الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب
    الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب
    پدیدآوراناربلی، اسعد بن ابراهیم (نويسنده) ربیعی، عقیل (محقق)
    ناشردليل ما
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1390ش - 1433ق
    چاپ1
    موضوعخاندان نبوت - احادیث - اربعینات - قرن 7ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP ۱۴۳/الف۴الف۴
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الأربعون حديثاً في الفضائل و المناقب، از آثار اندیشور شیعی قرن هفتم هجری قمری، اسعد بن ابراهیم بن حسن بن علی اربلی، چهل حدیث در برتری و فضیلت امام علی(ع) و اهل ‌بیت عصمت و طهارت(ع) نقل می‌کند. پژوهشگر معاصر، عقیل ربیعی این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و اثر حاضر را معرفی کرده است.

    هدف و روش

    • اسعد بن ابراهیم اربلی، نوشته است: بسیار از استادان حدیث شنیده بودم که می‌گفتند: پیامبر(ص) گفته است: «هرکسی از امت من چهل حدیث را حفظ کند، خدا او را در روز قیامت، فقیه محشور می‌کند» و «هرکسی که چهل حدیث، نقل کند، من در روز قیامت شفیعش خواهم شد» و من احادیث بسیاری حفظ کردم، ولی نمی‌دانستم که منظور رسول اکرم(ص) کدام‌یک از روایات است تا آنکه به ملاقات سلطان محدّثان ابن دحیه اندلسی بلنسی رفتم و موطّأ مالک را از او شنیدم و بعد همین مسئله را از او پرسیدم؛ پاسخ داد: همین سؤال را از شافعی پرسیدند و او گفت: منظور احادیثی است که در حقّ اهل‌بیت(ع) وارد شده است.... پس من همه احادیث مسند در باب فضایل اهل‌بیت(ع) را بر او قرائت کردم و او نوشتاری به من نشان داد که در آن، روایاتی شگفت بود که افراد ثقه نقل کرده‌اند و من زمانی که در بغداد سکونت اختیار کردم، به ‌درخواست جمعی از فاضلان به جمع‌آوری همان احادیث در اثر حاضر پرداختم و اسانید طولانی را حذف کردم[۱].

    ساختار و محتوا

    • این اثر، از 40 روایت تشکیل شده است که برتری و فضایل امیرالمؤمنین(ع) و خاندان عصمت(ع) را بیان می‌کند و تقسیم دیگری ندارد. اولین روایت، در موضوع «زنده شدن جوانی مقتول به برکت دعای امام علی(ع)» است و آخرین، «امام علی(ع) همانند نفس و خود پیامبر(ص)».

    نمونه مباحث

    • از زبیر بن عوام و ابوامامه نقل شده است که پیامبر(ص) گفت: هنگامی که روز قیامت شود، میزان عالَم آورده می‌شود و دوستی علی(ع) دو کفه آن و محبت حسن(ع) و حسین(ع) رشته و خطوط آن و حُبّ فاطمه(س) بند و علاقه آن است که دوستی دوستداران و بُغض دشمنان من و خاندانم با آن سنجیده می‌شود و سپس آیه 6-9 سوره قارعه را خواند[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص32-35
    2. ر.ک: متن کتاب، ص80

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها