نهایة الإکمال فیما به تقبل الأعمال
| نهایة الإکمال فیما به تقبل الأعمال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بحرانی، هاشم بن سلیمان (نويسنده)
غفرانی، عبدالله (مصحح) موسسه پژوهش و مطالعات عاشورا. گروه معارف اسلامی ( محقق) |
| عنوان‌های دیگر | ذر الذریعة نهایة الإکمال في الإمامة و ما یتقبل به للأعمال |
| ناشر | تاسوعا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1421ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5749-05-0 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب3ن9 135 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نهاية الإكمال في ما به تقبل الأعمال، اثر سید هاشم بحرانی (متوفی 1107ق)، کتابی است در بیان اخلاقیات و اشاره به لوازم ایمان و اهمیت پذیرش ولایت، با استفاده از روایات اهل‌بیت(ع) که با تصحیح و تعلیقات عبدالله غفرانی، منتشر شده است.
کتاب با مقدمه مفصلی از مصحح، آغاز گردیده که در آن، ضمن ارائه شرح حال مفصلی از نویسنده، به اسلوب و روش تحقیق و تصحیح کتاب، اشاره گردیده است[۱].
نویسنده، مطالب خود را در یک مقدمه و بیست‌وسه فصل، تنظیم نموده است. در مقدمه، به موضوع کتاب و محتوای فصول آن، اشاره شده است[۲].
در فصل نخست، درباره حدوث عالم سخن به میان آمده و بر وجود آفریدگار، استدلال شده و توضیح داده شده که سرآغاز دین شناخت اوست[۳]. در فصل دوم، روایاتی ذکر گردیده که بیانگر آن است که ثواب در برابر ایمان می‌باشد[۴] و در فصل سوم، به حقیقت ایمان و اسلام، اشاره شده است[۵].
در فصل چهارم، از تقسیم ایمان بر جوارح و کمال و نقصان آن سخن رفته است[۶] و در فصل پنجم، پایین‌ترین مراتب معرفت، بیان شده است. در روایتی از امام رضا(ع) که در این باب نقل شده، از آن حضرت پیرامون پایین‌تربن درجه معرفت و کمترین مرتبه شناخت خداوند، سؤال شده و ایشان در پاسخ، فرموده‌اند: «الإقرار بأنه لا إله غيره و لا شبه له و لا نظير و أنه قديم مثبت موجود غير فقيد و أنه ليس كمثله شيء» (اقرار به اینکه خدایى جز او نیست و مانند و همتا ندارد و قدیم است، [وجودش] ثابت و قطعى است، موجود (معلوم) است و مفقود نیست و هیچ چیزى مانند او نباشد)[۷].
در فصل ششم، حقیقت معرفت و شناخت، بیان شده[۸] و در فصل هفتم، معرفت و شناخت خداوند، پیامبر(ص) و ائمه(ع)، در یک راستا، قرار گرفته است[۹].
برخی از موضوعات مطرح‌شده در سایر ابواب کتاب، عبارتند از: انکار تمامی ائمه(ع) یا یکی از ایشان، قبول نشدن ایمان به خدا و پیامبر(ص) مگر به‌واسطه پذیرش ولایت امیرالمؤمنین(ع)، ولایت اهل‌بیت(ع)، تفسیر ولایت توسط پیامبر(ص)، مشروط بودن قبول اعمال به پذیرش ولایت ائمه(ع) و شفاعت پیامبر(ص) و ائمه(ع).
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.