فلسفه فقه اجتماع
| فلسفه فقه اجتماع | |
|---|---|
| پدیدآوران | خسروپناه، عبدالحسین (نويسنده)
رجبی، مجید (محقق) دانشکده و پژوهشکده مدیریت و برنامهریزی راهبردی. پژوهشگاه فقه نظام ( سایر) دانشگاه جامع امام حسین (ع). دانشکده و پژوهشکده مدیریت و برنامهریزی راهبردی ( سایر) |
| ناشر | مطبعة الصاوی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1400ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-286056-1 |
| موضوع | فقه -- جنبههای اجتماعی - فقه -- جنبههای سیاسی - فقه - فلسفه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8ف5خ 169 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فلسفه فقه اجتماع، حاصل درسگفتارهایی از عبدالحسین خسروپناه دزفولی (متولد 1345ش)، در مرکز جامع علوم اسلامی ولی عصر(عج)، است که پس از فصلبندی و ویرایش درسگفتارها با تنظیم و تحقیق و اضافات، تکمیل شده تا به مجامع علمی و دانشپژوهان عرصه فقه الاجتماع و فقه نظام عرضه گردد[۱].
موضوع کتاب
این کتاب، به بررسی چیستی، مبانی، اهداف و روشهای فقه اجتماعی میپردازد و جایگاه فقه شیعه را در تأسیس نظام سیاسی و حل مسائل اجتماعی روشن میکند. موضوع اصلی کتاب، تبیین کارآمدی فقه در عرصه مسائل اجتماعی و پاسخ به چالشهای سکولاریسم با نگاهی جامع به ساختارها و روشهای فقه است.
ساختار
این کتاب، شامل یک پیشگفتار، یک مقدمه، هفت فصل اصلی، یک بخش نتیجهگیری و یک فهرست منابع است.
گزارش محتوا
- پیشگفتار بیان میکند که «فلسفه فقه اجتماع»، درسی است که کارآمدی فقه را در عرصه مسائل اجتماعی نشان میدهد. این اثر، حاصل تدریس نویسنده و تلاشی برای پاسخ به چالشهای سکولاریسم (علمی، فلسفی و نگرشی) است تا نقش فقه در حکمرانی اسلامی روشن شود[۲].
- مقدمه توضیح میدهد که گرچه فقه شیعه همواره به مسائل سیاسی و اجتماعی پرداخته است، اما پس از انقلاب اسلامی نیاز به تدوین ساختاری منظم برای حکمرانی فقهی و تعیین جایگاه فقه در جامعهسازی احساس شده و کتاب میکوشد تا با بازتعریف چیستی و روشهای فقه الاجتماع، ابزارهای لازم برای نظامسازی فقهی را فراهم کند. در این مقدمه همچنین نگاهی کلی به محتوای کتاب و دستهبندی مطالب آن شده و خاطرنشان گردیده که: «در این کتاب، تلاش شده تا نگاه درجه دو به فقه در مجموعهای منسجم و سازمانیافته ارائه گردد. این امر، با تقسیم تمامی مباحث فلسفه فقه، افزون بر کلیات و مفاهیم، در چهار بخش چیستی فقه، مبانی فقه، نسبت فقه با دیگر علوم و روششناسی فقه محقق شده است. دستاوردهای این کتاب را بهاختصار در امور ذیل میتوان مطرح کرد:
- در فصل اول، به کلیات پرداخته شده و تبیین جایگاه فلسفه فقه در میان علوم مرتبط با فقه، پیشینه مسائل فلسفه فقهی در کلمات فقیهان.
- در فصل دوم، ادوار سیاسی – اجتماعی فقه امامیه و اهل سنت.
- در فصل سوم، تعریف اجتهاد در فقه الاجتماع، بیان گستره موضوعی و حکمی فقه الاجتماع و بیان اهداف فقه در مواجهه با دیدگاه روشنفکران دینی.
- در فصل چهارم، حقیقت حکم و فرایند ثبوتی و اثباتی حکم شرعی.
- در فصل پنجم، ارائه مباحث هستیشناختی، معرفتشناختی و دینشناختی فقه الاجتماع.
- در فصل ششم، نسبت دانش فقه با علوم انسانی و اجتماعی و کارکرد آن در مقایسه با این علوم.
- در فصل هفتم، تبیینی از گرایشها و مدلهای استنباط، روشهای علوم اجتماعی آن، فقه الاجتماع، فرایند رسیدن به فقه نظام اجتماعی و روششناسی حکمی - اجتهادی فقه الاجتماع»[۳].
فصول و گفتارهای کتاب با عناوین کلی آنها به شکل زیر تنظیم و ارائه شده است:
- فصل اول، کلیات و مفاهیم: این فصل، شامل سه گفتار است:
- فصل دوم، ادوار فقه سیاسی – اجتماعی: این فصل، شامل سه گفتار است:
- سیر اجمالی تطور اجتهاد در فقه سیاسی – اجتماعی[۷]؛
- ادوار تفصیلی فقه سیاسی - اجتماعی شیعه، شامل سیزده دوره تاریخی: عصر نبوی(ص)، عصر امیرالمؤمنین(ع)، عصر رکود حاکمیت سیاسی ائمه(ع)، عصر زمینهسازی نهضت شیعیان، عصر تئوریسازی حاکمیت شیعه با مدل دولت در دولت (سازمان و وکالت)، عصر عملیاتی شدن حاکمیت شیعه با مدل دولت در دولت، آغاز نیابت عامه فقها با دو رویکرد اخباری و اجتهادی، اجتهاد فقاهتی در عصر ایلخانان، عصر کاربست فقه در حکومت، عصر رکود اجتهاد و تأثیر آن بر فقه اجتماعی - سیاسی، عصر بازسازی فقه اجتهادی در عرصه سیاست، عصر احیای فقه سیاسی و رفتار سیاسی مبتنی بر فقه و زمینهسازی تشکیل حکومت اسلامی[۸]؛
- ادوار فقه سیاسی - اجتماعی اهل سنت، شامل شش دوره: عصر نبوی(ص)، عصر صحابه و تابعین، عصر اجتهاد یا تدوین فقه جامع اهل سنت، عصر تقلید از مذاهب اربعه در عرصه سیاسی - اجتماعی، عصر تعطیلی فقه سیاسی اهل سنت با استعمارگری غرب بر جهان اسلام و عصر احیای اجتهاد نوین در فقه اهل سنت[۹].
- فصل سوم، چیستی فقه الاجتماع: این فصل، شامل چهار گفتار است:
- تعریف فقه الاجتماع[۱۰]؛
- قلمرو و گستره فقه الاجتماع، شامل بررسی گستره فقه الاجتماع بهلحاظ موضوع (فعل مکلف) و گستره فقه الاجتماع بهلحاظ سنخ حکم[۱۱]؛
- تعریف اجتهاد[۱۲]؛
- هداف و مقاصد فقه[۱۳].
- فصل چهارم، حقیقت حکم شرعی و فرایند ثبوتی و اثباتی آن: این فصل، شامل دو گفتار است:
- کلیات و مفاهیم کلیدی مسئله بر اساس دیدگاه عالمان[۱۴]؛
- فرایند ثبوتی و اثباتی حکم شرعی، مشتمل بر ده مرحله: قدرت ذاتی و علم ذاتی خدای متعال نسبت به احکام، ملاکات و متعلقات آن، ملاکات یا مصالح و مفاسد واقعی احکام، حب و بغض الهی، اراده و کراهت تشریعی الهی، ربوبیت تشریعی و ولایت بر جعل احکام، جعل و انشای احکام، فعلیت با وصول احکام به مکلفین، تنجز عملی، امتثال و نتایج ملکی و ملکوتی امتثال یا عصیان حکم شرعی[۱۵].
- فصل پنجم، مبانی فقه الاجتماع: این فصل، شامل سه گفتار است:
- مبانی هستیشناختی[۱۶]؛
- مبانی معرفتشناختی، شامل: بحث ابزارها و منابع معرفت، کاشف یا حاکم بودن عقل، کاربرد عقل ظنی و تجربی در احکام فقهی، چیستی و معیار صدق در علم فقه، نقش عقل در باب تعارض، جایگاه اصل عدالت بهعنوان مصداقی از حسن و قبح عقلی در فقه و نقش اصل حکمت بهعنوان مصداقی از حسن و قبح عقلی در فقه[۱۷]؛
- مبانی دینشناختی، شامل: تفسیر خاتمیت و جایگاه امامت در شریعت، جامعیت شریعت، جاودانگی اسلام و عدم پذیرش دوگانه ذاتی - عرضی برای احکام و آموزههای دین[۱۸].
- فصل ششم، نسبت علم فقه با علوم دیگر: این فصل، شامل دو گفتار است:
- فصل هفتم، مکاتب و روشهای فقه الاجتماع: این فصل، شامل پنج گفتار است:
- مکاتب فقهی شیعه، شامل: مکتب اصولی و مکتب اخباریگری[۲۱]؛
- گرایشها و مدلهای استنباط یا فهم احکام فقهی، شامل مدل اخباریگری، مدل اصولی (اجتهاد در احکام و تطبیق بر موضوعات)، مدل اصولی (نظامسازی با استفاده از عقلانیت اسلامی) و مدل روشنفکران دینی[۲۲]؛
- چیستی روششناسی و جایگاه آن[۲۳]؛
- روششناسی در علوم اجتماعی[۲۴]؛
- روششناسی فقه الاجتماع[۲۵].
- در قسمت نتیجهگیری، به روش کشف مبانی، ایدئولوژی و اصول اجتماعی، روش کشف ساحتهای سهگانه علوم اجتماعی، توصیف انسان مطلوب و...، اشاره شده است[۲۶].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص23
- ↑ ر.ک: پیشگفتار، ص17-18
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص19-23
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص26
- ↑ ر.ک: همان، ص35
- ↑ ر.ک: همان، ص47
- ↑ ر.ک: همان، ص60
- ↑ ر.ک: همان، ص60-96
- ↑ ر.ک: همان، ص96-114
- ↑ ر.ک: همان، ص118
- ↑ ر.ک: همان، ص121- 129
- ↑ ر.ک: همان، ص130
- ↑ ر.ک: همان، ص138
- ↑ ر.ک: همان، ص158
- ↑ ر.ک: همان، ص165-200
- ↑ ر.ک: همان، ص203
- ↑ ر.ک: همان، ص204-213
- ↑ ر.ک: همان، ص214-224
- ↑ ر.ک: همان، ص226
- ↑ ر.ک: همان، ص237
- ↑ ر.ک: همان، ص260-278
- ↑ ر.ک: همان، ص279-297
- ↑ ر.ک: همان، ص298
- ↑ ر.ک: همان، ص309
- ↑ ر.ک: همان، ص334
- ↑ ر.ک: همان، ص379-382
منابع مقاله
پیشگفتار، مقدمه و متن کتاب.