متن کامل صحیفه سجادیه حضرت علی بن الحسین زینالعابدین(ع)
| متن كامل صحيفه سجاديه حضرت علی بن الحسین زین العابدین(ع) | |
|---|---|
| پدیدآوران | علی بن حسین(ع)، امام چهارم (نويسنده)
رحمت کاشانی، حامد (مترجم) ارفع، کاظم (مقدمهنويس) |
| عنوانهای دیگر | الصحیفة السجادیة. فارسی - عربی |
| ناشر | پيام عدالت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1384ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7633-30-0 |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1384ب 3041ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
متن کامل صحیفه سجادیه حضرت علی بن الحسین زینالعابدین(ع)، متن کامل «صحیفه سجادیه» و ترجمه فارسی آن به قلم حامد رحمت کاشانی است که با مقدمه سید کاظم ارفع، منتشر شده است.
در مقدمه کوتاه کتاب، به معرفی مختصر «صحیفه سجادیه» پرداخته شده و به این موضوع اشاره شده است که ویژگی این اثر ارزشمند که از امام سجاد(ع) صادر شده، این است که هر مراجعهکننده بیغرض را به مراتبی از عرفان و عشق به خداوند میرساند که دیگر تا پایان عمر حاضر نیست دست از آن بردارد و همچنان بدان عشق ورزیده و با آن انس میگیرد[۱].
شیوه ترجمه بدین صورت است که ابتدا متن عربی دعا، با خطی درشتتر درج گردیده و سپس در زیر هر سطر، با خطی کوچکتر، ترجمه آن ارائه شده است. مترجم سعی نموده تا در کنار رعایت اصل امانت در ترجمه و وفاداری به آن، ترجمه ارائهشده از شیوایی و رسایی مطلوبی برخوردار باشد. بهمنظور آشنایی بیشتر با سبک و نوع ترجمه، به بخشی از آن اشاره میشود:
متن:
«الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده (1)؛ الذي قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين و عجزت عن نعته أوهام الواصفين (2). ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا و اخترعهم علی مشيته اختراعا (3). ثم سلك بهم طريق إرادته و بعثهم في سبيل محبته؛ لا يملكون تأخيرا عما قدمهم إليه و لا يستطيعون تقدما إلی ما أخرهم عنه (4) و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه؛ لا ينقص من زاده ناقص و لا يزيد من نقص منهم زائد».
ترجمه:
«سپاس خدایی را که اول است بیآنکه قبل از او اولی باشد و آخر است بدون اینکه پس از او آخری باشد. خدایی که چشم بینایان از دیدنش ناتوان و فکر توصیفکنندگان از وصف او عاجر است. به دست قدرتش مخلوقات را آفرید و به خواست خود آنها را صورت بخشید. آنگاه آنها را در مسیر اراده خود قرار داد و در جاده محبت خویش روانه کرد. خلایق توان تأخیر انداختن در قضای او را ندارند و اگر او نخواهد کاری از پیش نمیبرند. از برای هریک، روزی معلوم و مشخصی معین فرمود. روزی هرکس را افزاید، کسی یارای کاستن آن را ندارد و روزی آن را که کاست، کسی نتواند بیفزاید»[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.