رسائل سیدي أبي الحسن الشاذلي

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رسائل سیدي أبي الحسن الشاذلي، اثر نورالدین ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبد الجباربن تمیم بن هرمز معروف به ابوالحسن شاذلی مغربی (591-656 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است. او از حسن مثنی، امام حسن مجتبی(ع) و امیر مؤمنان(ع) نسب می‌برد. این رسائل را ودیع زرهون گرد‌آوری کرده است.

رسائل سیدي أبي الحسن الشاذلي
رسائل سیدي أبي الحسن الشاذلي
پدیدآورانشاذلی، ابوالحسن (نويسنده) زرهون، ودیع (محقق)
سال نشر2023م
چاپ1
شابک978-9923-44-165-7
موضوعشاذلیه - تصوف - فرقه‎‌‌ها - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
5ر2ش 291/8 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

رساله‌های کتاب موضوع‌های متنوعی را دربردارند که با اسلوب عرفانی نوشته شده‌اند؛ معرفت‌های عرفانی، آداب تصوف و مجموعه‌ای‌ از گزاره‌ها‌ی حکمت‌آمیز، سفارش‌ها و سخنان‌ جامع‌ و فراگیر در آن دیده می‌شود. زرهون می‌گوید که دعاها و دیوان شاذلی در جلد دیگری خواهد آمد.[۱]

البته شاذلی کتابی ننوشت و هر چه هست، گفته‌های او است که بر شاگردانش عرضه کرده است. شاذلی گفته است: کتاب‌های من شاگردان و یاران من‌اند.[۲]‏شایان ذکر است که فرقه شاذلیه پنج اصل را از شاذلی برگرفته‌اند: تقوا در راه خدا به صورت آشکار و نهان، پیروی از سنت رسول خدا(ص) در گفتار و کردار، اعراض از خلق در خوشبختی و بدبختی، خوشنود بودن به خوشنودی خداوند در کم و بیش و برابر ‌بودن مسلمانان با نصارا و یهود (تسامح در امر دین). [۳]

سخن شاذلی در متن، حالت خطابی دارد و در آن، نام برخی عارفان و برخی نکته‌های عرفانی‌شان به زبان وی آمده است؛ کسانی چون اویس قرنی، جنید بغدادی، سهل بن عبدالله، ابو یزید، قشیری، فضیل بن عیاض، ابراهیم بن ادهم، در این شمارند.[۴]همچنین، نامه‌هایی از شاذلی به ابن مخلوف صقلی، محمد بن سلامه، جمیل حبیبی و ابن مشیش در متن درج شده است.[۵]برخی آداب فردی و اجتماعی عارفان،[۶]تفسیر برخی آیه‌های قرآن و گفتار عارفان،[۷]سفارش‌های عرفانی و اخلاقی با عنوان «وصیت» از دیگران به شاذلی و یا از خود او به شاگردانش محورهای بحث‌ها را شکل داده است.[۸]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص8-7
  2. ر.ک: همان، ص8
  3. ر.ک: مشکور، محمد جواد، ص247
  4. ر.ک: متن کتاب، ص72و73و74و87
  5. ر.ک: همان، ص157-144
  6. ر.ک: همان، ص23-9
  7. ر.ک: همان، ص73-68
  8. ر.ک: همان، ص305-287

منابع مقاله

  1. مقدمه محقق و متن کتاب.
  2. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، آستان قدس رضوی، مشهد، چاپ دوم، ۱۳۷۲ش.


وابسته‌ها