فرهنگ‌نامه تقوا

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

فرهنگ‌نامه تقوا تألیف محمد محمدی‌ری‌شهری، مرتضی خوش‌نصیب، جمع ‌آوری و ارائۀ بایسته‌ها و شایسته‌‌های صفت تقوا از منظر آموزه های قرآن و حدیث، و بازخوانی زوایای نظری و عملی آن این کتاب یکی از مدخل‌ های دانش‌نامۀ قرآن و حدیث است که با توجّه به نیاز جامعۀ مخاطب، به ‌صورت جداگانه منتشر شده است.

فرهنگ‌نامه تقوا
فرهنگ‌نامه تقوا
پدیدآورانمحمدی ری‌شهری، محمد (نویسنده) خوش‌نصیب، مرتضی (محقق)
ناشرمؤسسه انتشاراتی دارالحدیث
مکان نشرقم
سال نشر۱۴۰۲
چاپاول
شابک۹۷۸-۶۲۲-۲۰۷-۱۹۶-۷
زبانفارسی عربی
کد کنگره

ساختار

کتاب حاضر در شش فصل سامان یافته است : ◂فصل اول: شناخت تقوا ◂فصل دوم:سفارش به تقوا ◂فصل سوم:پایه های تقوا ◂فصل چهارم:بی تقوایی ◂فصل پنجم:آثار تقوا ◂فصل ششم:برترین چهره های تقوا

گزارش کتاب

جمع ‌آوری و ارائۀ بایسته‌ها و شایسته‌‌های صفت تقوا از منظر آموزه های قرآن و حدیث، و بازخوانی زوایای نظری و عملی آن این کتاب یکی از مدخل‌ های دانش‌نامۀ قرآن و حدیث است که با توجّه به نیاز جامعۀ مخاطب، به ‌صورت جداگانه منتشر شده است.

تلاشی برای جمع‌‌آوری و ارائۀ بایسته‌‌ها و شایسته‌‌های این صفت ارزشمند، به منظور نهادینه‌‌سازی آن در عموم افراد، هم‌زمان با حضور در جامعه، بر اساس آیات و احادیث اسلامی.

بخشی از درآمد کتاب: در فرهنگ اسلامی، تقوا به خصیصۀ پایش و مواظبت و مراقبت و حفظ نفس آدمی گفته می‌شود که به صورت پایبندی به انجام رفتارهای شایسته و نیز دوری و اجتناب از رفتارهای ناشایست بروز می‌کند و از این روست که تقوا به «حضور داشتن در جایی که باید و حاضر نبودن در جایی که نباید» تفسیر شده است.

تقوا، پیش از آن که مفهومی برآمده از دین باشد، برخاسته از فطرت الهی انسان و عقل خداداد اوست که با عمل به آموزه‌های وحیانی تقویت می‌شود و به اوج می‌رسد. در این میان، توصیه به تقوا، در جای جای کتاب خدا، چنان دامن‌گستر است که در بیش از شصت آیه، به صراحت و با تعبیر «اتَّقُوا اللّٰه» یا واژه‌های مشابه، حتّی پیامبر صلی الله علیه و آله را که در بالاترین مرحلۀ عبودیّت و بندگی است، شامل می‌شود.

پر بسامد بودن واژگان هم‌خانوادۀ تقوا (با بیش از ۲۵۰ بار کاربرد قرآنی) و فراوانی آنها در جای‌جای منابع حدیثی و بویژه کتاب شریف نهج ‌البلاغه، بیانگر اهمّیت وصف‌ناپذیر رعایت آن در سرنوشت هر انسانی است؛ زیرا عاقبت [به خیری] از آنِ تقواپیشگان است.[۱]


پانويس


منابع مقاله

پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)

وابسته‌ها