فلسفه فقه اجتماع

    از ویکی‌نور
    فلسفه فقه اجتماع
    فلسفه فقه اجتماع
    پدیدآورانخسروپناه، عبدالحسین (نويسنده)

    رجبی، مجید (محقق) دانشکده و پژوهشکده مدیریت و برنامه‌ریزی راهبردی. پژوهشگاه فقه نظام ( سایر)

    دانشگاه جامع امام حسین (ع). دانشکده و پژوهشکده مدیریت و برنامه‌ریزی راهبردی ( سایر)
    ناشرمطبعة الصاوی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1400ش
    چاپ1
    شابک978-622-286056-1
    موضوعفقه -- جنبه‏های اجتماعی - فقه -- جنبه‏های سیاسی - فقه - فلسفه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    8ف5خ 169 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    فلسفه فقه اجتماع، حاصل درس‌گفتارهایی از عبدالحسین خسروپناه دزفولی (متولد 1345ش)، در مرکز جامع علوم اسلامی ولی عصر(عج)، است که پس از فصل‌بندی و ویرایش درس‌گفتارها با تنظیم و تحقیق و اضافات، تکمیل شده تا به مجامع علمی و دانش‌پژوهان عرصه فقه الاجتماع و فقه نظام عرضه گردد[۱].

    موضوع کتاب

    این کتاب، به بررسی چیستی، مبانی، اهداف و روش‌های فقه اجتماعی می‌پردازد و جایگاه فقه شیعه را در تأسیس نظام سیاسی و حل مسائل اجتماعی روشن می‌کند. موضوع اصلی کتاب، تبیین کارآمدی فقه در عرصه مسائل اجتماعی و پاسخ به چالش‌های سکولاریسم با نگاهی جامع به ساختارها و روش‌های فقه است.

    ساختار

    این کتاب، شامل یک پیشگفتار، یک مقدمه، هفت فصل اصلی، یک بخش نتیجه‌گیری و یک فهرست منابع است.

    گزارش محتوا

    • پیشگفتار بیان می‌کند که «فلسفه فقه اجتماع»، درسی است که کارآمدی فقه را در عرصه مسائل اجتماعی نشان می‌دهد. این اثر، حاصل تدریس نویسنده و تلاشی برای پاسخ به چالش‌های سکولاریسم (علمی، فلسفی و نگرشی) است تا نقش فقه در حکمرانی اسلامی روشن شود[۲].
    • مقدمه توضیح می‌دهد که گرچه فقه شیعه همواره به مسائل سیاسی و اجتماعی پرداخته است، اما پس از انقلاب اسلامی نیاز به تدوین ساختاری منظم برای حکمرانی فقهی و تعیین جایگاه فقه در جامعه‌سازی احساس شده و کتاب می‌کوشد تا با بازتعریف چیستی و روش‌های فقه الاجتماع، ابزارهای لازم برای نظام‌سازی فقهی را فراهم کند. در این مقدمه همچنین نگاهی کلی به محتوای کتاب و دسته‌بندی مطالب آن شده و خاطرنشان گردیده که: «در این کتاب، تلاش شده تا نگاه درجه دو به فقه در مجموعه‌ای منسجم و سازمان‌یافته ارائه گردد. این امر، با تقسیم تمامی مباحث فلسفه فقه، افزون بر کلیات و مفاهیم، در چهار بخش چیستی فقه، مبانی فقه، نسبت فقه با دیگر علوم و روش‌شناسی فقه محقق شده است. دستاوردهای این کتاب را به‌اختصار در امور ذیل می‌توان مطرح کرد:
    1. در فصل اول، به کلیات پرداخته شده و تبیین جایگاه فلسفه فقه در میان علوم مرتبط با فقه، پیشینه مسائل فلسفه فقهی در کلمات فقیهان.
    2. در فصل دوم، ادوار سیاسی – اجتماعی فقه امامیه و اهل سنت.
    3. در فصل سوم، تعریف اجتهاد در فقه الاجتماع، بیان گستره موضوعی و حکمی فقه الاجتماع و بیان اهداف فقه در مواجهه با دیدگاه روشنفکران دینی.
    4. در فصل چهارم، حقیقت حکم و فرایند ثبوتی و اثباتی حکم شرعی.
    5. در فصل پنجم، ارائه مباحث هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی و دین‌شناختی فقه الاجتماع.
    6. در فصل ششم، نسبت دانش فقه با علوم انسانی و اجتماعی و کارکرد آن در مقایسه با این علوم.
    7. در فصل هفتم، تبیینی از گرایش‌ها و مدل‌های استنباط، روش‌های علوم اجتماعی آن، فقه الاجتماع، فرایند رسیدن به فقه نظام اجتماعی و روش‌شناسی حکمی - اجتهادی فقه الاجتماع»[۳].

    فصول و گفتارهای کتاب با عناوین کلی آنها به شکل زیر تنظیم و ارائه شده است:

    • فصل اول، کلیات و مفاهیم: این فصل، شامل سه گفتار است:
    1. فلسفه‌های مضاف[۴]؛
    2. فلسفه علم[۵]؛
    3. چیستی فلسفه فقه[۶].
    • فصل دوم، ادوار فقه سیاسی – اجتماعی: این فصل، شامل سه گفتار است:
    1. سیر اجمالی تطور اجتهاد در فقه سیاسی – اجتماعی[۷]؛
    2. ادوار تفصیلی فقه سیاسی - اجتماعی شیعه، شامل سیزده دوره تاریخی: عصر نبوی(ص)، عصر امیرالمؤمنین(ع)، عصر رکود حاکمیت سیاسی ائمه(ع)، عصر زمینه‌سازی نهضت شیعیان، عصر تئوری‌سازی حاکمیت شیعه با مدل دولت در دولت (سازمان و وکالت)، عصر عملیاتی شدن حاکمیت شیعه با مدل دولت در دولت، آغاز نیابت عامه فقها با دو رویکرد اخباری و اجتهادی، اجتهاد فقاهتی در عصر ایلخانان، عصر کاربست فقه در حکومت، عصر رکود اجتهاد و تأثیر آن بر فقه اجتماعی - سیاسی، عصر بازسازی فقه اجتهادی در عرصه سیاست، عصر احیای فقه سیاسی و رفتار سیاسی مبتنی بر فقه و زمینه‌سازی تشکیل حکومت اسلامی[۸]؛
    3. ادوار فقه سیاسی - اجتماعی اهل سنت، شامل شش دوره: عصر نبوی(ص)، عصر صحابه و تابعین، عصر اجتهاد یا تدوین فقه جامع اهل سنت، عصر تقلید از مذاهب اربعه در عرصه سیاسی - اجتماعی، عصر تعطیلی فقه سیاسی اهل سنت با استعمارگری غرب بر جهان اسلام و عصر احیای اجتهاد نوین در فقه اهل سنت[۹].
    • فصل سوم، چیستی فقه الاجتماع: این فصل، شامل چهار گفتار است:
    1. تعریف فقه الاجتماع[۱۰]؛
    2. قلمرو و گستره فقه الاجتماع، شامل بررسی گستره فقه الاجتماع به‌لحاظ موضوع (فعل مکلف) و گستره فقه الاجتماع به‌لحاظ سنخ حکم[۱۱]؛
    3. تعریف اجتهاد[۱۲]؛
    4. هداف و مقاصد فقه[۱۳].
    • فصل چهارم، حقیقت حکم شرعی و فرایند ثبوتی و اثباتی آن: این فصل، شامل دو گفتار است:
    1. کلیات و مفاهیم کلیدی مسئله بر اساس دیدگاه عالمان[۱۴]؛
    2. فرایند ثبوتی و اثباتی حکم شرعی، مشتمل بر ده مرحله: قدرت ذاتی و علم ذاتی خدای متعال نسبت به احکام، ملاکات و متعلقات آن، ملاکات یا مصالح و مفاسد واقعی احکام، حب و بغض الهی، اراده و کراهت تشریعی الهی، ربوبیت تشریعی و ولایت بر جعل احکام، جعل و انشای احکام، فعلیت با وصول احکام به مکلفین، تنجز عملی، امتثال و نتایج ملکی و ملکوتی امتثال یا عصیان حکم شرعی[۱۵].
    • فصل پنجم، مبانی فقه الاجتماع: این فصل، شامل سه گفتار است:
    1. مبانی هستی‌شناختی[۱۶]؛
    2. مبانی معرفت‌شناختی، شامل: بحث ابزارها و منابع معرفت، کاشف یا حاکم بودن عقل، کاربرد عقل ظنی و تجربی در احکام فقهی، چیستی و معیار صدق در علم فقه، نقش عقل در باب تعارض، جایگاه اصل عدالت به‌عنوان مصداقی از حسن و قبح عقلی در فقه و نقش اصل حکمت به‌عنوان مصداقی از حسن و قبح عقلی در فقه[۱۷]؛
    3. مبانی دین‌شناختی، شامل: تفسیر خاتمیت و جایگاه امامت در شریعت، جامعیت شریعت، جاودانگی اسلام و عدم پذیرش دوگانه ذاتی - عرضی برای احکام و آموزه‌های دین[۱۸].
    • فصل ششم، نسبت علم فقه با علوم دیگر: این فصل، شامل دو گفتار است:
    1. نسبت علم فقه با علم اخلاق و حقوق[۱۹]؛
    2. نسبت علم فقه با علوم انسانی و اجتماعی[۲۰].
    • فصل هفتم، مکاتب و روش‌های فقه الاجتماع: این فصل، شامل پنج گفتار است:
    1. مکاتب فقهی شیعه، شامل: مکتب اصولی و مکتب اخباری‌گری[۲۱]؛
    2. گرایش‌ها و مدل‌های استنباط یا فهم احکام فقهی، شامل مدل اخباری‌گری، مدل اصولی (اجتهاد در احکام و تطبیق بر موضوعات)، مدل اصولی (نظام‌سازی با استفاده از عقلانیت اسلامی) و مدل روشنفکران دینی[۲۲]؛
    3. چیستی روش‌شناسی و جایگاه آن[۲۳]؛
    4. روش‌شناسی در علوم اجتماعی[۲۴]؛
    5. روش‌شناسی فقه الاجتماع[۲۵].
    • در قسمت نتیجه‌گیری، به روش کشف مبانی، ایدئولوژی و اصول اجتماعی، روش کشف ساحت‌های سه‌‎گانه علوم اجتماعی، توصیف انسان مطلوب و...، اشاره شده است[۲۶].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص23
    2. ر.ک: پیشگفتار، ص17-18
    3. ر.ک: مقدمه، ص19-23
    4. ر.ک: متن کتاب، ص26
    5. ر.ک: همان، ص35
    6. ر.ک: همان، ص47
    7. ر.ک: همان، ص60
    8. ر.ک: همان، ص60-96
    9. ر.ک: همان، ص96-114
    10. ر.ک: همان، ص118
    11. ر.ک: همان، ص121- 129
    12. ر.ک: همان، ص130
    13. ر.ک: همان، ص138
    14. ر.ک: همان، ص158
    15. ر.ک: همان، ص165-200
    16. ر.ک: همان، ص203
    17. ر.ک: همان، ص204-213
    18. ر.ک: همان، ص214-224
    19. ر.ک: همان، ص226
    20. ر.ک: همان، ص237
    21. ر.ک: همان، ص260-278
    22. ر.ک: همان، ص279-297
    23. ر.ک: همان، ص298
    24. ر.ک: همان، ص309
    25. ر.ک: همان، ص334
    26. ر.ک: همان، ص379-382

    منابع مقاله

    پیشگفتار، مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها