمسک جمیع ارباب طريقت بوده است. از آن میان، [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدّين ابوحفص عمر بن محمّد سهروردى]] (539-632ق)، برادرزاده نویسنده، در نوشتن کتاب [[عوارف المعارف]] این کتاب را مبناى کار خود ساخته است. نيز [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر سيف‌الدّين يحيى باخَرزى]] (586-659ق) در بخش دوم کتاب [[اوراد الاحباب و فصول الاداب|اورادُ الاَحباب]] از این اثر بهره فراوان برده است.<ref>بجنوردى، سيد‌ ‎كاظم و همكاران، ص165</ref>
اين کتاب از آغاز تأليف مورد توجّه صوفيه و مستمسک جمیع ارباب طريقت بوده است. از آن میان، [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدّين ابوحفص عمر بن محمّد سهروردى]] (539-632ق)، برادرزاده نویسنده، در نوشتن کتاب [[عوارف المعارف]] این کتاب را مبناى کار خود ساخته است. نيز [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر سيف‌الدّين يحيى باخَرزى]] (586-659ق) در بخش دوم کتاب [[أوراد الأحباب و فصوص الآداب|اورادُ الاَحباب]] از این اثر بهره فراوان برده است.<ref>بجنوردى، سيد‌ ‎كاظم و همكاران، ص165</ref>
==ساختار==
==ساختار==
کتاب با دو مقدمه از محقق اثر، دکتر شيخ عاصم ابراهیم الکيالى و نویسنده آغاز و مطالب در 27 فصل، ارائه شده است. در فصول کتاب از اصول اعتقادات صوفيان، احوال و مقامات سالکان، شَطْحيات صوفيان، آداب صوفيان در سفر و حضر و سّماع و جز آن سخن به میان آمده است.
کتاب با دو مقدمه از محقق اثر، دکتر شيخ عاصم ابراهیم الکيالى و نویسنده آغاز و مطالب در 27 فصل، ارائه شده است. در فصول کتاب از اصول اعتقادات صوفيان، احوال و مقامات سالکان، شَطْحيات صوفيان، آداب صوفيان در سفر و حضر و سّماع و جز آن سخن به میان آمده است.
خط ۴۶: خط ۴۷:
اين اثر یکى از کتاب‌هاى معروفى است که تاکنون شارحان بسيارى این کتاب را شرح کرده‌اند. یکى از شرح‌هاى مهم و مشهور آن، شرح عمر ابن محمد ابن احمد شيرکانى است که در قرن هشتم قمرى به فارسی روان برگردان شده است. در سال‌هاى اخير متن اصلى آداب المريدين به زبان فارسی در کنار شرح فارسی عمر شيرکانى توسط پژوهشگر افغانى مقيم ایران، آقاى مجيب مايل هروى توسط نشر مولا در تهران منتشر شد.
اين اثر یکى از کتاب‌هاى معروفى است که تاکنون شارحان بسيارى این کتاب را شرح کرده‌اند. یکى از شرح‌هاى مهم و مشهور آن، شرح عمر ابن محمد ابن احمد شيرکانى است که در قرن هشتم قمرى به فارسی روان برگردان شده است. در سال‌هاى اخير متن اصلى آداب المريدين به زبان فارسی در کنار شرح فارسی عمر شيرکانى توسط پژوهشگر افغانى مقيم ایران، آقاى مجيب مايل هروى توسط نشر مولا در تهران منتشر شد.
شرح آداب المريدين سيد‌ ‎محمد گیسودراز که در سال 813ق نوشته شده نيز از ديگر شرح‌هاى مشهور درباره این کتاب ارزشمند است که این اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد.
شرح آداب المريدين سيد‌ ‎محمد گیسودراز که در سال 813ق نوشته شده نيز از ديگر شرح‌هاى مشهور درباره این کتاب ارزشمند است که این اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد.
شرح آداب المريدين مخدوم جهان شرف‌الدين احمد يحيى منيرى نيز یکى ديگر از این شرح هاست که با نثرى روان و زيبا نوشته شده است. نام کامل این کتاب، «مطالب الطالب في شرح آداب المريدين» است. این کتاب را شرف‌الدين منيرى به درخواست یکى از مريدان خود، موسوم به قاضى اشرف، به زبان فارسی ترجمه و شرح کرده است. نسخه کامل خطّى کتاب مطالب الطالب، و کتابت در سال 1158ق در کتابخانه بلخيه فتوحيه پتنا موجود است. جزئى از این کتاب به عنوان «شرح آداب المريدين» در شهر پتنا چاپ و منتشر شده است.
شرح آداب المريدين مخدوم جهان شرف‌الدين احمد يحيى منيرى نيز یکى ديگر از این شرح‌هاست که با نثرى روان و زيبا نوشته شده است. نام کامل این کتاب، «مطالب الطالب في شرح آداب المريدين» است. این کتاب را شرف‌الدين منيرى به درخواست یکى از مريدان خود، موسوم به قاضى اشرف، به زبان فارسی ترجمه و شرح کرده است. نسخه کامل خطّى کتاب مطالب الطالب، و کتابت در سال 1158ق در کتابخانه بلخيه فتوحيه پتنا موجود است. جزئى از این کتاب به عنوان «شرح آداب المريدين» در شهر پتنا چاپ و منتشر شده است.
فهرست مطالب هر دو کتاب، در پایان اثر آمده و پاورقى‌هاى هر دو کتاب، بيشتر به ذکر منابع اختصاص يافته است.
فهرست مطالب هر دو کتاب، در پایان اثر آمده و پاورقى‌هاى هر دو کتاب، بيشتر به ذکر منابع اختصاص يافته است.