العفو و الإعتذار
| العفو و الإعتذار | |
|---|---|
| پدیدآوران | بصری، محمد بن محمد (نويسنده) ابوصالح، عبدالقدوس (محقق) |
| ناشر | دار البشير |
| مکان نشر | عمان |
| سال نشر | 1414ق - 1993م |
| چاپ | 3 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ع7 ۳۷۰۹ PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
العفو والاعتذار اثر ابوالحسن محمد بن عمران عبدی بصری رقام، کتابی است پیرامون بخشش و عذرخواهی و فضیلت آن.
عنوان کتاب، بهخوبی نمایانگر موضوع آن است. بصری فصل اول کتاب خود را به توضیح معنای «عفو و اعتذار» اختصاص داده و همین فصل را عنوان کتاب خود قرار داده و بهتفصیل، به شرح آن پرداخته است.
مطالب کتاب، در قالب ده باب تنظیم شده و در هر باب، تعدادی از اخبار و روایات مرتبط با موضوع و در تأیید آن، ذکر گردیده است. حجم این اخبار و روایات، متفاوت است، بهگونهای که برخی کوتاه بوده؛ اما برخی، چندین صفحه را به خود اختصاص داده است. در ضمن این اخبار و گزارشها، اشعار و قطعات شاعرانه زیادی ذکر گردیده است، زیرا مجرمان میدانستند که با شعر، بهتر از نثر میتوانند اشتیاق حاکمان بر عفو خویش را برانگیزند[۱].
خواننده کتاب نمیتواند ذهنیت و توانایی نویسنده که در تخصیص چنین اثری طولانی به موضوعی خاص ظاهر میشود را تحسین نکند، درحالیکه کتب حدیثی زمان او، موضوعات متفاوتی را بدون هماهنگی و مشخصات خاصی، ترکیب و عرضه میکردند. همچنین ذهنیت او در نامگذاری دقیق کتاب و تقدیم عفو بر عذرخواهی به دلیل فضیلت آن، قابلتحسین است، هرچند در ظاهر این امر متناقض بوده و در واقعیت، عذرخواهی مقدم بر عفو و بخشش است. به همین ترتیب، نمیتوان دقت او در تقسیم کتاب با یک موضوع واحد به ده باب را نادیده گرفت، زیرا برای کسی که ذهن منظم و تحلیلی ندارد، ارائه و ایجاد مرزهای جداکننده بین این ابواب، باتوجهبه این که از موضوع موردبحث که همان «عفو و اعتذار» است، فراتر نرود، آسان نخواهد بود[۲].
شاید بتوان مهمترین ویژگی روشی نویسنده در نگارش کتاب را توانایی او در مقاومت در برابر بلای انحراف از موضوع دانست؛ مسالهای که در نویسندگان زمان او و پیش از ایشان، بسیار شایع و فراوان بوده و تقریبا به روشی عمدی تبدیل شده بود[۳].
شایسته مینماید که اثر حاضر را به دلیل خصوصیات و ویژگیهای خاص آن، گوهری گرانبها از تراث ادبی پیشینیان دانست و ارزش و اهمیت آن را از جنبههای مختلف لغوی، اجتماعی و ادبی، موردبررسی قرار داد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.