دروس البیع
دروس البيع، تقریرات درس خارج فقه آیتالله وحید خراسانی (متولد 1300ش)، در موضوع بیع است که توسط سید محمد حسینی طه کاهانی (متوفی 1400ش)، به رشته تحریر درآمده است.
| دروس البیع | |
|---|---|
| پدیدآوران | وحید خراسانی، حسین (نويسنده)
حسینی طه، محمد (نویسنده) مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی ( سایر) |
| عنوانهای دیگر | تقریر أبحاث آیة الله العظمی الشیخ حسین الوحید الخراساني |
| ناشر | مدرسة الامام باقر العلوم (عليه السلام) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1399ش - 1441ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-96346-9-1 |
| موضوع | معاملات (فقه) - خیارات (فقه) - فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4د3و 190/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آیتالله وحید خراسانی دروس مربوط به مبحث معاملات را بر اساس متن مکاسب، در دو دوره تدریس نمودند:
- دوره نخست: از بیع تا اول خیارات.
ایشان سپس مباحث خویش را چنین ادامه دادند: «از طهارت تا برخی از فروع کر»، «مکاسب محرمه»، «احیای موات»، «بحث صلاة (برطبق شرایع محقق) تا بحث خلل و شکوک» و «خلل و شکوک (برطبق عروه) تا فروع علم اجمالی».
- دوره دوم: از اول بیع تا انتهای مکاسب و کتاب حاضر، نتیجه تقریر این دروس میباشد[۱].
برخی از مهمترین مزایا و ویژگیهای این تقریر، به شرح زیر است:
- هرچند کتاب دربردارنده مطالب تقریرشده در دوره دوم میباشد، اما در حواشی و پاورقیهای آن، برخی از نظرات معظمله که در دوره اول مطرح شده نیز گنجانده شده است.
- نویسنده، مطالب کتاب را صرفا به آنچه از جلسات درسی دریافت نموده، محدود نکرده است، بلکه از جزوات مربوط به معظمله که برگرفته از نوارهای صوتی تدریس ایشان میباشد نیز بهره برده است.
- در پاورقیهای کتاب، به برخی از مبانی فقهی معظمله، اشاره شده و همینطور، برخی از نقدهایی که به نظر نویسنده بر مطالب وارد بوده نیز آمده است[۲].
ازآنجاکه آیتالله وحید، از شاگردن آیتالله خویی (1317-1413ق) بودند، در این کتاب، به برخی از اختلافات در مبانی این دو بزرگوار اشاره شده است که میتوان آن را به سه دسته زیر، تقسیم نمود:
- اختلاف مبانی در رجال: از جمله آنکه بنا بر دیدگاه آیتالله خویی، شهادات علامه حلی در جرح و تعدیل، حدسی میباشد؛ درحالیکه آیتالله وحید معتقدند این شهادات حسی هستند[۳].
- اختلاف مبانی در اصول: مانند اینکه آیتالله خویی تنها راه شناخت حقیقت در وضع را اطراد دانسته؛ درحالیکه آیتالله وحید، تبادر و تنصیص واضع را تنها راه میداند[۴].
- اختلاف در مبانی فقه: مانند اینکه آیتالله خویی، تعاون بر اثم را حرام میدانند، نه اعانه بر آن را؛ درحالیکه آیتالله وحید، تعاون را قابل صدق بر اعانه میدانند[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.