أذكار الأذكار

    از ویکی‌نور
    أذكار الأذكار
    أذكار الأذكار
    پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده)

    نووی، یحیی بن شرف (نويسنده)

    شهاوی، مجدی محمد ( محقق)
    عنوان‌های دیگرالأذكار. برگزیده ** تلخیص کتاب «الأذکار» للنووي
    ناشرمکتبة الإيمان
    مکان نشرمصر - منصوره
    سال نشر1416ق - 1995م
    چاپ1
    موضوعدعاها - ذکر - اخلاق اسلامی - مسایل متفرقه - احادیث اهل سنت
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    س9الف4 266/45 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أذكار الأذكار، نوشته ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، خلاصه‌ای از کتاب حلية الأبرار و شعار الأخيار في تلخيص الدعوات و الأذكار، تألیف واژه‌شناس، لغوی و فقیه شافعی قرن هفتم قمری، یحیى بن شرف نَوَوى (631-676ق)، همراه با افزوده‌هایی است.

    ارزش متن اصلی

    کتاب نووی که به نام الأذكار هم منتشر شده، به گفته محقق کتاب، مجدی محمد شهاوی، از بهترین و مشهورترین کتاب‌هایی است که دعاها و ذکرهای اسلامی را در خود جای داده است و همه مردم از آن استفاده می‌کنند[۱].

    هدف و روش

    جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی در مقدمه بسیار مختصرش یادآور شده است که کتاب حاضر، تحریر و بازنویسی کتاب الأذكار برای تسهیل حفظ آن و مراجعه عابدان است و گاه مطالبی از کتاب «شرح المهذب» و «رياض الصالحين» بر آن افزودم که نووی نیاورده بود[۲].

    ساختار و محتوا

    نویسنده در این کتاب، به‌ترتیب به مباحث ذیل پرداخته است:

    • دعاهای خاصّ: که هریک شایسته است در زمان یا حالت و موقعیتی ویژه (مانند آغاز روز، هنگام خواب، وضو، قیام برای نماز شب، قنوت، صبح روز جمعه، استخاره، ترس از سلطان، مصیبت، بیماری، نزول باران و...) خوانده شود.
    • سخنان حرام و مکروه و مستثنیات غیبت: به‌ این مناسبت که از ذکرها و سخنانی بحث شد که مستحبّ است گفته و خوانده شود، پس نویسنده وارد بحث از کلماتی شده که نباید به زبان بیاید.
    • دعاها و اذکار مشترک: که در همه زمان‌ها خواندنش استحباب دارد.

    نمونه مباحث

    هنگام ورود به مسجد مستحبّ است این اذکار را بگوید:

    1. پناهه می‌برم به خدای بزرگ و به روی باکرامتش و سلطنت قدیمش از شرّ شیطان رانده‌شده.
    2. اللهمَّ صَلِّ علی محمدٍ و علی آل محمدٍ.: خدایا بر محمّد و بر خاندان محمّد، صلوات و درود فرست.
    3. خدایا گناهان مرا ببخشا و درهای مهربانیت را برایم بگشا[۳].

    خدایا! محبت تو را می‌خواهم و دوستی کسی که تو را دوست دارد و عملی که مرا به حُبّ تو برساند. خدایا! محبتت را در نزد من محبوب‌تر از خودم و اهل و عیالم و آب سرد (هنگام تشنگی در گرمای سوزان تابستان) قرار ده[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
    2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص9
    3. ر.ک: متن کتاب، ص19
    4. ر.ک: همان، ص76

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها