فارسی، حسن بن احمد

نام	فارسی، حسن بن احمد
نام‎های دیگر	ابوعلی حسن بن احمد بن عبدالغفار بن سلیمان بن أبان النحوی الفارسی معروف به ابوعلی فارسی فارسی، ابو علی حسن بن احمد فارسی، ابی?علی حسن بن عبدالغفار ابوعلی فارسی، حسن بن احمد نحوی، ابوعلی
نام پدر	احمد
متولد	288ق
محل تولد	فسا
رحلت	/ 377ق
اساتید
برخی آثار	المسائل العسکريات في النحو العربي الحجة للقرّاء السبعة المقتصد في شرح الايضاح ‏الإغفال و هو المسائل المصلحة من کتاب (معانی القرآن وإعرابه)
کد مؤلف	AUTHORCODE01266AUTHORCODE

حسن بن احمد فارسی (288-377ق)، معروف به ابوعلی نحوی فارسی، از علمای علوم قرآن و حدیث و نحو که تألیفات فراوانی در این زمینه‌ها دارد؛ از جمله: «المسائل العسکریات فی النحو العربی».

ولادت

حسن بن احمد بن عبدالغفار بن سلیمان بن ابان ابوعلی نحوی، در 288ق/843م از پدری فارسی در شهر فسا به دنیا آمد و در همان جا رشد کرد. او منسوب به همان جا (استان فارس) است و از این جهت او را فارسی می‌نامند.

تحصیلات

حسن بن احمد 19 سال در وطنش بود و در سال 307ق به قصد طلب علم به بغداد رفت. او سفرهایی به موصل و حلب و سایر بلاد شام و طرابلس به قصد طلب علم داشت^[۱]. پس از این سفرها او در سال 346 به بغداد بازگشت و تا سال 348 در آنجا بود، سپس به سرزمین فارس بازگشت.

وفات

وی بنا به نظر غالب مورخان در 377ق از دنیا رفت^[۲].

آثار

ابوعلی در علوم قرآن و حدیث و ادبیات عرب (نحو و عروض) و... متبحر بود و تألیفات مهمی در این علوم دارد^[۳]. برخی مؤلفاتش به نام شهرهایی است که در آنها بوده؛ مانند: المسائل العسکریات، البصریات، الهیتیات و...^[۴]. او آثاری دارد که به ما رسیده و آثاری که به دست ما نرسیده است؛ محققان از 14 اثر از آثاری که از او به ما رسیده و 30 اثر از آثارش که به دست ما نرسیده نام برده‌اند.