رشحات البحار (شاه‌آبادی)
| رشحات البحار(شاه‌آبادی، محمدعلی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شاه‌آبادی، محمدعلی (نويسنده) |
| ناشر | دار المعارف الحکمیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1431ق - 2010م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ش2ر5 284/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رشحات البحار، نوشته فقیه و معلم ممتاز اخلاق و عارف معاصر، آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى (۱۲۵۱-۱۳۲۸ش)، مباحثی از عرفان نظری اسلامی را توضیح می‌دهد و جهان‌بینی عرفانی نویسنده را آشکار می‌سازد. در این کتاب، نظریه ابتکاری نگارنده، که می‌توان آن را «فطرت عرفانی انسان سالک الی الله» نامید، تبیین می‌شود.
درباره نسخه
چون قبلا نسخه‌ای از متن عربی کتاب حاضر با عنوان رشحات البحار (شاه‌آبادی) و متن عربی همراه با ترجمه فارسی به نام رشحات البحار معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه حاضر و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود:
- «دارالمعارف الحكمية»، نسخه حاضر را در سال 1431ق، منتشر کرده است. نام محقق کتاب، مشخص نیست.
- پژوهشگر معاصر، محمدحسن زراقط، زندگی و سیره آیت‌الله شاه‌آبادى و آثار علمی او را با اختصار بر اساس مقالات و کتاب‌های معاصر، معرفی کرده است[۱].
- ناشر، این کتاب را به‌صورت اجمالی معرفی کرده است[۲].
ساختار و محتوا
آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى این اثر را به زبان عربی نوشته و در 3 بخش یا «کتاب»، به‌ترتیب ذیل سامان داده است:
- قرآن و عترت (شامل مباحثی درباره علم الهی، قرآن، عترت و ولایت).
- ایمان و رجعت (شامل سخنانی درباره حکمت رجعت و چگونگی آن).
- انسان و فطرت (شامل مطالبی درباره فطری بودن شناخت اسماء و صفات الهی و اقسام فطرت مذکور).
انتقادی بر نویسنده
- در پاورقی‌های کتاب حاضر، گاه انتقادی نیز بر مطالب آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى مطرح شده است، از جمله اینکه:
- برداشت ایشان از روایت «خَلَقَ اللهُ آدمَ علی صورتِهِ»، برخلاف نظری است که مفاد روایت امام رضا(ع) بر آن دلالت می‌کند[۳].
- برخی از سخنان مشهوری که به‌عنوان روایت مطرح شده (مانند «كلميني يا حميراء» و «إن عبادي يطلبون الراحة في دارالدنيا...»)، بدون منبع است و بعد از جستجو در آثار روایی، یافت نشد[۴].
نمونه مباحث
- آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى چند نوع فطرت از جمله «حَنیفی»، «افتقاری»، «امکانی»، «رجایی»، «خوفی»، «حُبّ اصل» و «عشق به کمال مطلق» را بیان کرده و آن را معصوم از خطا شمرده و همین عشق را دلیلی بر «وجود کمال بی‌پایان در منظومه هستی» دانسته است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.