سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی
| سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی نژاد، سیروس (به کوشش)
شفتی، مجید (به کوشش) قوی فکر، رضا (به کوشش) |
| ناشر | ماهریس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| شابک | 1-25-6934-622-978 |
| کد کنگره | |
سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به کوشش سیروس علی نژاد - مجید شفتی - رضا قوی فکر؛ یادنامه ی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به ویژه در رشته ی روزنامه نگاری درباره ی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوه ی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. در یک کلام این کتاب ادای دین به دانشکده ای است که پنجاه سال از تأسیس آن می گذرد و هنوز دانش آموختگان بدان عشق می ورزند.
ساختار
سال های دانشکده، شامل چند بخش است:
بخش اول: گزارش ها
بخش دوم: یادداشت های دانشجویان دانشکده - یادداشت های دانشجویانی که در آن سال ها جوانانی جویای نام بوده اند و بعد ها در مطبوعات و ادارات روابط عمومی مشغول به کار شده اند.
بخش سوم: گفتگو با استادان - گفتگو با استادانی که هرچه در جان خود داشتند در کف اخلاص نهادند و به دانشجویان خود هبه کردند.
بخش چهارم: گفتگو با دانشجویان
بخش پنجم: اسناد و تصویرها - عکس ها و خاطراتی که از دوران دانشکده در آلبوم دانشجویان به یادگار مانده و البته روابط فارغ التحصیلانی که بعدها در اجتماع و دوران کار با یکدیگر مرتبط بوده اند.
گزارش محتوا
«علوم ارتباطات» به مفهوم جدید کلمه در ایران، در «مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی» شکل گرفت. جایی که نخست در نامش از «علم ارتباطات» سخنی نبود ولی هسته ی این علم را در دامن خود پرورش می داد. به همین جهت کمی بعد مفهوم واقعی و زبان خود را بازیافت و به دانشکده ی علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام داد. یادنامه ی حاضر شامل یادداشت های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده به ویژه در رشته ی روزنامه نگاری درباره ی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوه ی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته اند. این کتاب عصاره ی احساسات و شور و شوق دانشجویانی است که هنوز پس از پنجاه سال به دانشکده ی خود عشق می ورزند، بنابراین به صورت عام تنها یاد خاطرات دوران دانشجویی را در دل کسانی زنده نمی کند که در سال های جوانی در دانشکده ی علوم ارتباطات اجتماعی درس خوانده اند بلکه به مثابه مشت نمونه ی خروار تداعی کننده ی خاطرات همه ی کسانی است که زمانی در دانشکده ای و دانشگاهی درس خوانده اند، در خیابانش قدم زده اند، شاد و بی خیال از پله هایش بالا رفته اند، به شوخی و شیطنت پرداخته اند و در کلاس های استادان طراز اولش دانش آموخته اند. در عین حال این کتاب به طور خاص، ادای دین به دانشکده ای است که در سال 1346 با نام مؤسسه ی عالی مطبوعات و روابط عمومی بنیاد شد و فارغ التحصیلانش چه در عرصه ی روابط عمومی و چه در عرصه ی روزنامه نگاری نقش خود را بر زمانه زدند و از آن سرفراز و تأثیرگذار بیرون آمدند؛ مؤسسه ای که در مدت کوتاهی به دانشکده ی علوم ارتباطات اجتماعی ارتقا یافت و تأثیر آن در پنجاه سال اخیر بر روزنامه نگاری ایران به نسبت و بر روابط عمومی ایران به طول مطلق انکارناپذیر است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران