ابن حمدویه، شمر
ابن حمدویه، شمر | |
---|---|
شمر بن حمدویه هروی (متوفی 255ق)، ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری، که حازم سعید یونس بیاتی در کتابی با عنوان مرويات شمر بن حمدويه اللغوية، مجموعهای بزرگ از روایات واژهشناسانه او را گردآوری کرده است.
زادگاه – تحصیل
ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی، ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.
احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است و رجالنویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و میگویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل میکرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت[۱].
آثار
مرويات شمر بن حمدويه اللغوية.
پانویس
- ↑ ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396
منابع مقاله
واسعی، سید علیرضا، «فرهنگنامه مؤلفان اسلامی»، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1390