آداب المريدين و يليه داعي الفلاح إلی سبل النجاح: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی')
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
خط ۴۹: خط ۴۹:
فصل اول، پيرامون در رابطه با فقر و غنى است. نویسنده معتقد است كه فقر، در صورت رضايت به آن، افضل از غنى بوده و به همين دليل پيامبر(ص) آن را برگزيده است.
فصل اول، پيرامون در رابطه با فقر و غنى است. نویسنده معتقد است كه فقر، در صورت رضايت به آن، افضل از غنى بوده و به همين دليل پيامبر(ص) آن را برگزيده است.


در فصل دوم، تفاوت ميان فقر، تصوف و زهد بيان شده است. به اعتقاد نویسنده، اين سه با يكديگر متفاوت بوده و ترك اشتغال به مكاسب و صناعات و پرداختن به طاعات، از ديد وى، برتر از طلب رزق مى‌باشد.
در فصل دوم، تفاوت ميان فقر، تصوف و زهد بيان شده است. به اعتقاد نویسنده، اين سه با یکديگر متفاوت بوده و ترك اشتغال به مكاسب و صناعات و پرداختن به طاعات، از ديد وى، برتر از طلب رزق مى‌باشد.


در فصل سوم، اشاره‌اى به فروع دين و احكام آن شده است. نویسنده تعليم و فراگيرى احكام شريعت و علم يافتن به حلال و حرام، را واجب مى‌شمارد تا آنكه عمل، موافق علم انجام گيرد. وى به اين نكته تصريح دارد كه اگرچه اصحاب حديث، وظيفه رساندن شريعت و تبليغ آن را برعهده دارند، اما فقها، به واسطه فهم، استنباط و فقه الحديث و دقت در ترتيب احكام، حدود دين، تميز بين ناسخ و منسوخ، مطلق و مقيد، مجمل و مفسر، خاص و عام و محكم و متشابه، از آن‌ها افضل مى‌باشند.
در فصل سوم، اشاره‌اى به فروع دين و احكام آن شده است. نویسنده تعليم و فراگيرى احكام شريعت و علم يافتن به حلال و حرام، را واجب مى‌شمارد تا آنكه عمل، موافق علم انجام گيرد. وى به اين نكته تصريح دارد كه اگرچه اصحاب حديث، وظيفه رساندن شريعت و تبليغ آن را برعهده دارند، اما فقها، به واسطه فهم، استنباط و فقه الحديث و دقت در ترتيب احكام، حدود دين، تميز بين ناسخ و منسوخ، مطلق و مقيد، مجمل و مفسر، خاص و عام و محكم و متشابه، از آن‌ها افضل مى‌باشند.
خط ۶۲: خط ۶۲:




اين اثر يكى از کتاب‌هاى معروفى است كه تاكنون شارحان بسيارى اين کتاب را شرح كرده‌اند. يكى از شرح‌هاى مهم و مشهور آن، شرح عمر ابن محمد ابن احمد شيركانى است كه در قرن هشتم قمرى به فارسی روان برگردان شده است. در سال‌هاى اخير متن اصلى آداب المريدين به زبان فارسی در كنار شرح فارسی عمر شيركانى توسط پژوهشگر افغانى مقيم ايران، آقاى مجيب مايل هروى توسط نشر مولا در تهران منتشر شد.
اين اثر یکى از کتاب‌هاى معروفى است كه تاكنون شارحان بسيارى اين کتاب را شرح كرده‌اند. یکى از شرح‌هاى مهم و مشهور آن، شرح عمر ابن محمد ابن احمد شيركانى است كه در قرن هشتم قمرى به فارسی روان برگردان شده است. در سال‌هاى اخير متن اصلى آداب المريدين به زبان فارسی در كنار شرح فارسی عمر شيركانى توسط پژوهشگر افغانى مقيم ايران، آقاى مجيب مايل هروى توسط نشر مولا در تهران منتشر شد.


شرح آداب المريدين سيد‌‎محمد گيسودراز كه در سال 813ق نوشته شده نيز از ديگر شرح‌هاى مشهور درباره اين کتاب ارزشمند است كه اين اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد.
شرح آداب المريدين سيد‌‎محمد گيسودراز كه در سال 813ق نوشته شده نيز از ديگر شرح‌هاى مشهور درباره اين کتاب ارزشمند است كه اين اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد.


شرح آداب المريدين مخدوم جهان شرف‌الدين احمد يحيى منيرى نيز يكى ديگر از اين شرح هاست كه با نثرى روان و زيبا نوشته شده است. نام كامل اين کتاب، «مطالب الطالب في شرح آداب المريدين» است. اين کتاب را شرف‌الدين منيرى به درخواست يكى از مريدان خود، موسوم به قاضى اشرف، به زبان فارسی ترجمه و شرح كرده است. نسخه كامل خطّى کتاب مطالب الطالب، و کتابت در سال 1158ق در کتابخانه بلخيه فتوحيه پتنا موجود است. جزئى از اين کتاب به عنوان «شرح آداب المريدين» در شهر پتنا چاپ و منتشر شده است.
شرح آداب المريدين مخدوم جهان شرف‌الدين احمد يحيى منيرى نيز یکى ديگر از اين شرح هاست كه با نثرى روان و زيبا نوشته شده است. نام كامل اين کتاب، «مطالب الطالب في شرح آداب المريدين» است. اين کتاب را شرف‌الدين منيرى به درخواست یکى از مريدان خود، موسوم به قاضى اشرف، به زبان فارسی ترجمه و شرح كرده است. نسخه كامل خطّى کتاب مطالب الطالب، و کتابت در سال 1158ق در کتابخانه بلخيه فتوحيه پتنا موجود است. جزئى از اين کتاب به عنوان «شرح آداب المريدين» در شهر پتنا چاپ و منتشر شده است.


فهرست مطالب هر دو کتاب، در پایان اثر آمده و پاورقى‌هاى هر دو کتاب، بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
فهرست مطالب هر دو کتاب، در پایان اثر آمده و پاورقى‌هاى هر دو کتاب، بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش