ابن صفوان نصری، عبدالرحمن بن عمرو

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    ابن صفوان نصری، عبد الرحمن بن عمرو
    NUR14195.jpg
    نام کاملعبدالرحمن بن عمرو بن صفوان نصری
    نام پدرعمرو
    ولادتقبل از سال ۲۰۰ق
    رحلت281ق
    اطلاعات علمی
    اساتید
    شاگردان
    برخی آثارتاريخ أبي‌زرعة الدمشقي

    عبدالرحمن بن عمرو بن صفوان نصری (متوفای 281 ق)، مشهور به «ابوزُرعه»، محدث و مورخ قرن سوم هجری قمری، که تاریخ صدر اسلام را گزارش کرده است.

    نسب و ولادت

    • او از خاندان بنی‌نصر بن معاویه در شام بود. از تاریخ تولد وی اطلاع دقیقی در دست نیست. بنا بر گفته شمس‌الدین ذهبی قبل از سال ۲۰۰ق، به دنیا آمد[۱].

    استادان

    • «ابوزرعه عبدالرحمن بن عمرو بن صفوان نصری دمشقی»، از کودکی به‌همراه پدر در مجالس علما حضور می‌یافت. یکی از استادانش، به نام ابومسهر از مجالست او با علما در این سن و سال، اظهار تعجب می‌کرد و استاد دیگرش احمد بن ابی‌الحواری او را «شیخ‌الشباب» لقب داده است. پدرش او را برای تحصیل دانش به شهرهای مختلف شام اعزام می‌داشت و او با ولع عجیبی در جلسات درس و بحث شرکت می‌کرد، اما به‌سادگی تسلیم آرای استادان نمی‌شد، بلکه با آنان به مناقشه و مباحثه می‌پرداخت و تا قانع نمی‌شد و نتیجه مطلوب را به دست نمی‌آورد، از مباحثه دست نمی‌کشید.
    • استادان و مشایخ او را که اغلب از شام و حجاز و عراق بودند، حدود ۱۵۰ تن برشمرده اند؛ از آن جمله: ابونعیم فضل بن دکین (د ۲۱۹ق) و محمد بن مبارک صوری (د ۲۱۵ق). وی به‌ویژه از احمد بن حنبل و یحیی بن معین دانش آموخت و حدیث شنید.

    شاگردان

    وفات

    • سرانجام ابوزرعه دمشقی، در سال 281ق، وفات کرد[۲].

    آثار

    1. ‌تاريخ أبي‌زرعة الدمشقي (حوادث و اخبار تاریخ اسلام از سیره پیامبر(ص) تا زمان هارون‌الرشید).
    2. حديث أبي‌زرعة (رساله‌ای مختصری در «اعلال» احادیث و سؤالاتی در آن موضوع)[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: الذهبي، ج13، ص312
    2. ر.ک: همان، ص316
    3. ر.ک: دیانت، ابوالحسن، ج5، ص491-492

    منابع مقاله

    1. دیانت، ابوالحسن، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر سید کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378ش.
    2. الذهبي، شمس‌الدين، «سير أعلام النبلاء»، تحقيق مجموعة من المحققين بإشراف الشيخ شعيب الأرناؤوط، مؤسسة الرسالة، 1405ق.


    وابسته‌ها