ابن حی، حسين بن احمد
| ابن حی، حسين بن احمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن حَى‌ّ، حسين بن احمد بن حسين بن حى تُجيبى قرطبى |
| نام‌های دیگر | حسين بن محمد، حسن بن محمد |
| نام پدر | احمد بن حسين |
| رحلت | 456ق |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | ابوعبدالله محمد بن عمر بن محمد، معروف به ابن برغوث، ابوالحكم عمرو بن عبدالرحمان بن احمد بن على كرمانى |
| برخی آثار | زيجى به شيوه سند هند |
ابن حَى‌ّ، حسين بن احمد بن حسين بن حى تُجيبى قرطبى (د 456ق/1064م)، رياضى‌دان و ستاره‌شناس.
برخى از مآخذ، نام او را حسين بن محمد و برخى ديگر، حسن بن محمد ذكر كرده‌اند.
اساتید
ابن حى حساب و هندسه و هيأت را از ابوعبدالله محمد بن عمر بن محمد، معروف به ابن برغوث، فرا گرفت. نزد ابوالحكم عمرو بن عبدالرحمان بن احمد بن على كرمانى نيز حساب و هندسه آموخت. ابن حى در 442ق/1050م عزم سفر كرد و پس از تحمل سختی‌های بسيار به مصر رسيد. در آن سرزمين اندكى توقف كرد، سپس به يمن رفت و به خدمت امير آن ديار، يعنى على بن محمد صليحى، كه داعى خليفه فاطمى المستنصر بالله معدّ بن الظاهر بود، درآمد و نزد او منزلت بلندی يافت. على بن محمد او را به عنوان رسول نزد القائم بامرالله، خليفه عباسى فرستاد، ابن حى در دربار خليفه نيز با استقبال بسيار روبه‌رو شد و نعمت فراوان يافت.
وفات
وی به يمن بازگشت و همانجا در سال 456ق درگذشت.
آثار
از آثار وی، زيجى را كه به شيوه سند هند تدوين كرده، نام برده‌اند. وی علاوه بر رياضيات و هيأت، به ادبيات هم علاقه داشته و اشعاری نيز سروده است.[۱]
پانویس
- ↑ انزابى‌نژاد، رضا، ج3، ص385
منابع مقاله
انزابى‌نژاد، رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.