الإشارات و التنبيهات
| الإشارات و التنبیهات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) زارعی، مجتبی (محقق) |
| ناشر | بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1381 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-371-128-5 |
| موضوع | علوم طبیعی - متون قدیمی تا قرن 14
فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 منطق - متون قدیمی تا قرن 14 کلام - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BBR 189/1 الف164الف* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، اشارات (ابهام‌زدایی) را ببینید.
برای دیگر کاربردها، الإشارات و التنبيهات (ابهام زدایی) را ببینید.
الإشارات و التنبيهات، اثر بوعلى سينا در موضوعات منطق، طبیعیات، فلسفه و عرفان است. درباره اين نسخه چند نكته گفتنى است:
- اثر حاضر یک جلدى است و آن را آقاى مجتبى زارعى تصحيح كرده و مقدمه‌اى به زبان عربى به آن افزوده و در آن زندگى و آثار ابن سينا را شناسانده و چگونگى تصحيح اثر حاضر و ويژگى‌هاى نسخه‌هاى مورد استفاده را شرح داده است (ر.ک: مقدمه كتاب، ص7-20).
- مصحح محترم تأكيد كرده است كه مشهور است كه ابن سينا، یکى از بزرگ‌ترين فيلسوفان مشاء است و آثار او مانند «الشفاء»، «النجاة» و «المبدأ و المعاد» روش او را آشكار مى‌كند، ولیکن چنين نيست؛ زيرا گاهى آراى ابن سينا با آراى مشائيان متفاوت است و فقط به استدلال عقلى صرف بسنده نكرده و همچنان كه در مقدمه كتاب «منطق المشرقيّين» گفته، از استدلال مبتنى بر حدس نيز استفاده كرده و همچنين در برخى از آثارى كه در اواخر عمرش نوشته، به مشرب عرفانى گرايش پيدا كرده و در رساله «حيّ بن يقظان» و «رسالة الطير» و نمط هشتم تا دهم اشارات، ايمانش به كشف حقائق از راه قلب و شهود را آشكار ساخته است... (ر.ک: همان، ص10-12).
- مصحح همچنين تصاويرى از صفحاتى از نسخه‌هاى خطى مورد استفاده را نيز آورده است (همان، ص21-30).
- در اين اثر فقط متن اصلى بوعلى سينا آمده و هيچ شرح و توضيحى ذكر نشده است. مصحح نيز در پاورقى‌ها فقط نسخه‌بدل‌ها را آورده است.
- مصحح محترم برای اثر حاضر، در آغاز كتاب فهرست اجمالى و در پایان آن فهارس فنى (آيات، احاديث نبوى، اعلام، واژگان منطقى، فلسفى و عرفانى) و منابع تحقيق و فهرست تفصيلى مطالب را فراهم كرده است.
- مصحح محترم برای تصحيح كتاب حاضر از منابع معتبر و متعددى (21 كتاب) به زبان عربى و فارسی استفاده كرده است (ر.ک: متن كتاب، ص429-430).
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.