دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران
دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.
دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران | |
---|---|
پدیدآوران | صوفی مازندرانی، محمد (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح) |
عنوانهای دیگر | دیوان صوفی مازندرانی |
سال نشر | 1347ش |
چاپ | 1 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 11ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | PIR ۶۳۹۵/د۹ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخههای خطی متفاوت آن در کتابخانههای مختلف، موجود است[۱].
مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم میشود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر میشود:
- قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
نصیرا بس ز محنت بدگوارست | چو باد مهرگان ناسازگارست | |
خوش آوازست و بد ذات و گزنده | چو مار مهرهدار و زهردارست...[۲] |
- غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست | که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست | |
از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او | درون دیده من جای روشنایی نیست[۳] |
- رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
یاری که زما همه گریزست او را | پیوسته ز ما تهی کند پهلو را | |
روزی ناگه بگیرم آن بدخو را | زآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴] |
- ساقینامه:
الا ای دل مانده از کار و بار | بمستی و دیوانگی سر برآر | |
ندیدیم خیری ز فرزانگی | نبستیم طرفی ز دیوانگی | |
بیا تا سر خویشتن بشکنیم | ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵] |
در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردیهای خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.