دیوان قضائی یزدی
| دیوان قضائی یزدی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قضایی یزدی، عبدالرحیم (نویسنده) کرمی، احمد (محقق) |
| ناشر | نشر ما |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1370ش |
| چاپ | یکم |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 13ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د9 / 7314 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، دیوان اشعار (ابهام‌زدایی) را ببینید.
دیوان قضائی یزدی مجموعه اشعار عبدالرحیم قضایی یزدی (متوفی 1244ق) است که دربردارنده غزل‌ها، قصیده‌ها و رباعی‌های او بوده و به کوشش احمد کرمی، گردآوری شده است.
در مقدمه کوتاهی که در ابتدای کتاب آمده، شرح حال مختصری از این شاعر، درج شده و به این نکته اشاره شده است که وی، یکی از ارادتمندان عبدالرضاخان، حاکم معروف یزد بوده و از عنایات وی، بهره می‌برد و در سایه توجهات او، زندگانی توام با آسایشی داشت که موقوف کارهای فرهنگی و ادبی بود[۱].
این دیوان، دربردارنده مجموعا 134 غزل، 22 قصیده، 20 قطعه، یک مثنوی و 34 رباعی می‌باشد که به منظور آشنایی بیشتر، به برخی از اشعار آن، اشاره می‌شود:
| من آن حریفم، به میگساری، که برنگیرم، زبزم صهبا | اگر که گردد، ز تاب مستی، فتاده ساقی، شکسته مینا | |
| همه غرورم، زبردباری، به یک نگه شد، بدل به زاری | که گفت یارب؟ ز زخم کاری، نگشته نالان، تن توانا | |
| نموده داغم، ز خال هندو، ربوده تابم، ز جعد گیسو | بتی که آمد، به غمزه جادو، مهی که باشد، به چره زیبا | |
| بهار بارد، ز ابر ژاله، به بوستان گل، به دشت لاله | گرفته هر یک، به کف پیاله، که خوش بود می، به باغ و صحرا[۲] |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.