دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
| دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صوفی مازندرانی، محمد (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | دیوان صوفی مازندرانی |
| سال نشر | 1347ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 11ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.
این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخه‌های خطی متفاوت آن در کتابخانه‌های مختلف، موجود است[۱].
مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم می‌شود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر می‌شود:
- قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
نصیرا بس ز محنت بدگوارست/ چو باد مهرگان ناسازگارست
خوش آوازست و بد ذات و گزنده/ چو مار مهره‌دار و زهردارست... [۲].
- غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست/ که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست
از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او/ درون دیده من جای روشنایی نیست[۳].
- رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
یاری که زما همه گریزست او را/ پیوسته ز ما تهی کند پهلو را
روزی ناگه بگیرم آن بدخو را/ زآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴].
- ساقی‌نامه:
الا ای دل مانده از کار و بار/ بمستی و دیوانگی سر برآر
ندیدیم خیری ز فرزانگی/ نبستیم طرفی ز دیوانگی
بیا تا سر خویشتن بشکنیم/ ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵].
در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردی‌های خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.