وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی
| وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابراهیمی دینانی، غلام حسین (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ايران |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-8036-10-1 |
| موضوع | هستی شناسی (فلسفه اسلامی) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /و3الف2 1303 BBR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی، نوشته پدیدآورنده آثار فراوان فلسفی از جمله دفتر عقل و آیت عشق، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام و قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی و چهره ماندگار فلسفه؛ غلامحسین ابراهیمی دینانی (متولد ۱۳۱۳ش)، دو نوع وجود (استقلالی و ارتباطی) را از دیدگاه فلسفه اسلامی، تحلیل و تفسیر می‌کند. در این اثر، به دیدگاه برخی از مکاتب دیگر مانند فلسفه هگل نیز توجه شده است.
هدف و روش
- نویسنده با بیان اینکه حقیقت ربط در جهان، یک واقعیت است که به هیچ وجه نمی‌توان آن را مورد انکار قرار داد، پرسیده است: آیا می‌توان در این جهان، چیزی را شناسایی نمود که از هر گونه ربط و تعلّق، تهی باشد؟[۱]
- روش نویسنده، استدلالی است و با زبان و اصطلاحات فنی رایج در فلسفه اسلامی می‌نویسد و مخاطبانی خاصّ دارد و می‌کوشد اندیشیدن عقلی را ترویج کند و به همین جهت، از تمثیل و شعر به‌ندرت استفاده می‌کند؛ به عنوان نمونه در بحث ارتباط علم حضوری و اتحاد عاقل و معقول، این 2 بیت را آورده است:
| ای برادر تو همه، اندیشه‌ای | مابقی، تو استخوان و ریشه‌ای | |
| گر بود اندیشه‌ات گل، گلشنی | گر بود خاری، تو هیمهٔ گلخنی.[۲] |
ساختار و محتوا
مطالب این کتاب، بدون تقسیم به بخش، فصل و مانند آن، در ذیل عناوینی مطرح شده است. برخی از موضوعات و مسائل مهمّ این اثر، عبارت است از: ابن سینا و انسان معلق در فضا، علم حضوری در دایره فکر و استدلال نمی‌گنجد، پشتوانه «علم حصولی» را «علم حضوری» تشکیل می‌دهد، علم تعریف‌پذیر نیست؛ نیستی چیزی جز نیستی نیست؛ تفاوت میان وجود رابط و وجود رابطی، آیا هستی رابط و هستی مستقلّ با یکدیگر متباین می‌باشد؟ لحاظ آلی و لحاظ استقلالی؛ حدیث، الهام‌بخش اندیشه است.
نمونه مباحث
- هستی معلول نسبت به هستی علت، از هیچ گونه استقلال و نفسیت برخوردار نبوده و تنها می‌تواند معنی ربط و تعلّق را آشکار نماید.[۳]
- زبان، جز ظهور اندیشه چیز دیگری نیست. اندیشه نیز بدون وجود کلیات به هیچ وجه نمی‌تواند سامان و انسجام داشته باشد و در اینجا می‌توانیم بگوییم: انسان یک موجود زمینی است که به تماشای آسمان معانی اشتغال پیدا کرده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.