گستره‌ی شریعت

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

گستره شریعت، از آثار مدرّس، نویسنده و پژوهشگر فعال در عرصه کلام، فلسفه و عرفان، عبدالحسین خسروپناه (متولد 1345ش)، به پرسش‌های نسل امروز درباره قلمرو و دامنه دين در مسائل دين و دنيا و علوم انسانی، به‌صورت روشمند و تحلیلی و استدلالی پاسخ می‌دهد و نظریه‌ای نو عرضه می‌کند.

گستره‌ی شریعت
گستره‌ی شریعت
پدیدآورانخسروپناه، عبدالحسین (نويسنده) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. پژوهشکده فرهنگ و معارف (سایر)
ناشرنهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. دفتر نشر معارف
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1382ش
چاپ1
شابک964-7030-45-2
موضوعدین - فلسفه - شناخت (فلسفه) - اسلام - فلسفه
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
5گ5خ 51 BL
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • «پژوهشكده فرهنگ و معارف» (وابسته به نهاد نمايندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاهها) یادآور شده است که عبدالحسین خسروپناه در اين اثر به گونه‌اى جامع و همه‌جانبه به بررسى موضوع محل بحث پرداخته و در نهايت ديدگاه تازه‌اى را برگزيده است و اميد است کتاب حاضر گامى در مسیر بالندگی اندیشه دینی شود. [۱]
  • نگارنده، تأکید کرده است که اثر حاضر محصول تحقيق و تدريس او در سال‌هاى 1374 -1378ش در دانشگاه شهيد بهشتى تهران و حوزه‌ علميه‌ قم و توفيقى از حضرت حق جلّ جلاله است. [۲]
  • برطبق دیدگاه عبدالحسین خسروپناه: «دين اسلام هم‌چنان كه به امور اخروى، فردى و روحى پرداخته، به مسائل دنيوى، اجتماعى و مادى نيز توجه نموده است؛ و دامنه‌ دين در برخى از اين عرصه‌ها حداقلى و در پاره‌اى از آن‌ها حداكثرى است.» [۳]


ساختار و محتوا

  • این اثر از 2 مقدمه (ناشر و نویسنده) و 4 فصل به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
  1. فصل اول: كليات گستره‌ شريعت (مبادى تصورى (مفهوم قلمرو و دين)، روش‌شناسى و پيش‌فرض‌هاى آن)
  2. فصل دوم: روى‌كردهاى گستره‌ شريعت (گونه‌شناسى روى‌كردها و ديدگاه‌هاى متفكران غربى و اسلامى)
  3. فصل سوم: رابطه‌ دين و دنيا (دلايل جداانگارى دين از دنيا، پيوند دين و دنيا، و چالش‌هاى سكولاريزم)
  4. فصل چهارم: گستره‌ شريعت در عرصه‌ علوم انسانى (مباحث گستره‌ شريعت در عرصه‌ انسان‌شناسى، چيستى علوم انسانى، گستره‌ شريعت در عرصه‌ اقتصاد، نظام تربيتى، مديريت و جامعه‌شناسى).

نمونه مباحث

  • اسلام به آزادى اقتصادى در چارچوب قوانين الهى اعتقاد دارد، ولى نسبت به درآمد اقتصادى محدوديت‌هايى قايل است. كه عبارت‌اند از:
  1. عدم مالكيت فرد بر انفال و ثروت‌هاى طبيعى (این اموال در اختيار دولت اسلامى است.)
  2. جلوگيرى از احتكار و اجحاف در نرخ‌گذارى
  3. محدوديت درآمد بر اساس ممنوعيت اولى و ثانوى و حكومتى و براساس قاعده‌ «لاضرر و لاضرار فى الاسلام». [۴]

پانویس

  1. مقدمه ناشر، ص7.
  2. مقدمه نویسنده، ص16.
  3. همان، ص18.
  4. متن کتاب، ص329-330.

منابع مقاله

  • مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها