سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی
| سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی نژاد، سیروس (به کوشش)
شفتی، مجید (به کوشش) قوی فکر، رضا (به کوشش) |
| ناشر | ماهریس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| شابک | 1-25-6934-622-978 |
| کد کنگره | |
سال‌های دانشکده: یادنامه پنجاهمین سال تأسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به کوشش سیروس علی نژاد - مجید شفتی - رضا قوی فکر؛ یادنامه‌ی حاضر شامل یادداشت‌های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به ویژه در رشته‌ی روزنامه‌نگاری درباره‌ی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوه‌ی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته‌اند. در یک کلام این کتاب ادای دین به دانشکده‌ای است که پنجاه سال از تأسیس آن می‌گذرد و هنوز دانش آموختگان بدان عشق می‌ورزند.
ساختار
سال‌های دانشکده، شامل چند بخش است:
بخش اول: گزارش‌ها
بخش دوم: یادداشت‌های دانشجویان دانشکده - یادداشت‌های دانشجویانی که در آن سال‌ها جوانانی جویای نام بوده‌اند و بعد ها در مطبوعات و ادارات روابط عمومی مشغول به کار شده‌اند.
بخش سوم: گفتگو با استادان - گفتگو با استادانی که هرچه در جان خود داشتند در کف اخلاص نهادند و به دانشجویان خود هبه کردند.
بخش چهارم: گفتگو با دانشجویان
بخش پنجم: اسناد و تصویرها - عکس‌ها و خاطراتی که از دوران دانشکده در آلبوم دانشجویان به یادگار مانده و البته روابط فارغ التحصیلانی که بعدها در اجتماع و دوران کار با یکدیگر مرتبط بوده‌اند.
گزارش محتوا
«علوم ارتباطات» به مفهوم جدید کلمه در ایران، در «مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی» شکل گرفت. جایی که نخست در نامش از «علم ارتباطات» سخنی نبود ولی هسته‌ی این علم را در دامن خود پرورش می‌داد. به همین جهت کمی بعد مفهوم واقعی و زبان خود را بازیافت و به دانشکده‌ی علوم ارتباطات اجتماعی تغییر نام داد. یادنامه‌ی حاضر شامل یادداشت‌های برخی از فارغ التحصیلان دانشکده به ویژه در رشته‌ی روزنامه‌نگاری درباره‌ی دانشکده است و در آن برخی از آنان از چشم خود به دانشکده و استادان و نحوه‌ی تدریس و تحصیل در آنجا نگریسته‌اند. این کتاب عصاره‌ی احساسات و شور و شوق دانشجویانی است که هنوز پس از پنجاه سال به دانشکده‌ی خود عشق می‌ورزند، بنابراین به صورت عام تنها یاد خاطرات دوران دانشجویی را در دل کسانی زنده نمی‌کند که در سال‌های جوانی در دانشکده‌ی علوم ارتباطات اجتماعی درس خوانده‌اند بلکه به مثابه مشت نمونه‌ی خروار تداعی کننده‌ی خاطرات همه‌ی کسانی است که زمانی در دانشکده‌ای و دانشگاهی درس خوانده‌اند، در خیابانش قدم زده‌اند، شاد و بی خیال از پله‌هایش بالا رفته‌اند،به شوخی و شیطنت پرداخته‌اند و در کلاس‌های استادان طراز اولش دانش آموخته‌اند. در عین حال این کتاب به طور خاص، ادای دین به دانشکده‌ای است که در سال 1346 با نام مؤسسه‌ی عالی مطبوعات و روابط عمومی بنیاد شد و فارغ التحصیلانش چه در عرصه‌ی روابط عمومی و چه در عرصه‌ی روزنامه‌نگاری نقش خود را بر زمانه زدند و از آن سرفراز و تأثیرگذار بیرون آمدند؛ مؤسسه‌ای که در مدت کوتاهی به دانشکده‌ی علوم ارتباطات اجتماعی ارتقا یافت و تأثیر آن در پنجاه سال اخیر بر روزنامه‌نگاری ایران به نسبت و بر روابط عمومی ایران به طول مطلق انکارناپذیر است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران